Επισκεφθήκαμε τη Σχολή Χορού της Αναστασίας Δεληγιάννη. Θέλαμε να μάθουμε για εκείνη, το πάθος της για το χορό, την πορεία της, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και τα μελλοντικά της σχέδια. Καθίσαμε στο πάτωμα της κλασσικής αίθουσας μπαλέτου και ξεκινήσαμε να κουβεντιάζουμε. Κοίταζα εξεταστικά το χώρο. Οι μεγάλοι καθρέφτες, οι μπάρες, οι επιλεγμένοι πίνακες χορευτών…Όλα τριγύρω μαρτυρούν, πως η σχολή έχει δημιουργηθεί με αγάπη και σεβασμό.
Αρθρογράφος: Ελένη Κωστοπούλου
Αρχικά θα ήθελα να μου πείτε δύο λόγια για σας. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό και σε ποια ηλικία; Μιλήστε μας, για τις σπουδές σας, την πορεία σας, τις επιλογές σας σε σχέση με το χορό και αν υπήρξαν στιγμές που θέλατε να τα παρατήσετε. Αν ναι, τί ήταν αυτό που σας κράτησε για να συνεχίσετε;
Πρώτα απ’ όλα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την φιλοξενία και την ευκαιρία, να πω δυο λόγια για την τέχνη που υπηρετώ τόσα χρόνια. Με τον χορό αποφάσισα να ασχοληθώ στην ηλικία των δέκα ετών, όταν άνοιξε στην Καστοριά η πρώτη σχολή χορού. Από κει και έπειτα, μια μεγάλη αγάπη άρχισε και ήξερα από πολύ μικρή ηλικία ότι θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά. Σπούδασα στην ανώτατη ακαδημία χορού και μουσικής, Pancho Vladigerov στην Σόφια της Βουλγαρίας και αποφοίτησα, μετά από τετραετή φοίτηση, με τον τίτλο παιδαγωγός μπαλέτου-διευθυντής. Μέσα στο πανεπιστήμιο, διδάχτηκα μπαλέτο, σύγχρονο χορό, ιστορικούς χορούς, χορούς κάρακτερ και πολλά θεωρητικά μαθήματα, όπως ανατομία, ιστορία χορού ιστορία μουσικής κλπ. Το 2002 ίδρυσα την δική μου Σχολή Χορού αναγνωρισμένη από το κράτος στην Καστοριά. Συνέχισα να παρακολουθώ διάφορα σεμινάρια, τόσο στο μπαλέτο όσο και στον σύγχρονο χορό. Ψάχνοντας εναλλακτικούς τρόπους έκφρασης, ξεκίνησα masterclasses σε διάφορα είδη χορού, flamenco, latin, argentinean tango, traditional oriental και oriental jazz. Το 2012 άρχισε η μεγάλη αγάπη για τους ινδικούς χορούς bollywood. Έτσι ξεκίνησα master training στην πρώτη ακαδημία bollywood στην Ελλάδα και το 2016 έγινα instructor και επίσημο μέλος της ακαδημίας. Σκεφτείτε όλες αυτές τις εκπαιδεύσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχοντας να διαχειριστώ και την δική μου σχολή χορού. Η κούραση μεγάλη αλλά η αγάπη για τον χορό μεγαλύτερη. Οπότε, όλα αυτά τα χρόνια, δεν πέρασε ούτε μια στιγμή από το μυαλό μου να τα παρατήσω, αλλά μου έδινε και μου δίνει δύναμη να συνεχίσω!
Έχετε ασχοληθεί με πολλά είδη χορού. Ποιο είναι αυτό που σας εμπνέει περισσότερο;
Η μεγάλη έμπνευση ήταν η μαγεία του μπαλέτου. Αυτό το ονειρικό που υπάρχει στις κινήσεις των χορευτών του μπαλέτου, η μαγεία της σκηνής, οι απίστευτες τεχνικές ικανότητες η έκφραση σε κάθε ρόλο, οι υπέροχες μουσικές, με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή. Από εκεί και ύστερα, έβρισκα τα χαρακτηριστικά του μπαλέτου σε όλα τα είδη χορού και αυτό με ιντρίγκαρε συνέχεια να αναλύω τις κινήσεις, κάθε είδους χορού και να τα συνδυάζω δημιουργώντας ενδιαφέρουσες τεχνικές και χορογραφίες.
Ο χορός υπάγεται στις γλώσσες με τις οποίες θέλει να “μιλήσει” για την κατάστασή του ο άνθρωπος; Όπως π.χ. μιλάει με την ποίηση, τη μουσική, την τέχνη της απεικόνισης, ακόμα και με την αθλητική του συμπεριφορά…;
Ο χορός είναι η κρυμμένη γλώσσα της ψυχής του σώματος, όπως έχει πει η μεγάλη προσωπικότητα του χορού Martha Graham! Είναι μια μορφή έκφρασης, που το σώμα λέει αυτά που θέλει να πει η ψυχή. Άρα, φυσικά είναι μια γλώσσα, που θέλει να μιλήσει για την κατάστασή του ο άνθρωπος. Όπως και με τις άλλες μορφές τέχνης, ο άνθρωπος βγάζει στο κοινό τον εσωτερικό του κόσμο. Καταθέτει την ψυχή του με έναν τρόπο, που δεν μπορεί όμως, να την βλάψει κανένας, αλλά μπορεί το κοινό να εισπράξει ένα κομμάτι της ψυχής του!
