“Σπασμένο Ρόδι”: Τι σκέφτεται κάποιος όταν ακούει αυτές τις δύο λέξεις; Καλοτυχία; Φρούτο; Πρωτοχρονιά; Το σίγουρο είναι πως όταν κάποιος Καστοριανός μιλάει για το “Σπασμένο Ρόδι”, αναφέρεται σε έναν πολύ ξεχωριστό και αγαπητό τοπικό Σύλλογο.
Με πλούσια δράση σε πολιτιστικά, περιβαλλοντολογικά και κοινωνικά θέματα ο Σύλλογος το “Σπασμένο Ρόδι”, έχει αποκτήσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά των Καστοριανών.
Προκειμένου να γνωρίσουμε ακόμα καλύτερα το πώς δρα και εξελίσσεται ο Σύλλογος θέσαμε ορισμένες ερωτήσεις στα μέλη του “Σπασμένου Ροδιού” και μας τις απάντησαν οι Μένη Κόκκινου, Βάσω Ζαρογιάννη, Γεωργία Τούφα, Βάσω Μαυρομάτη και Δέσποινα Αντωνιάδου.
Η αρχή για το Σύλλογο το “Σπασμένο Ρόδι”, έγινε το 2007. Πώς ξεκίνησε η ιστορία του 13 χρόνια πριν και πώς επιλέχτηκε η ονοματοδοσία του;
Ο σύλλογος Σπασμένο Ρόδι δραστηριοποιείται στην πόλη της Καστοριάς σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος.
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στις 5 Σεπτεμβρίου του 2007, λόγω της ανάγκης των μελών να δημιουργήσουν μια ομάδα που κύριο μέλημα της να είναι η ανάδειξη του τοπικού πολιτιστικού δυναμικού, η ουσιαστική και παρεμβατική παρουσία σε θέματα πολιτισμού και περιβάλλοντος, θεωρώντας πάντα ότι το περιβάλλον αποτελεί πηγή έμπνευσης και χώρο δράσης και συνεπώς σημαντικό παράγοντα της πολιτιστικής ανάπτυξης κάθε τόπου.
Το όνομα εμπνεύστηκε η Ελένη Τσαδήλα που δυστυχώς δεν είναι πια ανάμεσά μας, αλλά ήταν και πρέπει να αναφέρουμε η βασική πρωτεργάτρια, όχι μόνο του “Σπασμένου Ροδιού”, αλλά και κάθε θεατρικής πράξης έως τότε στην Καστοριά. Ένα άτομο αστείρευτο από ταλέντο, δύναμη και θέληση να προσφέρει στον τόπο της. Ήταν και θα είναι για πάντα η βασική μας έμπνευση.
Πόσα μέλη αριθμεί στην παρούσα φάση; Και πώς μπορεί κάποιος να γίνει μέλος του Συλλόγου σας;
Ο Σύλλογος είναι ανοιχτός και ευέλικτος, αφού για να συμμετέχει κάποιος στις δραστηριότητές του δεν είναι απαραίτητο να είναι εγγεγραμμένο μέλος του. Αν κάποιος θέλει να εγγραφεί δεν έχει παρά να απευθυνθεί στα μέλη του Δ.Σ. Τα εγγεγραμμένα μέλη είναι αυτά που με το δικαίωμα της ψήφου τους αναδεικνύουν κάθε δύο έτη το εκάστοτε Διοικητικό Συμβούλιο.
