“Η Δημοκρατική Παράταξη θα εκφραστεί μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ είπε ο Α.Τσίπρας την Πέμπτη στην Βουλή”!
Μα πως θα γίνει αυτό μετά το “πολιτικό αίμα” που έχει χυθεί τα τελευταία χρόνια, τις ύβρεις και τις προσβολές που άκουσαν τα στελέχη και ο κόσμος της Δημοκρατικής Παράταξης.?
Οι κατηγορίες που εκτοξεύονταν συλλήβδην περί εθνοπροδοτών και προσκυνημένων προς το σύνολο της ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένης στρατηγικής εισοδισμού.
Κατηγορίες χωρίς όριο και χωρίς αποδείξεις και προς πάσα κατεύθυνση.
Για όλα αυτά ποτέ δεν ζήτησε συγνώμη ο Αλέξης.Ούτε καν είπε ότι ήταν λάθος.
Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα έφτανε εκεί ένα κόμμα της ανανεωτικής Αριστεράς που η αλήθεια είναι είχε ήθος στον πολιτικό διάλογο έως το 2010.
Η ευκαιρία της εξουσίας λόγω της κρίσης κατέρριψε όλες τις αναστολές.
Η θεωρία του ηθικού πλεονεκτήματος αποδείχτηκε φενάκη, και καταβαραθρώθηκε μέσα στις τελευταίες αποκαλύψεις.
Η ηθική λοιπόν κύριοι είναι ζήτημα προσωπικής αξιακής επιλογής και όχι κομματικής προτίμησης.
Η δήθεν στροφή του κ. Τσίπρα προς πιο σοσιαλδημοκρατικές απόψεις είναι μόνο εικονική και δεν γνωρίζω τι λένε γιαυτό και οι βουλευτές του προερχόμενοι από τους ΑΝΕΛ.
Η Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να προασπίσει την αυτονομία της. Για να γίνει αυτό πρέπει να προασπίσει την ιστορία της σε όλες τις ιστορικές στιγμές ακόμα και σε αυτές της κρίσης.
Οι απόψεις περί δήθεν στρατηγικής συμμαχίας με την ΝΔ που χρεώνει σε εκείνη την περίοδο ακόμα και η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ όπως άκουσα προσφάτως με λυπεί γιατί τότε έγινε ένας τιτάνιος αγώνα σωτηρίας της χώρας.
Τα κόμματα σε δύσκολες ιστορικά στιγμές πρέπει να βάζουν πλάτη μαζί χάριν της πατρίδας.
Κάτι ανάλογο έκανε και Α.Παπανδρέου το 1990 με την οικουμενική κυβέρνηση του κ.Ζολώτα συνεργαζόμενος με την ΝΔ και τον ΣΥΝ. Δηλαδή είχε και αυτός στρατηγική συμμαχία?
Πραγματικά με λυπεί η δύναμη που έχουν τα τσιτάτα μακρυά από την αντικειμενική όσο το δυνατό ανάλυση.
Η προοπτική της αυτόνομης πορείας λοιπόν προϋποθέτει συμμετοχή του συνόλου της Παράταξης και δυστυχώς σήμερα αισθάνομαι ότι ένα κομμάτι της τελεί υπό διωγμό ή δεν εκπροσωπείται. Ειδικά μετά την περυσινή αποπομπή του Ευάγγελου Βενιζέλου .
Όπως επίσης και η εκπροσώπηση του συνόλου των απόψεων του χώρου στο πολιτικό Συμβούλιο που δεν υπάρχει μετά την περυσινή τραγική επιλογή εκλογής με 100% σταυροδοσία που έφερε μονοτασικό πολιτικό Συμβούλιο και που θα μπορούσαν να είναι εκεί και στελέχη της νέας γενιάς.
Η προσπάθεια λοιπόν για την προοπτική θα είναι δύσκολη και για να γίνει χρειάζονται αλλαγές πριν είναι αργά.
