Καστοριά

Στον φίλο μου Βασίλη

Ήσουν ήσυχο παιδί, γαλήνιος, υπέροχος για τους περισσότερους από εμάς, ήσουν ένα γλυκύτατο πλάσμα, δεν είχες ποτέ προβλήματα με άλλα παιδιά και η καλοσύνη σου πάντα έφτιαχνε την τάξη.Ήσουν ο απουσιολόγος του τμήματος σου, στο τμήμα των ηλεκτρονικών, συναντιόμασταν κυρίως στα μαθήματα γενικής παιδείας και στα διαλείμματα.
Θυμάμαι πολλές φορές χαιρετιόμασταν και άλλαζε όλη η ψυχολογία μου, λες και έκανες μαγικά, αυτό το χαμόγελο και αυτή η ηρεμία μέσα σου, ρουφούσαν ασυνείδητα από μέσα μου όλες τις αρνητικές σκέψεις που είχα.
Πολλοί ίσως με λέτε υπερβολικό αλλά αυτή ήταν η υπερδύναμη του Βασιλάκη. Η αγάπη του ήταν ότι χρειαζόταν ο πλανήτης για να γίνει καλύτερος. Πολλές φορές θυμάμαι που μας έκανες να γελάμε, μόνο με μια ατάκα σου, είχες καλό χιούμορ και ήσουν ωραίο παιδί, το πιο καλό παιδί, ήσουν ο Βασιλάκης μας. Σήμερα το πρωί έμαθα την κατάσταση της υγείας σου και σήμερα το απόγευμα έμαθα ότι έφυγες από κοντά μας,μας λείπεις ήδη και θα μας λείψεις ακόμα πιο πολύ.
Σ’ αγαπάμε φίλε μου, Καλό Παράδεισο, να φιλάς εμάς και την οικογένεια σου.
Υ.Γ.:Συλλυπητήρια στους γονείς του αγαπημένου μας συμμαθητή,ο γιος σας ήταν ένα θαύμα.
Μιχάλης

 

 

 

 

 

 

Back to top button