Εκτός από τις θεατρικές παραστάσεις, με ποιες άλλες δράσεις ασχολείται ο Σύλλογος;
Το “Σπασμένο Ρόδι” ιδρύθηκε με σκοπό να φέρει κοντά ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τον πολιτισμό και την πολιτιστική ανάπτυξη του τόπου μας. Είναι χαρακτηριστική η κινητοποίηση που προκάλεσε τότε η αείμνηστη Ελένη Τσαδήλα ώστε να διασωθεί το στρατόπεδο Μαθιουδάκη, ενώ παράλληλα ιδιαίτερη έμφαση δινόταν και σε περιβαλλοντικά θέματα. Τις δραστηριότητες του συλλόγου συντονίζει το εκάστοτε Δ.Σ. σε ετήσια βάση λαμβάνοντας υπόψη τις προτάσεις των μελών του κατά την τακτική Γενική Συνέλευση. Ο σύλλογος είναι πάντα ανοιχτός σε όλες τις μορφές τέχνης ώστε να προάγεται ο πολιτισμικός πλούτος της περιοχής μας, αρκεί να υπάρξουν εθελοντές με ιδέες, χρόνο και όρεξη για δουλειά. Τα τελευταία χρόνια έχει δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στο θέατρο ως βασικό εργαλείο προαγωγής του πολιτισμού, καθώς τα περισσότερα μέλη του συλλόγου ασχολούνται με αυτό. Στόχος του συλλόγου είναι να ανεβάζει τουλάχιστον μία παράσταση ετησίως με τη συνεργασία ταλαντούχων επαγγελματιών σκηνοθετών. Παράλληλα διοργανώνει σειρές σεμιναρίων σχετικά με το θέατρο, τη δημιουργική γραφή, την υποκριτική, την ορθοφωνία κ.α
Οι πολίτες της Καστοριάς αγκαλιάζουν τον πολιτισμό;
Είναι πραγματικά συγκινητικό να ακούς συμπολίτες σου να σε ρωτούν συνεχώς πότε θα ανέβει το επόμενο έργο, να βλέπεις σε όλες τις παραστάσεις του Συλλόγου ανθρώπους που αδημονούν για το αποτέλεσμα, υπομένοντας ακόμα και αυτές τις κουραστικές σχολικές καρέκλες χωρίς διαμαρτυρία. Το τραγικό της υπόθεσης είναι αυτή ακριβώς η έλλειψη κατάλληλου πολιτιστικού χώρου. Είναι τραγικό να ζούμε σε μια πόλη με τέτοια πολιτιστική παράδοση, πρωτεύουσα του νομού, και να στερούμαστε ως πολίτες και ως μέλη πολιτιστικού συλλόγου, ενός κατάλληλου χώρου, ενός πνευματικού κέντρου που θα μπορεί να πλαισιώσει τις προσπάθειες όλων των πολιτιστικών συλλόγων της πόλης. Είμαστε πολλοί αυτοί που προσπαθούμε για τον πολιτισμό και την πολιτιστική ανάπτυξη αυτής της πόλης αλλά δεν έχουμε ένα «σπίτι» να στεγάσουμε αυτές τις προσπάθειες.
Πόσο δύσκολο είναι για έναν ερασιτέχνη ηθοποιό να μπορέσει να αποδώσει το ρόλο του;
Οι δυσκολίες πιστεύω για έναν ερασιτέχνη είναι κυρίως πρακτικές και έχουν να κάνουν κατά βάση με το πόσο χρόνο μπορεί να διαθέσει στην καθημερινότητά του για τη μελέτη του ρόλου. Πέρα από αυτό, τίποτα δεν εμποδίζει έναν ερασιτέχνη ηθοποιό να διαβάσει, να μελετήσει, να μορφωθεί, ειδικά τώρα με το διαδίκτυο που έχουμε πρόσβαση σε τόση γνώση. Καθοριστικό ρόλο παίζει επίσης και ο σκηνοθέτης. Στο “Σπασμένο Ρόδι” έχουμε την τύχη να συνεργαζόμαστε με εξαιρετικούς –επαγγελματίες- σκηνοθέτες και αυτό έχει συντελέσει στο να μπορούμε να έχουμε μια εκτενή καθοδήγηση για την απόδοση του ρόλου. Αλλά σίγουρα θέλει πολλή δουλειά και πρόβες, και κυρίως συνέπεια και αγάπη.
