Ο φόβος είναι ένα βασικό συναίσθημα του ανθρώπου που προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ενός πραγματικού ή πλασματικού κινδύνου ή απειλής. (απόσπασμα από wikipedia)
Της Χρυσούλας Κυρατζή
Τις περισσότερες φορές το συναίσθημα του φόβου ενεργεί προστατευτικά για τον άνθρωπο. Κάπως έτσι φαίνεται πως λειτουργεί και στην Καστοριά. Έπρεπε να φτάσουμε στο ‘και πέντε’ για να πράξουμε τα αυτονόητα. Να προσπαθήσουμε να προστατευτούμε και να προστατεύσουμε.
Μόλις επιβεβαιώθηκαν τα πρώτα κρούσματα (σε αριθμό δυσανάλογο του πληθυσμού μας) φαίνεται πως συνειδητοποιήσαμε την επικινδυνότητα της κατάστασης και αποφασίσαμε να -προσπαθήσουμε τουλάχιστον -να αλλάξουμε νοοτροπία.
Να αφήσουμε στην άκρη τις θεωρίες που υποβάθμιζαν την σοβαρότητα του συγκεκριμένου ιού, να κλείσουμε τα καταστήματά μας, με αίσθημα ευθύνης προς τον συμπολίτη μας (όπως αποφάσισε βέβαια επίσημα και η Κυβέρνηση χθες 13/3) και να περιορίσουμε τις δημόσιες επισκέψεις μας σε χώρους συνωστισμού.
Όσοι βγήκατε ή θα βγείτε τις επόμενες ώρες, θα αντικρίσετε μια διαφορετική Καστοριά. Σχεδόν άδεια όλα τα δημόσια πάρκινγκ (Νομαρχία, λαϊκή αγορά, Βαν Φλητ) ακόμα και σε ώρες αιχμής, κλειστά τα εστιατόρια και οι καφετέριες, η παιδική χαρά δίπλα στο ΚΑΠΗ, τα καφενεία, κλειστά τα περισσότερα εμπορικά καταστήματα, αποδεκατισμένη η λαϊκή αγορά του Σαββάτου στη Βόρεια παραλία.
Χθες το βραδάκι, εκκλησίες της πόλης στους Χαιρετισμούς είχαν ελάχιστο κόσμο. Αποδεικνύοντας πως ο κόσμος αξιολόγησε και αποφάσισε την παρουσία του ή μη. Άλλωστε υπήρχε η εναλλακτική επιλογή της ακουστικής παρακολούθησης μέσω του εκκλησιαστικού ραδιοφωνικού σταθμού…
Ο παραλιακός δρόμος άδειος με ελάχιστη κίνηση οχημάτων…
Όμως…
Οι εξαιρέσεις παρατηρούνται ακόμη στα Super Markets, όπου σπεύδει μαζικά ο κόσμος να προμηθευτεί είδη πρώτης ανάγκης, χαρτικά και είδη απολύμανσης. Τα ράφια μάλιστα είναι άδεια για κάποια από τα προαναφερθέντα είδη (πχ χαρτιά υγείας).
Οι ουρές στα ταμεία των μεγάλων καταστημάτων είναι αρκετά μεγάλες, με μεγάλη αναμονή, λόγω και των τεράστιων ποσοτήτων που αγοράζονται από κάποιους καταναλωτές.
Επιπλέον αρκετοί σήμερα έσπευσαν να προμηθευτούν και είδη αναψυχής και απασχόλησης από γνωστά εμπορικά καταστήματα της πόλης. Οι μέρες με τα παιδιά στο σπίτι σημαίνουν ισχυρά Tablets, επιτραπέζια, είδη ζωγραφικής, βιντεοπαιχνίδια και φυσικά βιβλία και είδη χειροτεχνίας για τους μεγαλύτερους.
Τα ανοιχτά περίπτερα, επίσης , πωλούν μαζικά είδη καπνού, για τις ατελείωτες ώρες στο σπίτι…
Στα σημεία που μόλις αναφέραμε προσπαθώντας να εξασφαλίσουμε τα «απαραίτητα» ξεχνάμε πως διατρέχουμε μεγαλύτερο κίνδυνο να έρθουμε σε επαφή με τον ιό. Ο φόβος μήπως και δε μας φτάσουν τα μακαρόνια, το αλεύρι και το χαρτί κουζίνας που έχουμε ήδη στα ντουλάπια- εκτός του ότι τις περισσότερες φορές είναι αβάσιμος- μας εκθέτει, εκθέτοντας ταυτόχρονα και τους εργαζομένους που είναι υποχρεωμένοι να παρίστανται στις δουλειές τους. Οφείλουμε να θυμόμαστε πως ο κίνδυνος μετάδοσης δεν σταματά όταν μπαίνουμε σε ένα πολυκατάστημα, αντιθέτως τον πολλαπλασιάζει, γι αυτό πρέπει να προγραμματίζουμε με σύνεση τις επισκέψεις μας βάσει πραγματικών αναγκών.
