Πώς είναι να είσαι γιατρός στο εξωτερικό και μια μέρα να σου χτυπάει η πανδημία την πόρτα; Πώς είναι οι συνάδελφοί σου να σε κρίνουν επειδή φοράς μάσκα; Πώς είναι ο πρωθυπουργός να σε προετοιμάζει για συρροή θανάτων; Μια γιατρός αφηγείται το χρονικό της υγειονομικής παράνοιας μιας χώρας.
Της Νικολέτας Αποστολίδου
Η Κωνσταντίνα είναι γιατρός. Καρδιολόγος για την ακρίβεια. Πριν από επτά περίπου χρόνια, ακολούθησε το συνεχώς αυξανόμενο κύμα νέων επιστημόνων που μεταναστεύουν για λόγους εργασίας και πήγε στην Αγγλία. Πρώτα εργάστηκε στο Μπέρμιγχαμ, έπειτα στο Λονδίνο και τώρα στο Μπρίστολ, τον τελευταίο της σταθμό προτού επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα.
Η Μ. Βρετανία είναι η χώρα με τα περισσότερα κρούσματα κορωνοϊού στην Ευρώπη μετά τη Ρωσία και πέμπτη στην παγκόσμια κατάταξη. Στην πόλη του Μπρίστολ ο αριθμός τους ανέρχεται στα χίλια διακόσια ενενήντα τέσσερα, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα καταγραφές. Εκείνη εργάζεται σε ένα από τα δύο μεγάλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της πόλης, το οποίο, αν και δεν ανήκει στα νοσοκομεία αναφοράς, δέχεται περιστατικά ύποπτα για κορωνοϊό. Περίπου σαράντα απ’ αυτά διασωληνώθηκαν στην μονάδα εντατικής θεραπείας.
«Δεν είμαι στην πρώτη γραμμή, είμαι καρδιολόγος και κάνω ειδίκευση στη μαγνητική τομογραφία καρδιάς. Στο τμήμα μου έρχονται μόνο περιστατικά ύποπτα ή εξακριβωμένα Covid που έχουν επιπλοκή στην καρδιά και θα χρειαστεί να γίνει μαγνητική για να δούμε αν όντως έχει προκληθεί καρδιακή βλάβη. Μέχρι στιγμής δεν είχαμε τέτοια περιστατικά, ευτυχώς. Αυτό σημαίνει ότι δεν είχαμε βαριές επιπλοκές στο νοσοκομείο μας». «Στο Μπρίστολ έχει δημιουργηθεί ένα νοσοκομείο Nightingale, αντίστοιχο έχει δημιουργηθεί και στο Λονδίνο. Μετέτρεψαν, δηλαδή, έναν εμπορικό χώρο σε νοσοκομείο για να παραλάβει περιστατικά Covid. Μέχρι στιγμής δεν έχει χρησιμοποιηθεί, γεγονός που σημαίνει ότι, γενικώς, σαν περιοχή δεν είχαμε την πληθώρα των περιστατικών που είχαν το Λονδίνο, τα Midlands κι άλλα μέρη».
————————————–
Για την Καστοριά
Η καταγωγή της είναι από την Καστοριά, η οποία, τον καιρό του εγκλεισμού, αποτελούσε συχνό θέμα συζήτησης στα ελληνικά ΜΜΕ.
Η Κωνσταντίνα θεωρεί ότι η πολιτεία θα έπρεπε να την είχε αντιμετωπίσει αλλιώς.
«Θα έπρεπε να είχανε δράσει γρηγορότερα, να είχαν πιο γρήγορα αντανακλαστικά στην περίπτωση της Καστοριάς. Εκεί πιστεύω ότι έγινε λάθος».
Πώς είναι να ζεις τόσο μακριά από τον τόπο καταγωγής σου και να μαθαίνεις ότι έχει δυσανάλογο αριθμό κρουσμάτων σε σχέση με τον πληθυσμό;
«Σίγουρα φοβήθηκα, όμως, όταν έχει προηγηθεί ταξίδι τόσων ατόμων στο Μιλάνο, είναι αναμενόμενο να προκύψουν πολλά κρούσματα».
Η αύξουσα πορεία του αριθμού των νεκρών στο Ην. Βασίλειο άγχωνε πολύ τους γονείς της.
«Τους έχω καθησυχάσει, τους λέω ότι στο Μπρίστολ τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα κι ότι δεν έρχομαι σε επαφή με ασθενείς. Θα ήταν πολύ αγχωμένοι αν δούλευα στα επείγοντα. Τώρα πιστεύω ότι είναι αρκετά εφησυχασμένοι. Εξάλλου βλεπόμαστε κάθε μέρα σε βιντεοκλήσεις, μιλάμε και για άλλα θέματα… Βοηθάει».
—————————————-
Η επιστροφή της στην Ελλάδα δεν αργεί κι η ανυπομονησία της είναι μεγάλη, το ίδιο όμως και το άγχος. «Θα είναι μια καινούρια αρχή, καινούρια δουλειά, καινούριο περιβάλλον… Αλλά ναι, είμαι πολύ χαρούμενη. Νομίζω ότι έχει κλείσει ο κύκλος εδώ, έχω πάρει αυτά που ήταν να πάρω. Από εκεί και πέρα, επειδή ζεις μονάχα μία φορά κι επειδή η ζωή είναι πολύ μικρή, πρέπει να αποφασίσεις πού και μαζί με ποιους ανθρώπους θες να την περάσεις».
Διαβάστε όλη τη μεγάλη συνέντευξη της Κωνσταντίνας στο parallaximag.gr
