ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΟΧΙ
Νόμισα πως πρωταγάπησα το πρόσωπο της μάνας μου.
Δεν ήταν όμως έτσι: πρώτα τα μάτια και τα τρυφερά χέρια
της μαμής είδα, που με ξεγέννησαν.
Έπειτα σεβάστηκα του πατέρα το πρόσωπο.
– Όχι ακριβώς!
Τη μορφή του προστάτη θεού έβλεπα, που πλάστηκε
καθ’ ομοίωσή μας.
Κι αργότερα νόμισα πως λάτρεψα μέσα απ’ τα μάτια
των ανδρών τον κόσμο όλο.
…Κι ήταν απλά τα ψήγματα της ομορφιάς σε σας, που με είχαν
συνεπάρει για καμπόσο.
Ακόμα και στα μάτια των παιδιών που γέννησα τον εαυτό μου
είδα, σαν από μακριά.
Δηλαδή, για να λέμε την αλήθεια, αγάπησα και όχι, πίστεψα
κι απίστησα, ακόμα κι η αλήθεια που λέω τώρα,
μισή είναι κι αυτή.
Δηλαδή…;
– Προσπαθήστε να με καταλάβετε, άνθρωποί μου,
η ελαφρότητα της ψυχής φταίει, αυτή, αυτή! Όχι μόνο εγώ,
και η δική μου φιλαυτα-μφιβολία!
[Από την έκδοση]
Εκδόσεις Οδός Πανός
Περιεχόμενα:
Αγάπησα και όχι
Αθηνά
Αναμονή
Αναπάντητα κι απαντημένα ερωτήματα
Απορία
Αράχνη
Γαλάζιο
Γιατί
Επανάληψη του ξι
Επανάσταση
Θλίψη
Μικρή θυμιάδα
Ευλύγιστα πόδια
Η Λέξη
Αυτή η άθλια τα φταίει ΟΛΑ!
Είμαι Γυναίκα
Αλάσκα
Σαν…
Τι γέλια
Ευχαριστώ…