Θεωρείτε πώς η Τέχνη του Χορού εκφράζει ιδιοσυγκρασία ανθρώπων, μνήμες λαών από την πορεία τους στην Ιστορία ή είναι έκφραση μιας στιγμιαίας ψυχικής κατάστασης;
Και τα δυο. Ο χορός υπήρχε στην κουλτούρα πολλών κοινωνιών σε πολλά μέρη του κόσμου από την αρχαιότητα. Στην Ευρώπη τα θεμέλια του χορού τα έθεσαν οι αρχαίοι πολιτισμοί της Ελλάδας και της Ρώμης. Αυτοί οι δυο πολιτισμοί, φαίνεται ότι με την πάροδο του χρόνου ευνόησαν την τέχνη του χορού, που έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της παιδείας. Αρά, αν σκεφτούμε από κει και μετά, μέχρι και σήμερα, η τέχνη του χορού εκφράζει την ιστορία και τις μνήμες λαών. Η κάθε χώρα επίσης, έχει την δική της κουλτούρα και ιστορία, άρα και τα διάφορα είδη χορού ανάλογα από που προέρχονται εκφράζουν αυτή την κουλτούρα. Επίσης όμως, ένας άνθρωπος μπορεί να εκφράσει χορεύοντας τι νιώθει εκείνη την στιγμή. Για παράδειγμα, στο άκουσμα μιας μουσικής, που μπορεί να του ξυπνάει διάφορες μνήμες, είτε πόνου λύπης, χαράς ή χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο να εκφράσει τα συναισθήματά του την δεδομένη στιγμή.
Πιστεύετε ότι ο χορός, ως επάγγελμα έχει μέλλον στην Ελλάδα; Ή είναι απλά και μόνο μία τέχνη;
Όχι μόνο ο χορός αλλά όλες οι τέχνες στην Ελλάδα πάσχουν. Παρ’ όλα αυτά, γίνονται αξιοσημείωτες προσπάθειες και το επίπεδο της τέχνης του χορού συνεχώς ανεβαίνει..μικρά βήματα αλλά σταθερά. Για μένα δεν είναι απλά μια τέχνη, είναι η ύψιστη τέχνη. Όπως όλα τα επαγγέλματα, έχει τις δυσκολίες του αλλά και τις ομορφιές του. Η απελευθέρωση που νιώθει κάποιος χορεύοντας και εκφράζοντας τα συναισθήματά του, για μένα αυτό και μόνο φτάνει για να βρει ο καθένας το δικό του μέλλον μέσα σ’ αυτήν την μαγική τέχνη και να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα. Νομίζω ότι, είμαι ζωντανό παράδειγμα που ασχολήθηκα με την τέχνη του χορού πολλά χρόνια πριν, που τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα…Όμως τα κατάφερα με πολλή δουλειά και αγάπη. Το ίδιο και κάποιες μαθήτριές μου, που είναι πλέον επαγγελματίες του χώρου. Το μέλλον, λοιπόν, το δημιουργούμε!
Υπάρχει ηλικιακό όριο στο χορό;
Ο χορός είναι για όλες τις ηλικίες χωρίς κανέναν περιορισμό. Από την ηλικία των τριών, μέχρι και τους ενήλικες, είναι ένας πολύ δημιουργικός τρόπος να γυμναστείς, να έρθεις σε επαφή με άλλους ανθρώπους να εκφραστείς και να εκτονωθείς. Απλά διαλέγεις το είδος που σου ταιριάζει καλύτερα και ξεκινάς χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Δεν είναι τυχαίο, που όλο και περισσότεροι ενήλικες βάζουν το χορό στην ζωή τους και μάλιστα προχωρημένης ηλικίας, όπως επίσης, λειτουργεί ως θεραπεία για την κατάθλιψη, αλλά έχει εφαρμοστεί και σε ασθενείς που έχουν πάρκινσον. Όποιος όμως θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά, υπάρχει όριο ηλικίας, γιατί πρέπει να ακολουθήσει συγκεκριμένη πολύωρη προετοιμασία, να θυσιάσει πολλά πράγματα και όσον αφορά την Ελλάδα, στα 18 να μπορεί να εισαχθεί σε μια επαγγελματική σχολή χορού όπου θα ξεκινήσει τις σπουδές. Βέβαια, έχω παραδείγματα από παιδιά που ακολούθησαν επαγγελματικά τον χορό και σε μεγαλύτερη ηλικία και κάποια έκαναν και κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Όπως είπα και πιο πάνω…το μέλλον το φτιάχνουμε!!
