Δημόσια επίκαιρη παρέμβαση του Γιάννη Αλκιβιάδη
ΔΙΑΦΩΝΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ. ( Έβελιν Μπίατρις Χολ, βιογράφος του Βολταίρου)
Τις τελευταίες μέρες και μέσω κορονοϊού ζούμε στην πόλη μας ένα θέατρο του παραλόγου
Η αρχή έγινε με ένα άρθρο-άποψη του Μάκη Λαγγιώτη για την κρίση της γούνας και την, όπως την αποκαλεί, ‘’ΜΕΤΑΓΟΥΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ’’ περίοδο. Δεν πέρασαν λίγες ώρες και είδαμε να βγαίνουν με ανακοινώσεις οι δύο ΣΥΛΛΟΓΟΙ για να κατακεραυνώσουν τον συγγραφέα του άρθρου.
Να υπερασπίζονται τα ιερά και τα όσια του επαγγέλματος της γουνοποιίας . Ρεσιτάλ πλειοδοσίας του ενός έναντι του άλλου, ότι δεν πρόκειται να τελειώσει η γούνα… κλπ κλπ
Για ακόμα μια φορά ένα άρθρο μας χώρισε σε καλούς και κακούς, σε εικονοκλάστες και εικονολάτρες …….Αντί για ενότητα ξανά διάσπαση.
Είναι όμως άξια λόγου αυτή η υπερβολή σε μια τόσο δύσκολη εποχή που έπρεπε να μας διδάξει όλους να είμαστε πιο μετριόφρονες, λιγότερο εγωιστές και περισσότερο συλλογικοί;
Ας τα πάρουμε ένα ένα, λοιπόν, τα θέματα:
- Έγραψε ο Μάκης Λαγγιώτης ένα άρθρο. Έχει το δικαίωμα; Βεβαίως και ναι Εκτός αν και μερικοί νομίζουν ότι ο δημόσιος διάλογος βλάπτει ή απαγορεύεται.
- Έχουν δικαίωμα να απαντήσουν οι σύλλογοι; Βεβαίως και ναι. Όμως σε περιόδους κρίσεων ο διάλογος πρέπει να γίνεται με επιχειρήματα, με προτάσεις κ όχι αφορισμούς. Να ψάχνουμε να βρούμε συγκλίσεις και ιδέες που μας ενώνουν. Δεν υπάρχουν βεβαιότητες πλέον . Όλες οι απόψεις πρέπει να γίνονται σεβαστές, έστω και αν διαφωνούμε. Γιατί πάντα αν έχουμε ανοιχτά αυτιά και είμαστε καλοπροαίρετοι μπορούμε να πάρουμε κάτι, από την ανάπτυξη ενός διαλόγου. Κανένας δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια.
Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη για όλους και πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο μέσα από διάλογο και συλλογικότητα θα μπορέσουμε να βρούμε λύσεις. ‘’Τα εγώ και τα παιχνίδια εξουσίας ανήκουν στο παρελθόν’’.
- Συμφωνώ με την πρόταση Λαγγιώτη; ΟΧΙ
- Την θεωρώ άκαιρη (λάθος χρόνο). Προέχουν άλλες ανάγκες στον δημόσιο διάλογο (υγεία κλπ).
- Θεωρώ τον όρο μεταγουνοποιητική περίοδο αδόκιμο όρο. Αν ήταν να κλείσουμε σε έξι μήνες με απόφαση άνωθεν, όπως έγινε στην Κοζάνη με τον λιγνίτη, τότε ίσως έστεκε. (Δηλαδή αν δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς και μας έκλειναν με νόμο καθορίζοντας ένα χρόνο προσαρμογής).
- Με την δεύτερη τοποθέτηση του ο Μάκης διευκρινίζει –διορθώνει την πρώτη του άποψη. Αλλά και πάλι θεωρώ λάθος το ότι οι διεθνείς συνθήκες δημιούργησαν την μεταγουνοποιητική περίοδο. Είναι άλλο θέμα ότι η πανδημία θα φέρει δύσκολες οικονομικές συνθήκες παγκόσμια άρα και στο επάγγελμα μας. Και άλλο ότι η κρίση αυτή θα επιβάλλει το τέλος της γούνας.
