Διαβάζω για τα 25άρια τμήματα που λέει ο νέος νόμος και τρελαίνομαι:Βγαίνω στη σύνταξη μετά από 37 ολόκληρα χρόνια, έχω ζήσει πολλά στο σχολείο. Έχω μπροστά μου τις ονομαστικές καταστάσεις όλων των μαθητών που είχα: 353 παιδιά, δόξα τω Θεώ!
Διαβάστε τους αριθμούς των μαθητών μου ανά τάξη, είναι γραμμένοι με τη σειρά, αρχίζοντας από το 1982:20 παιδιά, 18, 26,27,31,22,12,17,15,26,18,14,12,10,16,16,17,20,16. Υπάρχουν χρονιές που μου έχουν μείνει αξέχαστες λόγω των ιδιαίτερων δυσκολιών τους-δε νομίζω πως θα τις ξεχάσω ποτέ!
Στην αρχή ήμουν άπειρη και τα κατάφερνα γενικώς καλύτερα-τα παιδιά ήταν αλλιώτικα. Σιγά σιγά άρχισαν τα πράγματα να δυσκολεύουν, γιατί τα παιδιά είχαν αρχίσει να αλλάζουν. Δε θα ξεχάσω μια Α’τάξη με 26, τα 6 από τα οποία είχαν ιδιαίτερες δυσκολίες. Ξεκινούσα τη μέρα με χαμόγελο πάντα, το έχανα συνήθως στο τέλος της ημέρας. Ώσπου να διορθώσω το ένα τετράδιο, η άλλη άκρη των θρανίων έπαιρνε φωτιά. Δεν προλάβαινα να περάσω όσες φορές ήθελα απ’ όλα τα παιδιά, ήταν αδύνατον! Δε θα ξεχάσω, επίσης, ούτε μια άλλη Α’ με μόνο 12 μαθητές, που όμως είχε κι αυτή θέμα! Έμεινα αβοήθητη, αφού ο δάσκαλος τα πληρώνει όλα! Και φυσικά και τα παιδιά!
Γι’αυτό έλεγα και λέω πάντα:δεν πρέπει η υπηρεσία να κοιτάζει μόνο τον αριθμό, αλλά οφείλει να κοιτάζει και τα επί μέρους προβλήματα που δυσχεραίνουν τη διδασκαλία και τη ζωή μες στην τάξη! Αν θέλει φυσικά να κάνει το καλύτερο για τα παιδιά-θέλει;
Αγαπητοί υπουργοί της Παιδείας, που μακάρι να ήσασταν υπουργοί της Εκπαίδευσης έστω, διαβάζω τον αριθμό 25 ανά τάξη και τρελαίνομαι! Τα έχω ζήσει και ξέρω! Βάλτε και κανα δυο παράλληλες στηρίξεις και αναλογιστείτε τι κάνετε!
Η Παιδεία, η Εκπαίδευση έστω, δεν είναι κοπτική ραπτική, σου παίρνω τα μέτρα και προχωράω. Κάθε τάξη έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καταλάβετέ το! Με 25 σημερινά παιδιά η κατάσταση κατά πάσα πιθανότητα θα είναι αβίωτη μες στην τάξη! Αυτό θέλετε να συμβεί; Ή σας ενδιαφέρει το καλύτερο για τα παιδιά, που επικαλείστε σχεδόν πάντα στον όποιο επίλογό σας με τη φράση που εδώ και πολύ καιρό έχω μισήσει: “Να αφουγκραστούμε τα παιδιά”! Μια ατάκα που γι ‘αυτόν τον λόγο μισώ, γιατί άλλα λέτε κι άλλα κάνετε και τα καταστρέφετε! Και μαζί μ’ αυτά την κοινωνία ολόκληρη! Εν γνώσει σας φοβάμαι!…
ΥΓ:Αγαπητοί γονείς, αντιδράστε μέσω των κατά τόπους ενώσεων γονέων! Αντιδράστε σε οτιδήποτε στρέφεται κατά του καλού των παιδιών σας και αυτό στρέφεται και καταστρέφει!
