Με δέκα ταινίες, έξι νέες και τέσσερις επανεκδόσεις, ξεκινά απόψε η νέα κινηματογραφική εβδομάδα, παρότι παρατηρείται κατακόρυφη πτώση των εισιτηρίων από πέρσι. Από τις νέες αφίξεις ξεχωρίζουν κάπως η δραματική κομεντί “Γυναικεία Υπόθεση”, με την Κριστίν Σκοτ Τόμας και το δραματικό “Ρουά Ματ”, με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ενώ ενδιαφέρον έχει και η προσθήκη της τελευταίας στιγμής “Νεντ Κέλι: Ο Νο. 1 Καταζητούμενος” με πρωταγωνιστή τον ταλαντούχο Τζορτζ ΜακΚέι. Από τις επανεκδόσεις κάνει μπαμ το αριστούργημα του Μικελάντζελο Αντονιόνι “Η Έκλειψη”, με τη Μόνικα Βίτι και τον Αλέν Ντελόν, θα διασκεδάσει αυτούς που θα επιλέξουν τη σπαρταριστή κωμωδία “Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα”, ενώ προβάλλονται και οι ταινίες “Έγκλημα Κάτω από τον Ήλιο”, με τον Πίτερ Ουστίνοφ στο ρόλο του Πουαρό και το φιλμ τρόμου “Μετά τα Μεσάνυχτα” του Νίκολας Ρεγκ.
Γυναικεία Υπόθεση (Military Wives) Δραματική κομεντί, βρετανικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Πίτερ Κατανέο, με τις Κριστίν Σκοτ Τόμας, Σάρον Χόργκαν, Έμα Λόουντς, Λάρα Ρόσι, Εϊμι Τζέιμς Κέλι, Λάουρα Τσέκλι, Λάουρα Έλφινστοουν κ.ά.
Θετικά μηνύματα, ανθρώπινες καταστάσεις, δράμα και χιούμορ, σε σωστές δόσεις, από τον σκηνοθέτη Πίτερ Κατανέο, της τεράστιας επιτυχίας “Άνδρες με τα Όλα τους”, που, ωστόσο, δεν είχε κάνει κάτι ιδιαίτερο τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα, όμως και μια ταινία χωρίς εκπλήξεις, που όλα ρέουν ομαλά και μάλλον μονότονα προς μια γλυκιά κατάληξη και την ανάγκη για χαρτομάντιλα, που θα έπρεπε να μοιράζονται μαζί με τα αντισηπτικά. Ο Κατανέο, που βασίστηκε σε αληθινά γεγονότα (μια παρέα γυναικών, με τους άντρες τους να υπηρετούν στον πόλεμο του Αφγανιστάν, δημιουργούν μια χορωδία) δείχνει να έχει χάσει τη φρεσκάδα, το αιχμηρό βλέμμα, την έμπνευση, αλλά και την πικάντικη προσέγγιση που παρατηρήσαμε στη μοναδική του επιτυχία “Άνδρες με τα Όλα τους”, επαναλαμβάνοντας απλώς τη συνταγή, δίχως το κέφι που θα της έδινε μια άλλη πνοή.
Η ταινία βλέπεται σχετικώς ευχάριστα, αλλά δίχως ιδιαίτερες απαιτήσεις, ενώ το πολυπρόσωπο γυναικείο καστ, του οποίου ηγείται η Κριστίν Σκοτ Τόμας, χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο, καταφέρνει να κερδίσει τη συμπάθεια του θεατή.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Με τους συντρόφους τους να υπηρετούν στο Αφγανιστάν, μια παρέα γυναικών δημιουργούν μια χορωδία στο σπίτι και ξαφνικά βρίσκονται στο επίκεντρο των εξελίξεων στα μέσα ενημέρωσης και του παγκόσμιου κινήματος.
Ρουά Ματ (Fahim) Δραματική ταινία, γαλλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Πιερ-Φρανσούα Μαρτίν-Λαβάλ, με τους Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ασάντ Αχμέντ, Ιζαμπέλ Ναντί, Φαχίμ Μοχάμαντ, Μιζανούρ Ραχαμάν.
Ακόμη μία ταινία θετικών μηνυμάτων, αυτή τη φορά από τη Γαλλία, με τον Ζεράρ Ντεπαρτιέ, παρά την απομάκρυνσή του από το παίδεμα της υποκριτικής, να κυριαρχεί στην οθόνη με το πηγαίο ταλέντο του και να συμβάλει στη συγκινητική ιστορία, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα -την ανάδειξη ενός μικρού πρόσφυγα από το Μπαγκλαντές σε κορυφαίο σκακιστή.
