Εις μνήμην Μανώλη Γλέζου, του πρώτου παρτιζάνου της Ευρώπης
Νίκος Δόικος – Θάρθει καιρός
Κάποτε συμφωνήσαμε να λιώσουμε
το μέταλλο τών κανονιοφόρων,
να στήσουμε στηθαία στέρεα,
σε δρόμους δικούς μας ανάριθμους,
ευρύχωρους για των πολλών τις έγνοιες,
η χάραξη καταδική μας
κι ας είναι καταδίκη μας,
και οι στροφές ανοιχτές
σαν τις αγκαλιές μας.
Θά΄ρθει καιρός να συναχτούμε πάλι
στα μυστικά κοιλώματα τής γής ,
γιομάτα ελπίδες κι όνειρα τής Άνοιξης ,
κόκκινες φλέβες κεντημένες στίς πλαγιές
σέ σμαραγδένιο φόντο , τα ορμητικά πρωινά ,
όταν μέ πάθος θα εφορμούνε τα παιδιά μας
χωρίς τούς μύστες των παλιών μας εξεγέρσεων.
