Αν σας αρέσει η μελέτη ιστορικών έργων, θα σας πρότεινα να διαβάσετε στον ελεύθερο χρόνο σας , το νεοεκδοθέν βιβλίο του ιστορικού Ραϋμόνδου Αλβανού «Σλαβόφωνοι και πρόσφυγες . Κράτος και πολιτικές ταυτότητες στη Μακεδονία του Μεσοπολέμου» από τις εκδόσεις Επίκεντρο.
Παρόλο που το βιβλίο έχει ως κεντρικό θέμα ένα ζήτημα τοπικής ιστορίας ωστόσο παρουσιάζει γενικότερο ενδιαφέρον . Καταρχήν , συμβάλλει στο να γίνει κατανοητό το μακεδονικό ζήτημα καθώς για μας που κατοικούμε μακριά από τη Μακεδονία , τα πράγματα είναι λίγο – πολύ συγκεχυμένα . Το βιβλίο βοηθάει σε αυτό ακριβώς δηλ. στο να « ξεκαθαρίσουμε» το τι ακριβώς συμβαίνει στην περιοχή ( όπως το κεφάλαιο για τη Βασιλειάδα Καστοριάς που εκτός του ότι είναι συγκλονιστικό δείχνει σε μικρογραφία τι συμβαίνει γενικότερα ). Εξάλλου , το ζήτημα της συγκρότησης των πολιτικών ταυτοτήτων δεν παρουσιάζει μόνο τοπικό ενδιαφέρον αλλά και ευρύτερο . Παράλληλα , το βιβλίο καταδεικνύει πόσο σημαντική είναι η τοπική ιστορία ώστε να κατανοήσουμε τη γενικότερη και άρα τη σημασία που έχει να ασχοληθεί κανείς με θέματα τοπικής- κοινωνικής ιστορίας .
Πολύ χρήσιμα, επίσης , τα όσα αναφέρονται στην ΕΑΠ ( Επιτροπή Αποκατάστασης προσφύγων) και την αποκατάσταση των προσφύγων καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιπλέον πληροφόρηση στο μάθημα της ιστορίας κατεύθυνσης της Γ´ λυκείου αλλά και ως πηγή σε κριτήρια αξιολόγησης . Το ίδιο και όσα αφορούν στην αγροτική αποκατάσταση.
Επίσης , ένα ακόμα μεγάλο προτέρημα του βιβλίου είναι η ενσυναίσθηση , κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί πόσο μάλλον όταν κάποιος προσπαθεί να γράψει για ανθρώπους που έζησαν σε τόσο μακρινές εποχές. Ωστόσο , μέσα από τη βιωματική συγγραφή , ο συγγραφέας καταφέρνει να μπει στη θέση των ανθρώπων εκείνης της εποχής και να τους κατανοήσει . Έτσι, μπόρεσε να γράψει την ιστορία τους , την ιστορία των απλών ανθρώπων, των ανθρώπων του μόχθου που πάσχισαν για να μπορέσουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια αποκτώντας ένα κομμάτι γης και τα κατάφεραν παρά τις αντιξοότητες .
Τέλος , θεωρώ ότι το βιβλίο αποτελεί υπόδειγμα μεθοδολογικής πρακτικής και δίνει κατευθυντήριες γραμμές για τον ιστορικό που θέλει να ερευνήσει σε τοπικό επίπεδο την κοινωνική ιστορία και μάλιστα την ιστορία από τα κάτω , να γράψει δηλ . την ιστορία των αφανών ηρώων της ζωής που ξέχασε η επίσημη ιστορία.
Σταματούλα Καλλιβωκά