Στην ταινία, που μπορεί να έχει ατέλειες, πολυχρησιμοποιημένες φόρμες και αρκετά κλισέ, διακρίνεις την προσπάθεια που έχει γίνει για να αναδειχθεί το δράμα της προσφυγιάς, αλλά και η συνάντηση δυο κόσμων. Της πλούσιας Ευρώπης με την φτωχή Ασία, του μικρού από το Μπαγκλαντές με τον ιδιότροπο Γάλλο μετρ του σκακιού.
Κι αυτό γιατί ο Μαρτίν-Λαβάλ προσεγγίζει το θέμα του με τρυφερότητα, αποφεύγει τον διδακτισμό και με εύστοχες χιουμοριστικές παρεμβάσεις γλυτώνει από το γλυκερό και το μελόδραμα.
Ο πιτσιρικάς Ασάντ Αχμέντ, χαριτωμένος και δημιουργικός, στέκεται θαρραλέα και επάξια δίπλα στο ιερό τέρας του γαλλικού σινεμά.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Αναγκασμένος να εγκαταλείψει τη χώρα του, το Μπαγκλαντές, ο 8χρονος σκακιστής Φαχίμ φτάνει στο Παρίσι με τον πατέρα του. Καθώς η αίτησή τους για άσυλο απορρίπτεται και θεωρούνται πλέον λαθρομετανάστες, βρίσκονται στο χείλος της απελπισίας. Με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό, ο Φαχίμ, γνωρίζει τον Σιλβάν, έναν κορυφαίο Γάλλο προπονητή σκακιού, που τον διδάσκει και του δίνει σκοπό στη ζωή του. Ο Φαχίμ διακρίνεται τοπικά τουρνουά και τελικά κερδίζει τον τίτλο του Πρωταθλητή Σκακιού της Γαλλίας, σε ηλικίες κάτω των 12 ετών.
Διαρρήκτης Υψηλής Τέχνης (The Burnt Orange Heresy) θρίλερ μυστηρίου, αμερικανικής και ιταλικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Τζουζέπε Καποτόντι, με τους Κλες Μπανκ, Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Μικ Τζάγκερ, Ντόναλντ Σάδερλαντ κ.ά.
Η επιστροφή του Μικ Τζάγκερ στο σινεμά, κομπίνες υψηλής τέχνης, ερωτικές σκηνές, στιλάτη σκηνοθεσία και εικόνες από το μαγευτικό Κόμο, είναι ένας συνδυασμός για να τραβήξει το κοινό και ειδικά σε ένα θερινό σινεμά. Όμως, η ταινία του Τζουζέπε Καποτόντι, ο οποίος εδώ κάνει τη δεύτερη ταινία του, παρότι έχει γυρίσει εκατοντάδες βίντεο κλιπ, χάνει γρήγορα τη γοητεία της, ενώ έχει και κάποια κενά στην αφήγηση.
Ένα ενδιαφέρον θέμα για το εμπόριο τέχνης, μένει αναξιοποίητο, χωρίς να διεισδύει στην άγρια μορφή του, καθώς αυτό αποτελεί ένα ιδιότυπο χρηματιστήριο που επηρεάζει την κουλτούρα εκατομμυρίων ανθρώπων.
Έτσι, αυτό που μένει είναι το συμπαθές πρωταγωνιστικό δίδυμο Κλες Μπανκ – Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, ο υπερβολικός και ψεύτικος Μικ Τζάγκερ, ο γέρο Σάδερλαντ, που αν και πάλι καλός δεν έχει ανάγκη τέτοιους ρόλους και φυσικά η ομορφιά του Κόμο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Τζέιμς, ένας κριτικός τέχνης και η Μπερενίς μια γοητευτική Αμερικανίδα που ταξιδεύει στην Ευρώπη φτάνουν στη λίμνη Κόμο για να συναντήσουν το συλλέκτη Τζόσεφ Κάσιντι ο οποίος θα τους αποκαλύψει πως είναι πελάτης του Τζερόμ Ντέμπνι και θα τους αναθέσει μια όχι και τόσο εύκολη αποστολή…
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
Η Έκλειψη (L’Eclisse) Δραματική ταινία, ιταλικής παραγωγής του 1962, σε σκηνοθεσία Μικελάντζελο Αντονιόνι, με τους Αλέν Ντελόν, Μόνικα Βίτι, Φρανσίσκο Ραμπάλ, Λουί Σενιέ κ.ά.
