Καστοριά

Αναμνήσεις μιας τσιπουρογιορτής (του Δημήτρη Ιωαννίδη)

Του Τζακ του Ντάνιελς οπαδοί, μ’ αντί για το ουίσκι, λατρεύουμε το τσίπουρο. Καθείς, όπως τη βρίσκει…

Όλα θυμίζαν Φαρ-Ουέστ, με τα αποστακτήρια
κρυμμένα σε μικρά χωριά, δίπλα στα πατητήρια.

Παίρναμε σβάρνα τα βουνά να βρούμε το καζάνι
που τ’ αμπελιού τα στέμφυλα, τσίπουρο θα τα κάνει!
Του Τζακ του Ντάνιελς οπαδοί, μ’ αντί για το ουίσκι,
λατρεύουμε το τσίπουρο. Καθείς, όπως τη βρίσκει…
Γύρω όλοι καθόμασταν, τα φλόγιστρα ανάβουν
και όλοι περιμένανε μεταλαβιά να λάβουν!
Μυσταγωγία ακολουθεί, νά ‘ναι τα γράδα τόσα,
φωτιά στον ουρανίσκο μας και άρωμα στη γλώσσα!
Σταλαγματιά, σταλαγματιά νέκταρ μπεκρήδων ρέει
κι όσοι το δοκιμάζουνε, ξεχνάν όλα τα χρέη!
Άσπρα πιατάκια στη σειρά φιλοξενούν μεζέδες,
εδώ ξεχνάς τ’ άλλα ποτά, σιρόπια και καφέδες!
Κι όλη η παρέα τραγουδά, σαν το καζάνι βράζει
κι αν έχουμε και μπαγλαμά, το τέλι του στενάζει!
Κι όταν η γλώσσα μας λυθεί, το gossip αγριεύει
την ιστορία του να πεί καθένας μας γυρεύει.
Μιλάει το οινόπνευμα κι αφηγητές μας κάνει
και ο καθείς μας ήρωα τον εαυτό του κάνει!
Άλλοι το λένε τσικουδιά, ρακή το λένε άλλοι
εμείς το λέμε τσίπουρο και σ’ όλους φέρνει ζάλη!
Κι όμως, αυτά ανάμνηση κοντεύουνε να γίνουν
και οι γιορτές του τσίπουρου ανάμνηση θα μείνουν!
Καθότι είναι δύσκολο με μάσκα να τα πίνεις,
με μάσκα να μερακλωθείς κι απόσταση ν’ αφήνεις!
Στην ποτοαπαγόρευση όλοι πίναν κρυμμένοι,
είχαν σερίφη-Χαρδαλιά στο “όχι” να επιμένει!
Ξέρουμε ότι ο ιός πολλά θα μας στερήσει
κι αυτή μας την παράδοση σιγά-σιγά θα σβήσει!
Τσίπουρο θ’ αγοράζουμε σε σφραγισμένες φιάλες,
πνιγμένο στο γλυκάνισο και σε ουσίες άλλες!
Μα, πάντα θα προσμένουμε να φύγει η πανδημία
κι απ’ την αρχή να πιάσουμε τις φιέστες μία-μία…
Δ.Ι.
Εφημερίδα ΝΕΑ ΚΑΣΤΟΡΙΑ

 

Back to top button