Σήμερα
Θάθελα σήμερα να ακούσω ένα τραγούδι
Να δω την χορωδία τους μαζεμένη
Τους φίλους της μουσικής στην Καστοριά μας
Να μαζευτούν όλοι και πάλι
Αυτός ο χαιρετισμός δεν θα ήταν για κλάματα
Θα ήταν ένας ύμνος στην ζωή
Ωδή χαράς
Θάθελα να αποχαιρετίσω από κοντά τον Κυρ Κώστα
Να σιγοτραγουδούσα με κλειστά μάτια
Μαζί με την χορωδία τους
Αναλογιζόμενος τον να τραγουδά
Τον θαύμαζα για την καλοσύνη του
Το γλυκό και παντοτεινό χαμόγελο
Να τον ειπώ ένα ανέκδοτο
Να ακούσω το «μ΄άρσε»
Κάθε απώλεια ανθρώπου είναι θλίψη
Όταν όμως γνωρίζει κάποιον
Και δεν μπορείς να τον αποχαιρετίσεις
Λόγω της ιδιαίτερης κατάστασης είναι τραγωδία
Γνωρίζω ότι κάποιοι θαθελαν ναναι κοντά του
Δεν αξίζει νάναι μουγκός ο θάνατος
Και κάποιοι να βλέπουν από το τζάμι
Να μην μπορούν να κλάψουν
Σκέφτομαι όλους που αυτό το διάστημα
Είχαν την ατυχία να χάσουν ανθρώπους
Και ήταν μόνοι!
Σ αυτούς τους ανθρώπους
Η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι
Μαζί με τον θάνατο η πίκρα
Που δεν έκαναν αυτά που ήθελαν
Που δεν μπόρεσαν να αποχαιρετήσουν τον νεκρό
Με τους συγγενείς και φίλους!
Η ζωή μας έχει αλλάξει με τον κορονοϊό
Δεν το περιμέναμε.
Αποδεχθήκαμε την αναγκαιότητα της
Όμως δεν μπορούμε να «χωνέψουμε»
Το ότι δυστυχώς η ζωή δεν σταματά
Και φεύγουν μόνοι δικοί μας άνθρωποι
Το ότι δεν βρισκόμαστε εκεί που θέλουμε
Εκεί που θα είμασταν έτσι κι αλλιώς
Κάποιοι από εμάς ζουν καθημερινά αυτήν την τραγωδία
Χάνουν αγαπημένα πρόσωπα
Σε όλους αυτούς τους χρωστάει η ζωή μια συγνώμη
Και μια υπόσχεση ότι θα τους δώσει άλλες χαρές!
Εμείς ταπεινά
Αποχαιρετούμε από μακριά τους ανθρώπους που φεύγουν
Ανάβουμε με την φαντασία ένα κερί στην μνήμη τους
Και συμπαραστεκόμαστε σ΄αυτούς που μένουν πίσω
Με την σκέψη, τον καλό λόγο, την παρηγοριά
Την συμπαράσταση!+