Ο μεγάλος Ιταλός δημιουργός, έχοντας ένα προσχηματικό, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και απλοϊκό, στόρι, φτιάχνει μια συνταρακτικά απαισιόδοξη ελεγεία, για την αποξένωση και ταυτόχρονα με ένα μοναδικό τρόπο μιλάει, κραυγάζει εσωτερικά, για τα αδιέξοδα της ηρωίδας του και μιας κοινωνίας που τρέχει προς την “ευημερία”, θυσιάζοντας ακόμη και τα στοιχειώδη της ανθρωπιάς, έχοντας αλλοτριωθεί και χάσει κάθε επικοινωνία.
Ταυτόχρονα ο Μικελάντζελο Αντονιόνι σχολιάζει τα κακώς κείμενα της ιταλικής κοινωνίας, ενώ οι σεκάνς στο χρηματιστήριο είναι μοναδικές, σημαδεύοντας το μοντέρνο σινεμά.
Ο Αντονιόνι, με ένα πρωτοποριακό μοντάζ, γκρίζα ασπρόμαυρη φωτογραφία, και εμπνευσμένα πλάνα, αλλά και πολλούς και ευδιάκριτους συμβολισμούς, κάνει μια απαισιόδοξη ταινία, γκρεμίζοντας το “ιταλικό θαύμα”, καθώς η ιταλική ψυχή έχει παραδοθεί στο κέρδος, την υποκρισία, την υπερβολή, την εμπορική εκμετάλλευση κάθε φυσικού χώρου, το επιδερμικό, την ατομικότητα.
Ο Αντονιόνι, όμως, δεν μιλάει και αυτό είναι προφανές, μόνο για την Ιταλία. Σε ένα πρωτόγνωρο αισθητικής φινάλε καταδεικνύει την οικουμενικότητα του θέματός του, σβήνοντας από τα πλάνα του τους χαρακτήρες της ταινίες του και σιωπηλά, σχεδόν μακάβρια μιλά για μια ανθρωπότητα που πλέον απομακρύνεται από τη φύση της, χάνει τα χαρακτηριστικά της και οδηγείται σε έναν εφιάλτη, που δεν χωρά η ευαισθησία, ο ανθρωπισμός, το πνεύμα, οι πανανθρώπινες αρχές, ακόμη και ο έρωτας.
Η πανέμορφη και ξεχωριστή Μόνικα Βίτι, με το θλιμμένο πρόσωπο και την απόγνωση στα μάτια της είναι εκπληκτική, ενώ ο Αλέν Ντελόν, είναι ιδανικός στο ρόλο του νεαρού φιλόδοξου χρηματιστή.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η Βιτόρια χωρίζει με τον μεγαλύτερό της εραστή Ρικάρντο, περιπλανιέται στις αίθουσες του χρηματιστηρίου όπου η μητέρα της χάνει ένα τεράστιο ποσό, κι έχει μια εφήμερη και χωρίς πάθος σχέση με ένα νεαρό χρηματιστή.
Ένα Ψάρι που το Έλεγαν Γουάντα (A Fish Called Wanda) Κωμωδία, βρετανικής και αμερικάνικης παραγωγής του 1998, σε σκηνοθεσία Τσαρλς Κράιτον, με τους Τζον Κλιζ, Τζέιμι Λι Κέρτις, Κέβιν Κλάιν, Μάικλ Πάλιν, Τομ Γκιόρτζσον κ.ά.
Σπαρταριστή μαύρη κωμωδία, που πλέον περνάει στις κλασικές, έχοντας ως προτέρημα το πρωταγωνιστικό κουαρτέτο, ένα εκρηκτικό σενάριο με δηλητηριώδεις ατάκες, αναδεικνύοντας το ανεξάντλητο βρετανικό χιούμορ κι έναν έμπειρο σκηνοθέτη του είδους, τον Τσαρλς Κράιτον (“Η Συμμορία των Εντιμότατων”), που με δυσκολία ολοκλήρωσε την ταινία, λόγω προβλημάτων υγείας.
Η επιτυχία της ταινίας ανήκει κυρίως στον Τζον Κλιζ (πρώην μέλος των περίφημων Monty Pythons) ο οποίος εκτός από την εξαιρετική του ερμηνεία είναι και αυτός που έγραψε το σενάριο. Ο Κλιζ, δημιούργησε ξεκαρδιστικούς διαλόγους, εξωφρενικά κωμικά σκετσάκια και έχοντας την εμπειρία, εμπιστεύτηκε τους αυτοσχεδιασμούς των πρωταγωνιστών, που βρέθηκαν στην καλύτερη φόρμα τους.
