Καστοριά

Πήγε από την Καστοριά για να φτιάξει τα δόντια του στο μεγαλύτερο οδοντιατρείο στην Ελλάδα (φωτογραφίες)

Περνώντας την είσοδο, ένα μπάνερ σε προϊδεάζει: «60 χρόνια προσφορά στην εκπαίδευση των οδοντιάτρων και στη στοματική υγεία των πολιτών της Βόρειας Ελλάδας». Στο ισόγειο ένας μεγάλος χώρος, όπου άνθρωποι διαφόρων ηλικιών περιμένουν να φωνάξουν το όνομά τους.

Μία ηλικιωμένη έχει βγάλει τις βελόνες και πλέκει, μία μεσήλικη λύνει σταυρόλεξο και ένας νεαρός έχει ανοίξει τον Ριζοσπάστη και διαβάζει. Μία κοπέλα, με κατεβασμένη τη μάσκα στο πηγούνι, φορώντας μία λιλά φόρμα, πλησιάζει με χαμόγελο έναν ηλικιωμένο που δύσκολα ανοίγει το βήμα του. «Κάνατε και γνωριμίες εδώ, ε;» ρωτάει η νεαρή τον γέροντα που την κοιτάει ικανοποιημένος και ήδη αισθάνεται πιο άνετα. Τον συνοδεύει στο ασανσέρ για να κατευθυνθούν σε μία από τις 250 οδοντιατρικές καρέκλες-ιατρεία. Βρίσκονται στην Οδοντιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Ένα απέραντο οδοντιατρείο.

Του Κώστα  Καντούρη

«Αυτή είναι η ανακαινισμένη μας πτέρυγα», παρουσιάζει ο πρόεδρος της σχολής καθηγητής Λάμπρος Ζουλούμης και μας δείχνει την αίθουσα εκπαίδευσης των εμφράξεων. Είναι εντυπωσιακό. Τριάντα ολοκαίνουργιες οδοντιατρικές καρέκλες, σε σιέλ και λαχανί, η μία δίπλα στην άλλη με οθόνη προβολής η κάθε μία και όλα τα σύγχρονα μηχανήματα του οδοντίατρου. Σε λίγη ώρα θα υποδεχτούν τους ασθενείς, μαζί με τους προπτυχιακούς φοιτητές που θα εκπαιδευτούν.

Η οδοντιατρική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης λειτουργεί σαν ένα μεγάλο οδοντιατρείο. Μόνον που οι τιμές για τη θεραπεία από τους προπτυχιακούς φοιτητές, είναι ιδιαίτερα χαμηλές σε σχέση με την αγορά. Άλλωστε γίνεται εκπαίδευση. Στα τμήματα των μεταπτυχιακών φοιτητών οι τιμές ανεβαίνουν, ανάλογα με το τμήμα, όμως είναι πάλι φθηνότερα. Στα χρόνια της έντονης οικονομικής κρίσης οι ασθενείς συνωστίζονταν. «Είχαμε φτάσει τους 9.000–10.000 τον χρόνο», σημείωσε ο κ. Ζουλούμης. «Δεν μπορούμε όμως να εξυπηρετήσουμε τους πάντες». Σήμερα η σχολή υποδέχεται περίπου 5.000 ασθενείς ετησίως. Ο αριθμός περιορίστηκε για να καλυφτούν όπως πρέπει οι εκπαιδευτικές ανάγκες. Παραμένει, όμως, το πρόγραμμα δωρεάν θεραπείας των απόρων και στη μισή τιμή η θεραπεία όλων των φοιτητών του Πανεπιστημίου.

Η λειτουργία της οδοντιατρικής σχολής συνδυάζει την εκπαίδευση των φοιτητών και την εξειδίκευση των μεταπτυχιακών, με τη θεραπεία των ασθενών. Το ίδιο γίνεται στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Ωστόσο, εκεί, κυρίως οι σχολές είναι συνδεδεμένες με το σύστημα υγείας, όπως στη Μεγάλη Βρετανία. Όπως συμβαίνει δηλαδή με τις πανεπιστημιακές ιατρικές σχολές των ελληνικών νοσοκομείων. Η οδοντιατρική όμως καλύπτει πολλά από τα έξοδά της. Μάλλον τα περισσότερα, καθώς σύμφωνα με τον κ. Ζουλούμη πλέον η επιχορήγηση του κράτους περιορίζεται σε 40.000–50.000 ευρώ τον χρόνο, όταν μέχρι το 2012 έφτανε τις 500.000 ευρώ τον χρόνο. Το 2015 τα μέλη ΔΕΠ (Διδακτικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού), οι καθηγητές δηλαδή, ήταν 87. Σήμερα έχουν περιοριστεί σε 46. «Δεν δίνουν άλλες θέσεις, με συνέπεια να βγάζουμε προκήρυξη και να παίρνουμε διδάκτορες», σημείωσε ο πρόεδρος της Σχολής.

