Δεκάδες φίλοι του Μπάμπη Στεφανίδη ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και τραγούδησαν απ’ τα σπίτια τους ένα από τα ωραιότερα και πιο αισιόδοξα τραγούδια του, το “ΖΩ”, σε ένα καταπληκτικό βιντεοκλίπ
“Τι να πρωτοπώ…
Κατ αρχας όπως είπα και στους συμμετέχοντες ,ήθελα εδώ και καιρό να κάνω αυτό το βίντεο κλιπ έξω στους δρόμους αλλά για διάφορους λόγους ,δεν το αποφάσιζα.
Έτσι λοιπόν αποφάσισα να το κάνουμε τώρα. Κι εδώ ήρθατε όλοι εσείς ,να ανταποκριθείτε με τόσο καλή διάθεση ,στο κάλεσμά μου.
Σας ευχαριστώ όλους μαζί κι έναν έναν ξεχωριστά ,γιατί καταφέραμε κάτι όλοι μαζί ,ο καθένας απ το σπίτι του ,με όποιον τρόπο μπορούσε,χωρίς να μας νοιάζουν η ποιότητα της κάμερας ,τα ρούχα,το μακιγιάζ και τα φίλτρα.
Η αλήθεια είναι οτί δε φημίζομαι για την αισιοδοξία στα τραγούδια μου ,αλλά αυτό το τραγούδι είναι αισιόδοξο και όλοι εσείς, μου τονώσατε ακόμα περισσότερο αυτό το αίσθημα.
Η μουσική κάνει θαύματα,το πίστευα και το πιστεύω κι εδώ το θαύμα ήταν οτί κάναμε κάτι όλοι μαζί με έναν κοινό σκοπό,ενωθήκαμε για να περάσουμε όμορφα κάποιες στιγμές στο σπίτι μας. Χάρηκα που ευχαριστηθήκατε κι εσείς αυτήν τη διαδικασία. Να χαμογελάμε όσο γίνεται περισσότερο…
Μέσα από το χαμόγελο αντλούμε δύναμη και την μεταφέρουμε και στον άλλον…
Να ‘στε όλοι καλά,υγεία , δύναμη και πίστη…”
Μπάμπης Στεφανίδης
ΖΩ
Στίχοι-Μουσική-Παραγωγή: Μ. Στεφανίδης
Μοντάζ: Μ. Στεφανίδης
Στο τραγούδι “Ζω”τρομπέτα έπαιξε ο Τέλης Μπόχαλης.
Το τελευταίο πλάνο του video clip ανήκει στον Βασίλη Μεταλληνό.
Στίχοι
Δε με νοιάζει ποια ήσουνα παλιά,
πώς έβλεπες τον κόσμο με ποιον πέρναγες τον χρόνο ,
που στα μάτια τα δικά σου κυλούσε βιαστικά,
αν έλεγες αλήθεια ή αν ήταν παραμύθια
όλα αυτά που μου χες τάξει την πρώτη μας φορά,το μόνο που με νοιάζει η στιγμή που όλο αλλάζει ,
να τη ζω εδώ και τώρα όσο πιο μοναδικά ,να μένει στο μυαλό σαν κάτι μαγικό
Μη σε νοιάζει ποιος ήμουνα παλιά ,
αν ένιωσα τον πόνο ή αν τα κανα όλα μόνο,
για να σ εντυπωσιάσω να σε φέρω πιο κοντά,
αν είχε σημασία ή αν το παιζα ιστορία,
κοίτα μόνο τη στιγμή που είμαι εδώ μπροστά,σε κοιτάω μες στα μάτια κι όλο βλέπω σκαλοπάτια που οδηγούνε στης ψυχής σου την ατέρμονη σπηλιά ,
ξεχνώ το παρελθόν ρουφάω το παρόν…
Γι αυτό σου λέω ζω ,
είμαι εδώ και σ ακουμπώ,
νιώθω υπάρχω και μπορώ
δεν υπάρχει κάτι άλλο πιο σημαντικό απ αυτό ,
αναπνέω και γελώ ,απ τη γη στον ουρανό ,μόνο κράτα με και πάμε για να νιώσω οτι ζω…
Για να νιώσω οτι ζω…
