Τίτλους τέλους βάζει η κυβέρνηση στη σημερινή, κρατική βιομηχανία σιδηρονικελίου ΛΑΡΚΟ, καθώς τις επόμενες ημέρες προκηρύσσονται οι δύο διαγωνισμοί που χωρίζουν σε κομμάτια την επιχείρηση για να πωληθούν / παραχωρηθούν, με πολλές διευκολύνσεις και αστερίσκους, ενώ στο βάθος υπάρχει και η… προοπτική της πτώχευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους περισσότερους από 1.200 απασχολούμενους και τις τοπικές κοινωνίες.
Υπενθυμίζεται ότι στην ουσία πρόκειται για αναβίωση του αντίστοιχου, παλιότερου σχεδίου της Ν.Δ., που προέβλεπε κατάτμηση και εκποίηση παγίων και ενεργητικού της δημόσιας ΛΑΡΚΟ (το Δημόσιο κατέχει 55,2%, ενώ 33,4% κατέχει η Εθνική Τράπεζα και 11,4% η ΔΕΗ), το οποίο ανέσυρε από το 2014.
Ο προγραμματισμός περιλαμβάνει τη διενέργεια δύο διαγωνισμών: ο ένας από το ΤΑΙΠΕΔ αφορά τη μακροχρόνια παραχώρηση του μεταλλευτικού συγκροτήματος της Λάρυμνας και ο δεύτερος από τον Ειδικό Διαχειριστή της ΛΑΡΚΟ αφορά την πώληση των μεταλλείων της Καστοριάς και της Εύβοιας.
Σύμφωνα με τον υπουργό ΠΕΝ Κ. Χατζηδάκη, στόχος είναι να συγχρονιστούν οι δύο διαγωνισμοί που θα διενεργηθούν το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου και να καταλήξουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία σε ένα επενδυτικό σχήμα. Μάλιστα, πρόσφατα εξέφρασε μέχρι και συγκρατημένη αισιοδοξία για την «εκδήλωση γνήσιου και ικανού ενδιαφέροντος που θα διασφαλίσει τη συνέχιση της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής δραστηριότητας νικελίου της ΛΑΡΚΟ, απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος, με βιώσιμους όρους και δημιουργία αξίας για την ελληνική οικονομία».
Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία έχουν πληθύνει οι αναφορές στη δυναμική του νικελίου που «κρύβει» πολύτιμο κοβάλτιο, βασικό συστατικό κατασκευής των περιζήτητων μπαταριών.
Ωστόσο, ο υπουργός πριν από έναν μήνα ειρωνευόταν στη Βουλή τις δυνατότητες της βιομηχανίας απαξιώνοντάς την -κατά την προσφιλή τακτική της κυβέρνησης για τις δημόσιες επιχειρήσεις που επιδιώκει να ξεπουλήσει-, αναφέροντας μόνο με διάφορους χαρακτηρισμούς το πόσο προβληματική είναι (συνολικά χρέη περίπου 600 εκατ. στη ΔΕΗ, σε πρόστιμα για παράνομες κρατικές ενισχύσεις και ρύπανση, περιβαλλοντικές παραβάσεις κ.λπ.), ενώ η αντιπολίτευση την παρουσίαζε, κατά τον ίδιο, ως «φλουρί κωνσταντινάτο»… Η ΛΑΡΚΟ προφανώς είναι «καλή» μόνο για ξεπούλημα έναντι πινακίου φακής ή για λουκέτο.
Εξίσου βολική είναι και η συμπύκνωση των προβλημάτων της εταιρείας μόνο χρονικά -στα τελευταία 35 χρόνια-, αποσιωπώντας τις βαριές ευθύνες των κυβερνήσεων της Ν.Δ. (και του ΠΑΣΟΚ) και των διορισμένων εξ αυτών διοικήσεων και πολιτικών μεγαλοστελεχών, με αποτέλεσμα, εκτός από τις πελατειακές εξυπηρετήσεις, το «βόλεμα» ημετέρων και τη δημιουργία golden boys, την τραγική κακοδιαχείριση που ασκήθηκε, οδηγώντας σε συσσώρευση χρεών, καταδίκες στην Ε.Ε., πρόστιμα και αδιέξοδα.
Όλα ανοιχτά
Πάντως, με την τροπολογία του περασμένου Φεβρουαρίου η κυβέρνηση έχει φροντίσει να περιλάβει όλα τα πιθανά σενάρια για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ: από τη θέση της σε ειδικό καθεστώς εκκαθάρισης, την ιδιωτικοποίηση με κατάτμηση και εκποίηση περιουσιακών στοιχείων, μέχρι την κήρυξή της σε πτώχευση – με χρονοδιάγραμμα που εκτείνεται σε έναν έως ενάμιση χρόνο συνολικά.
Μάλιστα, έχει προβλεφθεί ότι αν δεν υπάρξει ενδιαφέρον στον διαγωνισμό, θα γίνει…
Συνέχεια στο avgi.gr
