Ανάπλαση τμήματος του Παραλίμνιου Κοινόχρηστου Χώρου, γνωστού ως «Νότια Παραλιακή Ζώνη, πόλης Καστοριάς»
Η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένας γραμμικός κοινόχρηστος χώρος, με περιορισμένο βάθος και μεγάλο μήκος, γεγονός που προσδίδει στον χώρο αυτό χαρακτηριστικά «μετώπου» – ορίου, μεταξύ πόλης και λίμνης, μεταξύ οικιστικού (κατασκευασμένου) και φυσικού τοπίου.
Σκοπός του έργου είναι η ανάπλαση του συγκεκριμένου παραλιακού μετώπου με τέτοιο τρόπο ώστε μέσα από την υπάρχουσα γραμμικότητα του χώρου και το μικρό του βάθος, αφενός μεν να δημιουργηθούν χώροι στάσης για ξεκούραση και αναψυχή, αφετέρου δε διάδρομοι κίνησης και περιπάτου κάτω από τα φυλλώματα των υπαρχόντων δέντρων της εν λόγω παραλιακής ζώνης.
Από πού θα ξεκινάει και πού θα τελειώνει αυτή η ανάπλαση ; είναι τόσο δύσκολο να λεχθεί ;
Το πρώτο πράγμα που πρέπει —κατά τη γνώμη μου — να γίνει , είναι να περιοριστούν τα υδρόβια πτηνά στο νερό : Όσο χαριτωμένη είναι η χήνα όταν κολυμπάει , τόσο άχαρη όταν περπατάει στη στεριά .
Διαλέγουμε και προβάλλουμε και αναδεικνύουμε την καλύτερη εκδοχή των πραγμάτων , κι όχι τη χειρότερή τους . ( αυτός —ή περπατάει σαν καμιά χήνα ….)
Για να μη πούμε για τις κουτσουλιές , που ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει κανείς να πατήσει · βέβαια υπάρχουν και οι …..κοπρολάγνοι , νομίζω όμως , ότι δεν πρέπει να τους αφήσουμε να να μας επιβάλλουν τη διαστροφή τους , αρκετά μέχρι τώρα……
Όσο για τον ” φωτισμό παραλίμνιου ” , νομίζω , μια καλή σκέψη θα ήταν , να αντιγράψει κανείς τον απόκοσμο φωτισμό της παραλίας Θεσσαλονίκης από Λευκό Πύργο μέχρι Μακεδονία Πλλάς και βάλε ( αντέγραψε και η Θεσσαλονίκη το Άμστερνταμ , αν δεν κάνω λάθος ) προσαρμόζοντας βέβαια το ύψος των φανοστατών στις διαστάσεις της καστοριανής παραλίας .—