Εδώ και χρόνια τα ίδια και τα ίδια. Μελέτες για την λίμνη, μελετητές για την λίμνη, συμβούλια, ημερίδες, αρμοδιότητες σε Δήμους Περιφέρεια πάνε και έρχονται, φορείς μικροί, μικρομεσαίοι, μεγάλοι σχεδιάζονται κατά τον πόθο κάποιον, αλλά έναν ταμιευτήρα με μια μπουλντόζα και έναν φορτωτή να σταματά τα φερτά υλικά στην λίμνη δεν είδαμε ούτε θα δούμε έτσι πως πάμε. Γιατί αν κάνουν έναν δύο τρεις, (δεν ξέρω πόσοι χρειάζονται )ταμιευτήρες γύρω από την λίμνη, όταν βρέχει πέφτοντας οι πέτρες και λάσπη μέσα στον ταμιευτήρα θα εγκλωβίζονται. Κατά καιρούς ένας φορτωτής με ένα φορτηγό θα τους αδειάζει. Έτσι θα έχουμε μηδέν βαριά υλικά π.χ. από την Σταραρέκα στην λίμνη.
Αν υπάρχει ένας που να αμφιβάλλει γι αυτό να μας το πει. Να μας εξηγήσει δηλαδή ότι πέτρες άμμος, χαλίκια δεν πρέπει να εγκλωβίζονται αλλά να πέφτουν στην λίμνη. Εκτός και αν θέλει να γίνουν …χωράφια. Κουραστήκαμε να ακούμε θεωρίες και υποθέσεις. Αν και αν.
Περιμένουμε στοχευμένες, εφαρμόσιμες στα μέτρα του δυνατού δράσεις. Το ποιος θα τις κάνει δεν έχει τόση σημασία, όσο να τις κάνει. Να δούμε έργο βρε αδελφέ. Προσπάθεια.
Βέβαια υπάρχουν πολλές δράσεις και δεν είμαι ειδικός να ιεραρχήσω ποιες θα γίνουν πρώτα. Κατά εμένα αυτές για τις οποίες έχουμε τα χρήματα! Αν μου παρουσιάσει ο άλλος ένα βυθοκόρο με ένα δις έργο και τέλειο να είναι τόσα χρήματα δεν υπάρχουν και επομένως μόνο ο μελετητής θα πάρει την αμοιβή του. Μετά θα πάμε σε άλλη μελέτη και πάει λέγοντας. «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, είχα πρόβατα σαράντα». Αν λοιπόν του χρόνου τέτοιο καιρό ξαναμαλώνουμε για τους φορείς και τις αρμοδιότητες θα συνεχίζουμε τον θλιβερό δρόμο των προηγούμενων.
Είναι γνωστή ως οδός Μπλαμπλά…!