Το θέατρο για εσάς αποτελεί ψυχοθεραπεία;
Το θέατρο είναι εκτόνωση και ψυχοθεραπεία, μιας και την ώρα που υποδύεσαι πως είσαι κάποιος άλλος, ξεχνάς τα προβλήματα της καθημερινότητάς σου, αδειάζεις από όσα σε βαραίνουν και γίνεσαι προς στιγμήν πιο ανάλαφρος κι ήρεμος.
Μέσω του θεάτρου συναντάμε, επεξεργαζόμαστε και βιώνουμε τόσο τα προσωπικά μας προβλήματα, όσο και τα ίδια τα μυστήρια της ζωής. Το θέατρο μας βοηθάει να κοιτάξουμε από απόσταση, από μια άλλη οπτική το τραύμα και να το επεξεργαστούμε, να το ελέγξουμε, να συμφιλιωθούμε με αυτό.
Το θέατρο ως χόμπι δεν κάνει διακρίσεις. Δε θα κοιτάξει διαφορετικότητες, αντιθέτως τις αποζητάει κιόλας. Είναι ανοιχτό για όλους. Δεν ξεχωρίζει ηλικίες, φύλο, εμφάνιση, οικογενειακή κατάσταση, μορφωτικό, κοινωνικό κι επαγγελματικό επίπεδο, θρησκεία, χρώμα ή σεξουαλικές προτιμήσεις. Ούτε προϋποθέτει προηγούμενη εμπειρία. Μια τρέλα χρειάζεται μόνο κι όλα τα υπόλοιπα έρχονται στην πορεία. Αλλά ακόμα κι αυτή η τρέλα να μην υπάρχει, ή να υπάρχει σε μικρότερο βαθμό, με τον καιρό σε κατακλύζει.
Στις περισσότερες ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες όπως και σε εμάς πραγματοποιούνται σεμινάρια και μαθήματα για το πώς προσεγγίζεις έναν ρόλο, πώς να βγάλεις προς τα έξω τα συναισθήματα του ήρωα, πώς να παίζεις με όλο σου το σώμα και πώς να δουλεύεις τη φωνή σου. Και φυσικά όλα αυτά έχουν έναν πολύ θετικό αντίκτυπο στη ζωή και τη συναναστροφή σου με τον κόσμο κι εκτός της ομάδας.
Πόσο εύκολο είναι για μια σύγχρονη γυναίκα να συνδυάσει τη δουλειά, την οικογένεια και τα χόμπι της; Με τη σωστή διαχείριση χρόνου είναι εφικτός ο συνδυασμός ή απαιτούνται θυσίες;
Δεν θα κάνω αυτόν τον διαχωρισμό. Θα πω ότι είτε είσαι γυναίκα είτε είσαι άντρας και ασχολείσαι με το θέατρο σημαίνει ότι 2 με 3 φορές την εβδομάδα έχεις τετράωρες πρόβες και όσο πλησιάζει η παράσταση η συχνότητα των προβών μεγαλώνει. Είναι εύκολο; Οι οικογένειές μας μάλλον θα απαντήσουν όχι. Εμείς θα απαντήσουμε ΝΑΙ. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχει ένας πυρήνας εδώ και χρόνια και γύρω από αυτόν μπαίνουν και άλλοι. Ο πυρήνας αυτός αναπνέει μέσα από θέατρο και αυτοί που μένουν τελικά είναι αυτοί που βρίσκουν την ανάσα τους μέσα από αυτό. Αυτή τη στιγμή είμαστε πού τυχεροί στο “Σπασμένο Ρόδι” γιατί ήρθαν άνθρωποι που αισθάνονται τι ίδιο και ο πυρήνας αυτός μεγαλώνει. Για μας λοιπόν είναι εύκολο.