Πίσω στο ισόγειο της Σχολής, βρίσκεται η δεύτερη μεγάλη αίθουσα με τις οδοντιατρικές καρέκλες. Είναι το τμήμα της ενδοδοντικής θεραπείας. Εκεί όπου γίνονται οι απονευρώσεις. Οι φοιτητές κάθονται ο ένας μετά τον άλλον στις θέσεις τους δίπλα στις οδοντιατρικές καρέκλες. Απλώνουν το κάτοπτρο, τον ανιχνευτή, τη λαβίδα και όλα τα εργαλεία που θα χρειαστούν. Ο καθηγητής Οδοντιατρικής, Θόδωρος Λαμπριανίδης, έχει λίγο χρόνο στη διάθεσή του. Μαζί με ακόμη έναν καθηγητή και τέσσερις-πέντε μεταπτυχιακούς θα επιβλέπουν τον διπλό χώρο με τις οδοντιατρικές καρέκλες. «Η δουλειά που γίνεται εδώ είναι εφάμιλλη πολλών-πολλών οδοντιατρείων», ξεκαθαρίζει. «Το μειονέκτημα είναι ότι επειδή η εκπαίδευση του κάθε φοιτητή έχει πολλά στάδια όλη η διαδικασία θα καθυστερήσει σε σχέση με τα ιδιωτικά οδοντιατρεία». Την ώρα της κουβέντας μία φοιτήτρια τον πλησιάζει και του δείχνει μία εικόνα στο κινητό της τηλέφωνο. «Είμαστε πάνω από το κεφάλι των φοιτητών διαρκώς, δεν ξεφεύγει τίποτα», απαντάει στα κλεφτά και συνεχίζει δίνοντας λύσεις. Λίγα λεπτά μετά θα κατευθυνθεί στον υπολογιστή που βρίσκεται στη γωνία της αίθουσας. Για ν’ απαντήσει και σε άλλες ερωτήσεις βλέποντας άλλες εικόνες.

Η Μαρία Μαυρίδου είναι στο 5ο έτος της Οδοντιατρικής και είναι έτοιμη να υποδεχτεί τον «ασθενή της». Ο κάθε φοιτητής έχει χρεωμένο από έναν. «Είναι πολύ θετικό για εμάς. Βγαίνουμε έτοιμοι από τη σχολή καθώς έχουμε εμπειρία», λέει. Και όσο για τους φοβισμένους ασθενείς: «Αυτοί που νομίζουν ότι δεν μας εμπιστεύονται δεν έρχονται καθόλου», το κόβει. Πράγματι, όσοι ήδη έχουν καθίσει στις οδοντιατρικές καρέκλες, δείχνουν μία πρωτοφανή άνεση για έναν ασθενή οδοντιατρείου. «Χρυσοχέρα είναι», απαντάει ασθενής όταν τον ρωτάμε πώς αισθάνεται ξεκινώντας την απονεύρωση. «Οι ασθενείς έχουν μεγαλύτερο θάρρος με τα παιδιά. Φτάνουν σε σημείο να τους τηλεφωνούν απίθανες ώρες μέχρι και Σαββατοκύριακα για να ρωτούν. Ποιος θα τολμούσε να το κάνει αυτό στον οδοντίατρό του», σημειώνει ο καθηγητής. «Είμαστε μικροί, έχουμε αντοχές, τους βλέπουμε σαν οικογένεια. Έχει τύχει να κάνω ψυχανάλυση σε μια ηλικιωμένη που φοβόταν. Μου τηλεφωνούσε διαρκώς», περιέγραψε η Δήμητρα Καραγκιαούρη, φοιτήτρια του 5ου έτους κι αυτή.
Σε κάθε όροφο από τους επτά της Οδοντιατρικής, το ίδιο συμβαίνει. Απλώς οι αίθουσες διαφέρουν σε μέγεθος και σε αριθμό εδρών, ανάλογα με την εξειδικευμένη θεραπεία που ενδεχομένως να χρειάζεται ο ασθενής. Στο υπόγειο όμως η εικόνα είναι διαφορετική. Εκεί είναι το στρατηγείο της σχολής. Μέσα σε εικόνες που φιλοτέχνησαν φοιτητές. Από έναν μανιακό οδοντίατρο με την τανάλια στο χέρι, μέχρι την απεικόνιση της Ιπποκρατικής μεθόδου ανάταξης εξαρθρώματος της κάτω γνάθου.
Η Οδοντιατρική σχολή της Θεσσαλονίκης γιορτάζει φέτος τα 60 της χρόνια. Το σήμα κατατεθέν είναι το κλασικό ιατρικό φίδι τυλιγμένο όμως γύρω από ένα οδοντιατρικό κάτοπτρο. Από την υπάλληλο της υποδοχής της σχολής αποχωρεί με αργά βήματα ένας ηλικιωμένος. Έκλεισε το πρώτο του ραντεβού για τις επόμενες ημέρες. «Ήρθε από την Καστοριά», λέει ο φίλος–συνοδός του, βγαίνοντας από το επιβλητικό κτίριο. «Μας είπε ένας γνωστός μας ότι είναι και καλά και φθηνά. Ο άνθρωπος παίρνει σύνταξη 340 ευρώ. Πώς θα φτιάξει τα δόντια του;».

Δείτε τις φωτογραφίες του Αλέξανδρου Αβραμίδη στο ergasianet.gr

 

 

 

 

 

Back to top button