Επειδή στην Καστοριά δεν μας έφταναν όλα τα άλλα, έχουμε και αυτούς που το παίζουν ανθρωπιστές (ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούνται για μικροπολιτική και αντιπολίτευση) και καλούν να μείνουμε ενωμένοι και να μην κάνουμε κριτική και ότι δεν έχει νόημα να ψάχνουμε από πού ξεκίνησε όλο αυτό, να βάλουμε μερικά πραγματάκια στη θέση τους:
– Η ώρα απόδοσης της ευθύνης είναι όταν μόλις έχει συντελεστεί το σφάλμα, όχι όταν κρυώσει, διότι μέρος της ανάληψης ευθυνών είναι και η ανόρθωση του σφάλματος, αν αυτό είναι εφικτό, ώστε να μην χειροτερέψει η κατάσταση.
– Ζητάτε να μείνουμε ενωμένοι για να μοιραστούμε το κόστος, αλλά καλό είναι να θυμάστε το ενωτικό φιλότιμο και όταν χρειάζεται να αναλάβετε την ευθύνη σας για να μην επιβαρυνθεί ένα κοινωνικό σύνολο πολλάκις χειρότερα όταν αυτή η κατάσταση εκτροχιαστεί. Με άλλα λόγια, αν βρει το θάρρος ο πρώτος να πει “εγώ άφησα την πόρτα ανοιχτή στη στάνη”, θα τον στείλουμε να την κλείσει και τελείωσε η υπόθεση. Αλλά αν το παίζουν όλοι ανήξεροι, θα φτάσουμε να χάσουμε όλα τα πρόβατα και μετά, όσο ενωμένοι και να μένουμε, δεν θα έχει και πολύ νόημα.
– Άλλο να μένει κανείς ‘ενωμένος’ και άλλο σιωπηλός, όταν βλέπει να έρχεται ο κίνδυνος. Όταν πριν από ένα μήνα επέστρεφαν χαρούμενοι οι εκδρομείς από τις Ιταλίες και τα Ιεροσόλυμα και λέγαμε το αυτονόητο, να εξεταστούν και να μπουν σε καραντίνα δηλαδή, ούτε καν το νοσοκομείο που είναι ο αρμόδιος φορέας δεν πήρε την πρωτοβουλία να το προτείνει υπεύθυνα, γιατί είναι κι αυτές οι δημόσιες σχέσεις στη μέση που δεν σε αφήνουν να το πάρεις απόφαση ότι είναι αυτοί οι 300 βρε παιδιά, να τους εξετάσουμε όπως πρέπει και να είμαστε ήσυχοι, αλλά δήλωναν όλοι “θωρακισμένοι και πανέτοιμοι για την επιδημία”, πάνω στου κασίδη το κεφάλι φυσικά. Για να μείνουμε και τότε ενωμένοι τί έπρεπε να κάνουμε; Ότι δεν βλέπουμε;
Το δούλεμα δε, που έχει πέσει από γνωστούς και άγνωστους, αρμόδιους και αναρμόδιους από τότε στα μέσα ενημέρωσης, ας το αφήσουμε για να λέμε ανέκδοτα κάποια στιγμή μετά από καιρό. Όποιος αναρωτιέται ακόμη γιατί η Καστοριά έχει τόσα πολλά κρούσματα και κάνει τον έκπληκτο μπροστά στις κάμερες, θίγει τη νοημοσύνη μας.
