Πρώτη ημέρα του τελευταίου μήνα του 2020. Σύντομα ξεκινά μια νέα χρονιά. Ο χρόνος που μας αφήνει, ήταν για την περιοχή μας ο χειρότερος των τελευταίων 70 ετών.
Περασε με διαπιστωσεις, ευχες και κραυγες, αντι για περισυλλογη, συμπνοια και ουσιαστικες προτασεις.
Η βασικη αγορα της ελληνικης γουνοποιιας, η Ρωσια, ειναι βυθισμενη στα προβληματα που προκαλει το πολυεπιπεδο εμπαρκο ,με το ρουβλι να εχει χασει 32% της αξιας του τον τελευταιο χρονο και τους καταναλωτικους δεικτες να βυθιζονται.
Τα απονερα της κρισης του κοροναιου μας χτυπανε πολυ ασχημα με την καταρρευση του τουρισμου και την φυγη συμπολιτων μας, κυριως στο εξωτερικο να εχει κορυφωθει.
Ειναι αμεση η αναγκη για ενεργοποιηση ολων, στην κατευθυνση της αποφασης του που βρισκομαστε και που μπορουμε να παμε.
Τι δυνατοτητες υπαρχουν και ποια ειναι τα συγκριτικα μας πλεονεκτηματα.
Να τοποθετησουμε επιτελους καπου τον πηχη, οργανωμενα και μεθοδικα.
Ο τοπος εχει αναγκη απο συγκεκριμενες προτασεις ουσιας που να εχουν αμεσα αποτελεσματα και να βασιζονται στην συναινεση και στην συνολικη στηριξη.
Ας οργανωθει ενα συνεδριο προτασεων για την στηριξη του τοπου, ενα σχεδιο διασωσης το οποιο θα το υποστηριξουμε ολοι.
Μικρη σημασια εχει ποιος θα παρει την πρωτοβουλια.
Ουσια εχουν οι προτασεις και η αποτελεσματικη διεκδικηση.
Ας γινουμε διεκδικητες και οχι παρατηρητες της καταρρευσης και των εκατομμυριων απο προγραμματα στηριξης που χανονται.