Γιατί θεωρείται ότι είναι καλό ένα παιδί να ασχοληθεί με το χορό; Και πόσο μπορεί να βοηθήσει στον ψυχισμό αλλά και στην σωματοδομή του;
Τα οφέλη του χορού στην παιδική ηλικία είναι αναρίθμητα. Εκφράζονται κινητικά, αναπτύσσοντας την φαντασία και την δημιουργικότητα τους. Αναπτύσσονται σωματικά και διανοητικά. Το μυϊκό τους σύστημα δυναμώνει, αποκτούν ευλυγισία, αντοχή και ισορροπία. Βελτιώνει την μνήμη και την αντίληψη τους. Τα μαθήματα χορού βοηθούν τα παιδιά στην κοινωνικοποίησή τους. Μαθαίνουν να εργάζονται ως μέλη μιας ομάδας, αναπτύσσουν την αίσθηση συνεργασίας και εμπιστοσύνης και κάνουν καινούργιους φίλους. Εκφράζουν τα συναισθήματα τους μέσα από την κίνηση και μετέπειτα, μέσα από την έκφραση ανακαλύπτουν τον εσωτερικό του κόσμο. Ο χορός συμβάλει στην προσωπικότητα του παιδιού αυξάνοντας την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή του, εφόσον νιώθει ότι έχει γνώσεις και δεξιότητες στο αντικείμενο, το οποίο μοιράζεται με την υπόλοιπη ομάδα. Μπαίνοντας σε μια αίθουσα χορού, τα παιδιά αποβάλλουν το άγχος της καθημερινότητας, αφού συγκεντρώνονται σε έναν συγκεκριμένο στόχο, έτσι ώστε, να ξεχνούν ό,τι τα απασχολεί. Έτσι αποφορτίζονται και στο τέλος του μαθήματος, αισθάνονται ήρεμα και ευτυχισμένα. Και εν κατακλείδι, μαθαίνουν πειθαρχία. Να σέβονται τους άλλους και τον εαυτό τους, να φροντίζουν το σώμα τους, να υπακούν στους κανόνες, να είναι υπεύθυνα και τακτικά, θωρακίζοντας έτσι, την μετέπειτα ακαδημαϊκή τους πορεία, πράγμα πολύ σημαντικό για την ζωή τους στο μέλλον!
Πόσο σημαντικό είναι να κάνει κάποιος πολλά είδη χορού;
Νομίζω ότι, αυτό ταιριάζει με την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου. Ο καθένας είναι ελεύθερος να εκφραστεί με όποιο είδος χορού επιθυμεί. Υπάρχουν άνθρωποι, που είναι πολυμορφικοί και βρίσκουν ενδιαφέρον σε πολλά είδη χορού χωρίς να διαχωρίζουν πιο τους εκφράζει περισσότερο ή λιγότερο. Το σημαντικό, όσον αφορά εμένα, είναι ότι μαθαίνεις πολλούς διαφορετικούς ρυθμούς, καθώς και την ιστορία και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του κάθε χορού. Αποκτάς πολλές δεξιότητες, καθώς το κάθε είδος χορού, έχει άλλες τεχνικές και άλλους συνδυασμούς μουσικής και βημάτων. Έτσι, μπορείς να δημιουργήσεις μια πολύ ενδιαφέρουσα χορογραφία, συνδυάζοντας περισσότερα είδη χορού!
Ποια μηνύματα δίνετε στους μαθητές σας που ονειρεύονται να γίνουν επαγγελματίες χορευτές μεγαλώνοντας;
Το μέλλον τους ανήκει! Αν αυτό είναι το όνειρο τους, εγώ θα είμαι δίπλα τους και μαζί με πολλή πολλή δουλειά και πολλή αγάπη, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να πραγματοποιήσω τα όνειρά τους! Άλλωστε, κάποιες μαθήτριες της σχολής, τα έχουν ήδη πραγματοποιήσει και είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτό! Όταν αγαπάμε κάτι και βάζουμε στόχο, το αποτέλεσμα, μάς αποζημιώνει πάντα!
Τελειώνοντας την συζήτηση, θα θέλαμε να μας πείτε, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια και οι προσδοκίες σας;
Ξέρεις εγώ πάντα ονειρεύομαι…Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι πολλά, αλλά δεν θα τα αποκαλύψω όλα, ας αφήσουμε κάποια για έκπληξη! Θα συνεχίζω να βάζω τον πήχη ψηλά και να δίνω, όσα περισσότερα μπορώ στα παιδιά, έτσι ώστε το επίπεδο να είναι πάντα υψηλό. Φέτος, περνάμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και όταν με το καλό τελειώσει, έχουμε μπροστά μας πολλούς στόχους που αφορούν διαγωνισμούς, gala ,festival, παραστάσεις και άλλα πολλά. Μία από τις προσδοκίες μου, είναι η μαγική αυτή τέχνη του χορού να έχει την θέση που πραγματικά αξίζει στην Ελλάδα, με ανθρώπους που την υπηρετούν επάξια με όλες τις περγαμηνές! Είμαστε κοντά στον στόχο αυτό και θα τα καταφέρουμε!
Ευχαριστούμε την κ. Αναστασία Δεληγιάννη για την συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Να έχετε πάντα επιτυχίες σε ό,τι δημιουργείτε, σχεδιάζετε και ονειρεύεστε…
Εφημερίδα ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ
