Καστοριά

“Πικραλίδες – Κεφάλαιο 2: Ένοχα Μυστικά” του Στάθη Μασκαλίδη

Νιώθω μοναξιά! Είναι Παρασκευή, κι όμως, η πόλη είναι πιο άδεια από ποτέ. Κάποτε τις Παρασκευές η Καστοριά έσφυζε από ζωή. Έβγαιναν οι άνθρωποι στους δρόμους και τα μαγαζιά, και ειδικά το απόβραδο, οι περισσότεροι ξεχύνονταν στην ανηφορική οδό Μητροπόλεως. Θυμάμαι τα μπαράκια, δεξιά και αριστερά του δρόμου, γεμάτα από νεαρόκοσμο να είναι. Ενώ τώρα… παρακμή!

Κι εγώ, στο πνεύμα της εποχής, είμαι πιο μόνος από ποτέ. Το βλέμμα μου πλανιέται αφηρημένα στους φρεσκοβαμμένους τοίχους του γραφείου μου. Βρίσκομαι στον δεύτερο όροφο του κτηρίου με τις μεγάλες τζαμαρίες, στο κέντρο της πόλης, ακριβώς απέναντι από την στάση των ταξί. Αδιάκριτα ο ήλιος εισβάλλει στο καταφύγιό μου. Πρόσβαση έχει το ζείδωρο αστέρι από τον υαλοπίνακα, το γυάλινο ανάχωμα που επιμελώς επέλεξα να δημιουργήσω για να αντιμετωπίσω το κρύο τον Χειμώνα, σαν αγριεύει ο καιρός και το φωτεινό αστέρι ευπρόσδεκτα ριπίζει και θερμαίνει το ευρύχωρο δωμάτιο.

Μόνο που τώρα την καλοκαιριά, δούρειος ίππος γίνεται η…

Συνέχεια στο maxmag.gr

Back to top button