Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής συνιστά τα παιδιά έως 18 μηνών να μην έρχονται καθόλου σε επαφή με ψηφιακές συσκευές, η εισαγωγή των οθονών να γίνεται αργά και με μέτρο στην ηλικία των 18 έως 24 μηνών, ενώ στις ηλικίες δύο έως πέντε ετών η παραμονή μπροστά από οποιαδήποτε οθόνη να μην ξεπερνά συνολικά τη μία ώρα τη μέρα.
Με βάση όμως με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, σχεδόν εννέα στα δέκα παιδιά (το 87%) ξεπερνούν αυτό το όριο.
Από τη βρεφική ηλικία αρχίζει πια η ενασχόληση των παιδιών με την τηλεόραση. Ένα παιδάκι ηλικίας ενός έτους περνάει κατά μέσο όρο σχεδόν μια ώρα (53 λεπτά) μπροστά από την οθόνη μιας τηλεόρασης, ενός υπολογιστή ή ενός κινητού τηλεφώνου, ενώ στην ηλικία των τριών ετών ο χρόνος αυτός αυξάνεται σε περίπου δυόμισι ώρες (150 λεπτά).
Τον περισσότερο χρόνο περνούν μπροστά από οθόνες τα παιδιά των μητέρων για πρώτη φορά, όσα δεν πάνε σε βρεφονηπιακό σταθμό αλλά μένουν στο σπίτι τους υπό την επίβλεψη γονιού, συγγενούς ή μπέιμπι-σίτερ, καθώς επίσης όσα έχουν γονείς με χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο.
Έως την ηλικία των οκτώ ετών τα παιδιά αυτά συνεχίζουν να περνάνε περισσότερο χρόνο σε κάποια οθόνη, σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.
Οι ερευνητές των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας των ΗΠΑ, καθώς επίσης των πανεπιστημίων της Νέας Υόρκης και του Όλμπανι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό JAMA Pediatrics, μελέτησαν σχεδόν 4.000 παιδιά ηλικίας 12 έως 36 μηνών και αργότερα τα ίδια παιδιά όταν είχαν γίνει επτά έως οκτώ ετών.
«Τα ευρήματα μας δείχνουν ότι οι συνήθειες μπροστά από τις οθόνες αρχίζουν πολύ νωρίς. Γι’ αυτό, οι παρεμβάσεις προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος μπροστά από μια οθόνη, θα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας, αν επίσης αρχίσουν νωρίς», δήλωσε η ερευνήτρια Εντγουίνα Γιέουνγκ.
ΑΠΕ
