Καστοριά

Περί ποδηλασίας στην Καστοριά (της Μαρίας Παπαϊωάννου)

Τελευταία υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα στους δρόμους της Καστοριάς, που γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο. Και παρακαλώ πολύ να μην παρεξηγηθώ στα λεγόμενά μου. Δεν είμαι κατά του ζητήματος που θα αναλύσω.

Η ποδηλασία ως άθληση και διασκέδαση είναι απόλυτα αποδεκτή και ωφέλιμη. Αλλά ελοχεύει πολλούς κινδύνους και δημιουργεί πολλές υποχρεώσεις τόσο από μέρους των οδηγών ΙΧ, όσο και από μέρους των ποδηλατών.
Κατ’ αρχήν, οι γνώστες και επαγγελματίες τους αθλήματος είναι καθόλα νόμιμοι και σεβούμενοι τους νόμους και κανονισμούς, και δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα στην κυκλοφορία και όλοι οι οδηγοί τους σέβονται αναλόγως.

Όμως, οι ερασιτέχνες, που αυξάνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, πρέπει να κατανοήσουν ότι η ύπαρξή τους στο οδόστρωμα μπορεί γι’ αυτούς να είναι πολύ διασκεδαστική αλλά και επικίνδυνη και έχουν και μερίδιο στην ευθύνη αυτή. Το να παίρνεις ένα ποδήλατο , να το καβαλάς και να πηγαίνεις βόλτα όπως και όπου σου κάνει κέφι, ναι είναι δικαίωμά σου, αλλά πρέπει να υπακούς και σε κανόνες. Όπως να σέβεσαι τους οδηγούς, τους πεζούς και ό, τι άλλο κινείται στο δρόμο. Αφού έχεις και την απαίτηση να σε σέβονται. Υπάρχει ο ΚΟΚ και έχει ισχύ και για εσένα τον ποδηλάτη.

Επίσης, κανένας δεν ακολουθεί κανόνες ασφαλείας. Φοράνε ένα μαντήλι στο κεφάλι, οι γυναίκες ούτε και αυτό γιατί τους χαλάει την εμφάνιση, και ούτε λόγος για κράνος κλπ.
Επίσης, οι γονείς επιτρέπουν στα παιδιά τους να παίρνουν τα ποδήλατα και να βολτάρουν στην πόλη. Και δεν υπάρχει ούτε ένα παιδί που να μην πετιέται στο δρόμο. Απορώ ειλικρινά πως είναι ήσυχοι για την ασφάλεια των παιδιών τους.

Ας το παραδεχτούμε. Η Καστοριά δεν είναι και η ευκολότερη πόλη να κυκλοφορείς, αλλά αυτό ισχύει για όλους μας. Σκεφτόμενοι μόνο τον εαυτό μας θέτουμε και εμάς σε κίνδυνο, και όχι μόνο τους άλλους.
Επίσης, θεωρώ ότι το πρόβλημα λύνεται εύκολα. Με ελέγχους σωστής ένδυσης και υπακοής στον ΚΟΚ. Και πιο σημαντικό, επειδή όλοι έχουν δικαίωμα να κάνουν αυτό που τους αρέσει και ποδηλατόδρομος δεν υπάρχει, ας σκεφτούμε ότι υπάρχει ένας παραλιακός πεζόδρομος φάρδους τουλάχιστον 4 μέτρων.
Για παράδειγμα, γιατί να υπάρχουν τα τραπεζάκια των καφετεριών πάνω στον πεζόδρομο και όχι ποδηλατόδρομος;Ίσως ο Δήμος πρέπει να ενσκύψει λίγο πάνω σ’ αυτό το ζήτημα και να βρει κάποιες λύσεις που να ευκολύνουν την κατάσταση για όλους.

Ελπίζω να έγινα κατανοητή και να μην επέλθουν παρεξηγήσεις, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός μου, και αναφέρω ένα πρόβλημα που πρόσεξα ως πεζός και ως οδηγός. Όλοι μπορούμε να συνυπάρξουμε με ασφάλεια και καλή διάθεση.

Μαρία Παπαϊωάννου

 

 

Back to top button