Η τελευταία παράσταση του Συλλόγου “Έσπασε”, έσπασε κυριολεκτικά τα… ταμεία, εάν μου επιτρέπεται ο όρος. Η αίθουσα όπου δώσατε τις παραστάσεις ήταν πάντα ασφυκτικά γεμάτη και μάλιστα “αναγκαστήκατε” να δώστε και μια επιπλέον παράσταση. Πώς νιώσατε που τόσος κόσμος αγκάλιασε τόσο έντονα την όλη σας την προσπάθεια;
Όντως το «Έσπασε» πήγε πολύ καλά! Είναι πολύ ωραία όταν η δουλειά μηνών βρίσκει ανταπόκριση από το κοινό. Είναι πολύ ωραία να ακούς τις συζητήσεις στα πηγαδάκια μετά τις παραστάσεις και προσπαθείς να καταλάβεις τι πήρε το κοινό από την παράσταση. Το “Σπασμένο Ρόδι” έχει ένα σταθερό κοινό που πάντα μας τιμά με την παρουσία του. Το στοίχημα τα τελευταία χρόνια είναι να φέρουμε νέο κοινό στις παραστάσεις μας. Σιγά σιγά νομίζω ότι τα καταφέρνουμε και ήμαστε πολύ χαρούμενοι!
Ξεχωρίζετε κάποια παράσταση μεταξύ αυτών που έχετε ανεβάσει; Τι είναι αυτό που την κάνει ξεχωριστή για εσάς;
Όχι, καμία παράσταση δεν ξεχωρίζω. Στην τέχνη γεννάς και τα δημιουργήματά σου τα αγαπάς εξίσου. Σίγουρα σε κάποιες παραστάσεις περάσαμε καλύτερα γιατί έτυχε να έχουμε χημεία δυνατή με τους συντελεστές και τότε γινόταν ακόμη πιο μαγικό!!!
Η Ελλάδα βρίσκεται σε καραντίνα. Η ομάδα του Σπασμένου Ροδιού όμως, έχει ανοίξει νέες πόρτες μέσω του διαδικτύου. Μιλήστε μας για όλα όσα κάνετε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αρχικά η σελίδα μας στο Facebook δημιουργήθηκε για την προβολή των δράσεων του Συλλόγου και τη διαφήμιση των παραστάσεων, μιας και τα social media είναι πλέον ο πιο άμεσος τρόπος επικοινωνίας με το κοινό. Ωστόσο, εν μέσω καραντίνας, είχαμε την ιδέα να φτιάξουμε βιντεάκια από τα σπίτια μας -όπως έκαναν πολλοί καλλιτέχνες ανά τον κόσμο- για να διατηρήσουμε αυτή την επικοινωνία με το κοινό, να διασκεδάσουμε τον κόσμο αλλά να περάσουμε καλά και εμείς οι ίδιοι στο σπίτι. Και όντως ήταν μια πολύ ευχάριστη και δημιουργική διαδικασία, γυρίσαμε τα βίντεο με πολύ ενθουσιασμό, με πολύ γέλιο, μπήκαμε πάλι στο τρυπάκι να ψάξουμε ιδέες, ρούχα, αντικείμενα, μουσικές -όπως κάνουμε και στις παραστάσεις- και χαιρόμαστε που το αποτέλεσμα άρεσε και σε όσους τα είδαν.
Όταν λήξει οριστικά το θέμα του κορωνοϊού, έχετε σκεφτεί σε ποιες δράσεις θα προβείτε ως Σύλλογος; Σχεδιάζετε την επόμενή σας παράσταση;
Πριν ξεκινήσει το θέμα του κορωνοϊού είχαμε ξεκινήσει πρόβες για μια παράσταση που θα είχε πρεμιέρα στις 11 Απριλίου σε σκηνοθεσία Μαρίας Μουστάκα, δυστυχώς όμως λόγω της κατάστασης οι πρόβες σταμάτησαν. Ελπίζουμε όταν τελειώσει όλο αυτό, να ξαναγυρίσουμε όπως και όλοι μας σε αυτό που αγαπάμε, να συνεχίσουμε τις πρόβες μας και να σας παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Συνάμα σκεφτόμαστε μέσω της τέχνης να αποτυπώσουμε και όλο αυτό που ζήσαμε. Μέσω του “zoοm” που είναι μια ηλεκτρονική πλατφόρμα, έχουμε ήδη ξεκινήσει με τον σκηνοθέτη Στέλιο Χατζηαδαμίδη, που έχουμε δουλέψει και στο παρελθόν, να ετοιμάζουμε ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με την κατάσταση του κορωνοϊού που ελπίζουμε να γίνει και παράσταση.