- Θεωρώ ότι η χρήση του όρου «είμαστε τυφλοί» ως ατυχή . Ουσιαστικά δείχνει λογική …. εγώ ξέρω και βλέπω καλύτερα. Δηλαδή λογική που δεν συμβάλει στην δημιουργία και ανάπτυξη δημόσιου διάλογου.
- Υπάρχουν όμως στοιχεία στην άποψη του, που στα πλαίσια ενός διαλόγου που μας αφορά όλους, πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν.
- Η άποψη μου είναι ότι:
- Γούνα θα υπάρχει όσο αυτοί που μετέχουν στην παραγωγική της διαδικασία την αγαπούν σαν επάγγελμα.
- Γούνα θα υπάρχει όσο θα μπορούμε να αναλύουμε σωστά τις παγκόσμιες συνθήκες και να προσαρμοζόμαστε τάχιστα στις νέες απαιτήσεις. Αυτό θέλει συλλογικότητα και ανταλλαγή απόψεων-εμπειριών, ώστε να υπάρχουν συντονισμένες κοινές δράσεις.
- Γούνα θα υπάρχει αν καταλάβουμε την δύναμη που έχουμε παγκόσμια και επιβάλουμε τους δικούς μας κανόνες και όχι να είμαστε ουραγοί. Ο νοών νοήτω.
- Γούνα θα υπάρχει εφόσον φροντίσουμε να συνεχίσουν να εργάζονται με αξιοπρεπείς μισθούς όλοι οι αξιόλογοι τεχνίτες και εργαζόμενοι, που με το μεράκι και την φαντασία τους δημιουργούν τα θαυμάσια προϊόντα μας. Χωρίς καλοπληρωμένους τεχνίτες κανένας νέος δεν θα μπει στο επάγγελμα. Γιατί τον κλάδο της γουνοποιίας τον αποτελούν μαζί οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι τεχνίτες. Ας μην το ξεχνάμε αυτό!!!!
- Γι’αυτό, λοιπόν, θεωρώ ότι αυτή η συζήτηση ας μετατεθεί για αργότερα με καλή διάθεση και συλλογικότητα. Ας τελειώσουμε πρώτα με την πανδημία, ας βγούμε πρώτα όλοι υγιείς. Το εύχομαι ολόψυχα . Μετά έχουμε χρόνο για περισυλλογή και δημόσιο διάλογο.
Ας καταλάβουμε όμως ότι κανείς δεν περισσεύει. Όσο πιο πλούσιος γίνει ο διάλογος, τόσο πιο μεγάλη πιθανότητα έχουμε να βρούμε λύσεις, χωρίς εγωισμούς και αφορισμούς. Ένα είναι σίγουρο. Μόνο όλοι μαζί μπορούμε να σωθούμε. Και όταν λέω όλοι, εννοώ όλοι, επιχειρήσεις και εργαζόμενοι.
Ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τα λάθη του παρελθόντος. Ας είμαστε επιεικείς και ανεκτικοί στην διαφορετική άποψη. Εξάλλου ουδείς αναμάρτητος ή αλλιώς, ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλλέτω.
Υ.Γ Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν την κατάσταση στην παγκόσμια οικονομία. Ας δούμε την εξέλιξη των δημοπρασιών και αν πάνε όλα καλά με την υγεία, ας φροντίσουμε να διοργανώνουμε την καλύτερη διεθνή έκθεση γούνας σε λίγους μήνες στην Καστοριά. Ενωμένοι. Διότι από την επιτυχία της θα βγάλουμε πολλά και χρήσιμα συμπεράσματα για το μέλλον.
Με συναδελφικούς χαιρετισμούς
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ
Σύνδεσμος Γουνοποιών Καστοριάς: Το «τέλος της γούνας» από τους μαχητές των πληκτρολογίων…
Σύνδεσμος Ελλήνων Γουνοποιών: Ραντεβού στα γουναράδικα όχι όμως μεταφορικά αλλά κυριολεκτικά
