Οι άνθρωποι μονολογώντας στα μονοπάτια του σήμερα και του δυσκολότερου αύριο που ξημερώνει, αναλογίζονται πλέον την αθλιότητα του ψεύδους που τόσα χρόνια ποτίζει την κοινωνία μας ο μηχανισμός της ξενικής κουλτούρας μη έχοντας την υπομονή να το καταπίνουν αμάσητο.
Τα παραμύθια με ωραίο τέλος αρέσουν σε όλους, πόσο μάλλον όταν η ζωή μας βρίσκεται σε καλό επίπεδο σε σύγκριση με τις συνθήκες που επικρατούν τη δεδομένη κάθε φορά χρονική περίοδο.
Να που έφτασε όμως ο καιρός που όλη αυτή την στάση της απέναντι στο ψέμα και την αποδοχή του ως κάτι φυσιολογικό ο λαός θα τη πληρώσει με πολύ ακριβό αντίτιμο. Δυστυχώς τα χρόνια που περνούν αμείλικτα εναλλάσσουν εκτός από ανθρώπους και καταστάσεις ,που προσωρινά ορίζουν τη πορεία της ζωής μας και των παιδιών μας. Σαν σκυταλοδρομία που η κάθε κατάσταση λύνεται με προσωρινές ή έκτακτες αποφάσεις και παραδίδει τη σκυτάλη στις νέες καταστάσεις απορρίπτοντας τις προηγούμενες λύσεις και δημιουργώντας άλλες .
Διαιωνίζονται προβλήματα που όταν δεν δίδονται ριζικές λύσεις αλλά όταν κάθε φορά κάνουν την επανεμφάνιση τους μπαλώνονται μη ακολουθώντας το διδακτικό μήνυμα του “Ό,τι δεν λύεται κόπτεται”,κάτι που συνεπάγεται το συνεχές ξήλωμα του μπαλώματος και το προσωρινό καμουφλάρισμά του ξανά και ξανά.
Συντηρείται λοιπόν μία κατάσταση μέχρις ότου γίνει η μοιρασιά, το ξεπάστρεμα, η διχοτόμηση και το ξεπλήρωμα των “γραμματίων” , βλέπεις το μαγαζάκι (Ελλάδα) βρίσκεται στον πιο κεντρικό δρόμο , εκεί που η ελίτ θέλει να κάνει τα ψώνια της, χρησιμοποιώντας κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο με σκοπό να αγοράσει τα μοναδικά κομμάτια που πωλούνται, εκεί θέλει να κάνει τις βόλτες της, να επενδύσει, να κατοικήσει και να εγκατασταθεί μόνιμα με θέα το απέραντο γαλάζιου του ουρανού και της της θάλασσας κάτω από την ζεστασιά και το χαμόγελο του ήλιου μας.
Αν αναλογιστούμε τα γεγονότα του τελευταίου χρονικού διαστήματος θα καταλάβουμε πως πολλά μαζεύτηκαν ξαφνικά ή μήπως κάποια από τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα είναι δρομολογημένα από κάποιους περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή εφαρμογής τους ; Ας αναφερθούμε λοιπόν στο απρόσκλητο επισκέπτη:
●Πληθώρα εισροών μεταναστών καθοδηγούμενων από οργανωμένο στρατηγικό σχέδιο πολλών με σκοπό την αλλοίωση εθνικών μας δικαιωμάτων .
●Επεισόδια Έβρου με ότι επακολούθησε.
●Συνεχόμενες με αυξομειώσεις εναέριες και θαλάσσιες παραβιάσεις (θα μου πείτε πάντα τις είχαμε) .
●Προκλήσεις σε πολλά επίπεδα όπως επικοινωνιακά , μέσω δημοσιευμάτων παρενόχλησης ψαράδων , πλοίων της ακτοφυλακής και ο κατάλογος μακρύς.
●Χάρτες οριοθέτησης ΑΟΖ , συμφωνίες με γειτονικές χώρες, έρευνες μέσα σε Ελληνικές υφαλοκρηπίδες , απειλές εξόρυξης κοιτασμάτων με το έτσι θέλω.
Όλα αυτά τα βλέπουμε χρόνια να συμβαίνουν κατά πλειοψηφία όμως τελευταία οξύνονται οι καταστάσεις με αποκορύφωμα τις αναφορές για τη καταπάτηση ή όχι εδάφους μας στον Έβρο , τις αντιδράσεις για τη δημιουργία του φράχτη στα σύνορά μας , τις απειλές για την αποστολή χιλιάδων χειραγωγήσιμων μεταναστών στη χώρα μας και τη δήλωση του γείτονα πρέσβη πως δεν πρόκειται για συνοριακή διαφορά αλλά για τεχνικό ζήτημα χαρακτηρίζοντας το συμβάν ως απολύτως φυσιολογικό για γειτονικές χώρες…Θα το ξανά πω σαν πολλά μαζεύτηκαν !
Και το παραμύθι θα έχει συνέχεια όσο και αν μας δημιουργεί τη ψευδαίσθηση πως μας προκαλεί ηρεμία και ύπνωση κατά διαστήματα. Μετά το σοκ του εγκλεισμού έρχεται η χαλάρωση των μέτρων αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια και στάχτη που θα καλεστούμε λίαν συντόμως να μαζέψουμε έχοντας όμως επιπλέον προβλήματα και προκλήσεις να διαχειριστούμε. Θα μου πείτε τώρα τόσα έχουμε περάσει δεν μας τρομάζει σκύλος που γαβγίζει είναι, δεν γίνονται στις μέρες μας τραβηγμένα πράγματα … Και αν …;
Συλλέγοντας πληροφορίες σκέφτομαι πολλά και εύχομαι το παραμύθι να έχει αίσιο τέλος και όλα να πάνε καλά, απλά ανησυχώ λιγάκι γιατί μέσα στη σιωπή της ηρεμίας πριν ξεσπάσει η μπόρα κάνουν την εμφάνιση τους “φωνές” που με οδηγό τον φόβο μας τρομοκρατούν .Καλύτερα λοιπόν να γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά του επισκέπτη πριν μας χτυπήσει τη πόρτα με την απροσδόκητη έλευσή του, γιατί οι αντοχές μας τελειώνουν με όσα έχουμε ταυτόχρονα να διαχειριστούμε και δεν μπορούμε γενικά να συντηρούμε πιά τη ψευδαίσθηση πως όλα είναι καλά!
