Μετά τις τελευταίες εξαγγελίες της Κυβέρνησης, δια των οποίων παρατείνονται τα περιοριστικά μέτρα στον εκκλησιαστικό χώρο, θα ήθελα να μοιραστώ λίγες σκέψεις…1. Η Εκκλησία, που είναι το σώμα του Χριστού, έχει πάρει πάνω της την ευθύνη για την ΜΗ μετάληψη της Θείας Κοινωνίας οπότε η ακοινωνησία δεν βαραίνει την ψυχή μας.
2. Είναι βαρύ και επώδυνο να θες να μεταλάβεις Χριστό και να σου το στερεί η πολιτεία. Πολλαπλασιάζουμε όμως τον προσωπικό μας αγώνα και πολιορκούμε τον Θεό με την προσευχή. Μετατρέπουμε το σπίτι μας σε πραγματική Εκκλησία. Ορίζουμε τακτικό χρόνο για θυμιάτισμα, ακολουθίες εκ του ραδιοφώνου, πνευματικά αναγνώσματα, κομποσχοίνι, μετάνοιες και όποια άλλη συμβουλή μας δίνει ο πνευματικός μας. Η Βασιλεία των Ουρανών εντός ημών εστί. Ο Θεός δεν τσιγκουνεύεται την θεία Χάρη και την στέλνει σε όποιον την ποθήσει.
3. Οι εχθροί του Χριστού και οι αδιάφοροι προς τον Χριστό συνένοχοί τους, δεν νοιάζονται τόσο για το εάν θα μεταλάβουν Χριστό οι πιστοί. Τους ενδιαφέρει κυρίως να δημιουργήσουν εσωτερικούς τριγμούς και σχίσματα. Διότι, αργά ή γρήγορα θα τελειώσει η επιδημία και οι πιστοί (το ξέρουν ΠΟΛΥ καλά αυτό!) θα επιστρέψουν 100 φορές πιο θερμοί κοντά στον Θεό. Όμως όσοι τώρα αποσχισθούν, ιεροκατηγορήσουν και σκανδαλίσουν, αυτοί πολύ δύσκολα θα επουλώσουν μετά τις πληγές τους. Προσέχουμε λοιπόν να μην γίνουμε θύματα αυτού του σχεδίου.
4. Η Εκκλησία μπορεί να δέχεται τριγμούς, αλλά δεν καταποντίζεται ποτέ. Πρέπει να μείνουμε ενωμένοι μεταξύ μας και ενωμένοι με την Εκκλησία, ώστε να περάσουμε όλοι μαζί και αυτή τη δοκιμασία.
5. Οι στερήσεις και η φτώχια δεν τρομάζουν τον χριστιανό. Οι χριστιανοί ούτως ή άλλως επειδή είναι Μεγάλη Τεσσαρακοστή, με στερήσεις θα ζούσαν. Ο τρόμος και ο πανικός είναι για τους άθεους και τους αδιάφορους προς τον Χριστό. Εμείς θα αντέξουμε και να είμαστε σίγουροι γιατί ο Θεός είναι μαζί μας. Ευχόμαστε οι δυσκολίες να αποτελέσουν ένα ιδιότυπο ηλεκτροσόκ, που θα επαναφέρει και τους αθέους/αδιάφορους κοντά στον Θεό.
6. Η Εκκλησία, όπως μας δείχνει η ιστορία, ανδρώθηκε μέσα σε δυσκολίες. Ευχαριστούμε λοιπόν τον Θεό, διότι είμαστε βέβαιοι ότι θα βγούμε ισχυρότεροι, ωριμότεροι και πνευματικότεροι.
7. Από καθαρά ασκητικής πλευράς, όλοι πλέον ζούμε την ποιοτικότερη Μεγάλη Τεσσαρακοστή της ζωής μας. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ακόμα και οι άθεοι/αδιάφοροι ζουν πλέον τα ίδια μαζί με εμάς, αλλά χωρίς να απολαμβάνουν πνευματικό όφελος!
8. Καλό θα είναι να νιώθουμε όπως οι κάτοικοι της πόλεως Νινευί στην Παλαιά Διαθήκη. Για όσους δεν θυμούνται, είναι η πόλη στην οποία κλήθηκε να πάει ο Ιωνάς (ο προφήτης που τον κατάπιε το κήτος!) για να κηρύξει μετάνοια, ειδάλλως η πόλη θα καταστρέφονταν από τον Θεό. Οι κάτοικοι με πρώτο τον βασιλιά τους μετανόησαν, νήστεψαν (ακόμα και τα ζώα νήστεψαν!) και κατάφεραν να μετατρέψουν την οργή του Θεού σε ευαρέσκεια!
9. Στην καρδιά του χριστιανού δεν πρέπει να φωλιάσει η απογοήτευση, ο φόβος ή ακόμα και η σκληροκαρδία. Ο χριστιανός είναι και παραμένει σκληρός με τα πάθη και τον διάβολο, αλλά καλοσυνάτος, επιεικής και συγκαταβατικός με τον συνάνθρωπό του.
10. Ας τροποποιήσουμε ακόμα και το λεξιλόγιό μας σε αυτή την κρίσιμη ιστορική στιγμή που ζούμε. Ας μην λέμε προσευχούλα, ευχούλα, Χριστούλης και άλλα παρόμοια. Ας είμαστε με τον εαυτό μας πιο αυστηροί και λεπτολόγοι. Να λέμε προσευχή, ευχή, Χριστός και να πλημμυρίζει με αυτές τις έννοιες μία ουράνια αγαλλίαση την ψυχή μας.
ΥΓ: πλήρες πρόγραμμα ακολουθιών και πνευματικών/εθνικών εκπομπών έχουν σχεδόν όλοι οι Εκκλησιαστικοί Ραδιοφωνικοί Σταθμοί. Ένας από αυτούς, είναι ο Εκκλησιαστικός Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως Καστορίας, τον οποίο με πολύ κόπο και αγάπη συντηρεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καστοριάς κ. Σεραφείμ. Τον ευχαριστώ προσωπικά και για όλες τις ευεργεσίες που τόσο εγώ όσο και όλοι οι πατέρες της συνοδείας του ζούμε κοντά του.
Συγνώμη αν κούρασα. Και εγώ και εσείς έχουμε πολλά να πούμε στον Θεό και αναμεταξύ μας. Εύχεστε…