Πέρα όμως από την κωμωδία, υπάρχει και η διακριτική απαισιοδοξία, η κριτική για τις ανυπόφορες τυπικότητες, τις συμβάσεις, το καλούπι ευημερίας και τα κατάλοιπα της εποχής Θάτσερ, δηλαδή όλα αυτά που βρέθηκαν στο στόχαστρο των Monty Pythons, αλλά χωρίς, βεβαίως, την ακραία ανατρεπτική ματιά τους, το αναρχικό πνεύμα τους.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μετά από μία θεαματική ληστεία κοσμημάτων, όπου όλα φαίνονται να έχουν πάει ρολόι, τα διαφορετικά σχέδια των μελών της συμμορίας για τη μοιρασιά έχουν απρόσμενα αποτελέσματα…
ΠΡΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ:
Νεντ Κέλι: Ο Νο. 1 Καταζητούμενος (True History of the Kelly Gang) Προσθήκη της τελευταίας στιγμής, η προβολή της ενδιαφέρουσας ταινίας για τον Νεντ Κέλι, έναν παράνομο, αντάρτη στα τέλη του 19ου αιώνα στην Αυστραλία, όπου οι Εγγλέζοι διοικούν με απάνθρωπη σκληρότητα. Ατού της ταινίας το θέμα της, που έχει μεταφερθεί αρκετές φορές στο σινεμά, ο ταλαντούχος πρωταγωνιστής του “1917” Τζορτζ ΜακΚέι και ο σκηνοθέτης του “Μάκβεθ” Τζάστιν Κέρζελ. Στο φιλμ παίζει και ο Ράσελ Κρόου.
Σταθμός: Νέα Υόρκη (Port Authority) Ρομαντικό δράμα από τον Ντανιέλ Λέσοβιτς και σε παραγωγή Σκορτσέζε και Πάρι Κασιδόκωστα Λάτση, με καλές συστάσεις και που απευθύνεται κυρίως στους φαν των φεστιβαλικών ταινιών, καθώς υπήρξε επίσημη συμμετοχή στο τμήμα “Ένα Κάποιο Βλέμμα” του φεστιβάλ των Καννών.
Πουλιά στον Αέρα (Le Dindon) Ακόμη μία γαλλική φαρσοκωμωδία παρεξηγήσεων, αυτή τη φορά πάνω στο διάσημο θεατρικό έργο του Ζορζ Φεϊντό, που μεταφέρεται στο Παρίσι της δεκαετίας του ’60, με τους Ντάνι Μπουν, Γκιγιόμ Γκαλιέν και Λορ Καλαμί. Διασκεδαστικό ως ένα σημείο, αλλά μέχρις εκεί.
Έγκλημα Κάτω από τον Ήλιο (Evil Under the Sun) Χορταστική ταινία μυστηρίου του 1982, βασισμένη στο μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, που στηρίζεται στη γοητεία της Μεσογείου, τον ήλιο, τον Πίτερ Ουστίνοφ στο ρόλο του Ηρακλή Πουαρό και ένα άξιο επιτελείο ηθοποιών όπως είναι οι Μάγκι Σμιθ, Τζέιμς Μέισον, Τζέιν Μπίρκιν, Ρόντι ΜακΝτόουελ και Σίλβια Μάιλς. Ο σκηνοθέτης Γκάι Χάμιλτον, μετά τις επιτυχίες του με τον Τζέιμς Μποντ, καταπιάνεται με την Αγκάθα Κρίστι την οποία αντιμετωπίζει συμβατικά, βάζοντας την ταινία στον αυτόματο πιλότο.
Μετά τα Μεσάνυχτα (Don’t Look Now) Μία από τις καλύτερες ταινίες τρόμου, που υπογράφει ο Νίκολας Ρεγκ και στην εποχή της (1973) είχε δημιουργήσει τεράστια αίσθηση, σε επανέκδοση και με νέες ψηφιακές κόπιες. Γυρισμένη στη Βενετία, με τον εξαιρετικό Ντόναλντ Σάδερλαντ στα καλύτερά του και την αισθησιακή Τζούλι Κρίστι. Θα έχει, άραγε, μετά από μισό αιώνα, την ίδια απήχηση στο νεανικό κοινό;
AΠΕ
