Καστοριά

Το δέντρο που δάκρυσε (του Στάθη Μασκαλίδη)

Έχω κλαδέψει πολλά δέντρα στη ζωή μου. Είναι το επάγγελμα μου βλέπεις που απαιτεί συχνά να προβαίνω σε κλαδεύσεις και περιποίηση δέντρων, στην πόλη, στα όμορφα χωριά μας, σε όλη την περιφέρεια του δήμου Καστοριάς. Ρουτίνα θα μου πεις, τα ίδια και τα ίδια…Είναι έτσι; Όχι ακριβώς! Κάποτε, στα πρώτα χρόνια της εργασίας μου, όπως συνηθίζεται κάποιες εποχές του χρόνου, κληθήκαμε να κλαδεύσουμε μια σειρά δέντρων (πλατάνια) για να μη μας ξεφύγουν και δημιουργήσουν σοβαρούς κινδύνους για τους ανθρώπους που κινούνται εντός του αστικού ιστού της πόλης.
Μεταξύ αυτών των δέντρων έστεκε αγέρωχο, ανάμεσα τους, ένα δέντρο διαφορετικό, άλλου είδους, άγνωστο σε μας, όμορφο και περήφανο θα μπορούσες να πεις αν η φαντασία σου δεν τελμάτωνε χαμηλά στις ασφαλτοστρώσεις των δρόμων και στις τετριμμένες σκέψεις.
Κανείς μας δε γνώριζε πως το συγκεκριμένο δέντρο δεν έπρεπε να κλαδευτεί μέσα στο καταχείμωνο, γιατί είναι ευαίσθητο και μπορεί να το προξενούσαμε κακό αν κάναμε παρέμβαση τη δεδομένη χρονική στιγμή. Μονάχα κάποιος ψέλλισε δειλά, δειλά, πως καλό θα ήταν να μην το πειράξουμε, γιατί είχε ακούσει κάτι αλλά και πάλι, σίγουρος δεν ήταν.
Τελικά κόψαμε ένα, μονάχα ένα (είπαμε να είμαστε προσεχτικοί μαζί του), κλωνάρι, αυτό που έβγαινε στο δρόμο και εμπόδιζε τα μεγάλα οχήματα να κινηθούν στο δρόμο. Αυτό ήταν… την επόμενη μέρα που περάσαμε από το σημείο, για να συνεχίσουμε το έργο μας, με έκπληξη είδαμε πως από το σημείο που κόψαμε, έτρεχαν συνεχώς υγρά. Ήταν σαν να έχανε αίμα και ψυχορραγούσε. Σοκαρίστηκα. Καταστεναχωρημένοι (ναι και οι άλλοι επηρεάστηκαν) συνεχίσαμε τη δουλειά μας παραπέρα. Τρεις μέρες το ίδιο πράγμα, μόνο που σταδιακά στέρευαν τα δάκρυα και χανόταν η πνοή από μέσα του. Μετά από καιρό πήρε να ξεραίνεται το καημένο και νομίζω πως καταλάβατε γιατί;
Θα μπορούσες να πεις: Ήταν απλά ένα δέντρο και τι έγινε; Αλλά θα μπορούσες και να πεις: Τρομερό, ουσιαστικά με την άγνοια μας του αφαιρέσαμε τη ζωή. Εσύ διαλέγεις!
Αν περάσεις από εκεί, σήμερα, θα δεις τα απομεινάρια ενός περήφανου δέντρου που χάθηκε από ΄΄άνωθεν ΄΄ παρέμβαση.
Υ.Γ. Ό,τι κι αν κάνεις πάνω στη γη πρέπει να το ζυγίσεις καλά και καμιά φορά να το λογαριάζεις διπλά. Κάθε ενέργεια επιφέρει και μια συνέπεια.

Back to top button