Πολλές φορές λειτουργούμε με συνειρμούς. Όταν ακούμε μια λέξη ή μια φράση τη συνδέουμε με ένα γεγονός, με μια κατάσταση ή με μία έννοια. Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πείτε όταν ο κόσμος ακούει “Σπασμένο Ρόδι” τι θα θέλατε να σκέφτεται συνειρμικά;
Θα ήθελα να σκέφτεται ότι ήμαστε πιστοί σε αυτό που αγαπάμε και δουλεύουμε σκληρά και με συνέπεια για το καλύτερο αποτέλεσμα, χωρίς να φοβόμαστε τους πειραματισμούς και τις αποτυχίες! Να σκέφτονται ότι πάνε να δουν ανθρώπους που με πολύ αγάπη ετοίμασαν κάτι γι’ αυτούς.
Οι ελεύθεροι συνειρμοί – σκέψεις, εικόνες, λέξεις- που κάνουμε οι άνθρωποι βλέποντας ένα έργο τέχνης, έχουν να κάνουν με τα δικά μας βιώματα, με τους δικούς μας προβληματισμους, με τον δικό μας εσωτερικό κόσμο και ψυχισμό. Αυτό που εμείς θέλουμε για τους θεατές μας είναι να είναι πραγματικά ελεύθεροι και όχι κατευθυνόμενοι … Όταν σκέφτονται το σπασμένο ρόδι να νιώθουν ότι έρχονται σε επαφή κάθε φορά με έναν κόσμο οικείο τους και συνάμα ανεξερεύνητο… και όταν ξανασκέφτονται το “Σπασμένο Ρόδι” να χαμογελάνε γιατί κάτι κατακτήσανε!!!
Οι δράσεις του Συλλόγου “Σπασμένο Ρόδι”, με μια ματιά
Τέλος αξίζει να σημειώσουμε ορισμένες από τις δράσεις του Συλλόγου “Σπασμένο Ρόδι”, από το 2007 μέχρι και σήμερα.
Το θεατρικό τμήμα έχει πραγματοποιήσει 18 συνολικά θεατρικές παραστάσεις. Ειδικότερα:
• 2008: «ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΡΑΦΤΟΠΟΥΛΟ» θεατροποιημένο παραμύθι, του Γ. Βιζυηνού σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα
• 2008: «ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΣ ΧΑΝΙΚΑΤ» θεατροποιημένο παραμύθι, του Τζ. Μπριμπό, σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα.
• 2008: «Το δώρο της Παπλωματούς» του Τζεφ Μπριμπώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα.
• 2008: «ΠΑΡΑΛΛΑΓΕΣ πάνω σ’ένα θέμα αμετάθετο», θεατρική απόδοση των διηγημάτων του Ηλία Παπαμόσχου, σε σκηνοθεσία της Σοφίας Καρακάντζα.
• 2009: “ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ” του Ν. Μακιαβέλι, σε σκηνοθεσία Τάνιας Κίτσου
• 2009: «Αναμείνατε στο ακουστικό σας» του Hal Salwen, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καρακάτζα.
• 2010: αφήγηση με τίτλο «Όσα ‘μολόγησε η λίμνη», μύθοι και μυθολογία της Καστοριάς, βασισμένη στις καταγραφές των: Ι. Μπακάλη και Κ. Δούφλια.
• 2010: ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ.
• 2010: «Το λουλούδι των Χριστουγέννων», του Μάνου Κοντολέων, σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα.
• 2012: «ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΜΥΘΟΙ», θεατρικές παραστάσεις κούκλας και ερμηνείας σε διασκευή μύθων και μυθολογίας της Καστοριάς από τη Νίνα Ράπη βασισμένη σε κείμενα των Ι. Μπακάλη και Κ. Δούφλια» σε συνεργασία με το Δήμο Καστοριάς, στα πλαίσια του εορτασμού των “ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ 2012”.
• 2012: «UNDER CONTROL», βασισμένη στο έργο «Contracts» του Μ. Μπάρτλετ.
• 2012: «Φαύστα, ή Η απολεσθείς κόρη» του Μποστ, σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα.
• «ΤΑ ΚΥΔΩΝΙΑ», Συρραφή κειμένων της Xρυσούλας Πατρώνου Παπατέρπου και της Marguerite Yourcenar, σε σκηνοθεσία Ελένης Τσαδήλα.
• 2013: «Ο Άγιος Ζαμπλακάς – Το γάλα του Θανάτου», Δύο λαϊκοί μύθοι των:
Γεώργιου Γκολομπία και Μαργκερίτ Γιουρσενάρ, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Μιχαήλ.
• 2014: «Κύριος Μπέτς – ο κορμάνθρωπος», του Φρεντ Μπερνάρ, σε σκηνοθεσία Παύλου Παναγιωτίδη.
• 2016: «ο Μορμόλης», του Ράινερ Χάχφελντ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μουστάκα.
• 2017: «Το φως», μια περιπατητική παράσταση, σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Μιχαήλ.
• 2018: «Πάμε πάλι», κωμωδία του Ρ. Άμποτ, σε σκηνοθεσία Σπύρου Αθηναίου.
• 2019: «Η επιστροφή της Κλάρας Βέσερ», του Φρ. Ντύρενματ, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μουστάκα.
2020 : “ Έσπασε” του Στέλιου Χατζηαδαμίδη σε σκηνοθεσία Στέλιου Χατζηαδαμίδη
Εκτός από το θέατρο, ο Σύλλογος έχει επίσης οργανώσει διάφορες δράσεις περιβαλλοντικού και πολιτιστικού περιεχομένου όπως διαμαρτυρίες, ποδηλατοδρομίες, καθαρισμό σε διάφορα σημεία της Καστοριάς, δημιουργική απασχόληση για προσφυγόπουλα, δράσεις σε συνεργασία με το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Καστοριάς, το ΚΔΑΠ-ΜΕΑ στο Άργος Ορεστικό, την κυρία Αθηνά Κιορπελίδου και το πρόγραμμα START – Create Cultural Change κ.α.
Ακόμη έχει διοργανώσει πολλά σεμινάρια:
• “ Θεατρικό σεμινάριο” με τίτλο “ Απόπειρες δημιουργικότητας σε μέρες φθινοπώρου”με τον Στέλιο Χατζηαδαμίδη.
• «Σεμινάριο θεατρικού παιχνιδιού» με τις Μαρία Μουστάκα και Μαρία Μπατάνη και σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης
• «playforKASTORIA» με τη Σοφία Μαυραγάνη
• «Με τη μύτη του Clown – Η τέχνη του να είσαι Ηλίθιος» και «Στρέφοντας το βλέμμα προς τα μέσα» με τον Αλέξανδρο Μιχαήλ,
• «Το θέατρο της εμψύχωσης και η οπτική αφήγηση» με το Στάθη Μαρκόπουλο – κουκλοθέατρο Ayusaya κ.α.).
Παράλληλα, έχει προσκαλέσει διάφορους καλλιτέχνες και σχήματα, μουσικά και θεατρικά, οργανώνοντας παρουσιάσεις, παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις (Κωστής Μαραβέγιας και η μπάντα του, Lemonostifel, Κώστας Θεοδώρου QUARTET, Κώστας Λάκης, «Παραμύθια στο Μικρό» σε συνεργασία με το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης κ.α.)
