Προς συναδέλφους και φίλους λογιστές.
Φτάνει με τη γκρίνια. Αναμφίβολα ο φόρτος εργασίας που πέφτει στις πλάτες μας είναι πολύ μεγάλος και το κυριότερο άγνωστος. Εξάλλου, ζούμε πρωτογνωρες καταστάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ας αναλογιστουμε όμως και την κοινωνική μας ευθύνη απέναντι στους πελάτες μας οι οποίοι πελαγοδρομουν στο άγνωστο και περιμένουν από εμάς να τους καθοδηγήσουμε.
Ας σκεφτούμε πως δεν είμαστε στη μοίρα ούτε των γιατρών, ούτε του νοσηλευτικού προσωπικού, ούτε στη θέση από τις καθαριστριες στα νοσοκομεία.
Δεν είμαστε ούτε καν στη θέση των αστυνομικών και των στρατιωτικών μας που βρίσκονται σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία άγρυπνοι φρουροί των συνόρων.
Και στο τέλος τέλος την υγειά μας να έχουμε και όλα θα τα καταφέρουμε.
Εκτός της ατομικής ευθύνης ας σκεφτούμε και την κοινωνική μας υπευθυνότητα.
