«Η τέχνη εκτός από παιχνίδι είναι και προσευχή – Για τον καθένα είναι πολύ προσωπική υπόθεση»
Εικαστικός – Ζωγράφος με άρωμα γαρδένιας.
«Είναι άχρηστη η ζωή της παρηγοριάς και ο χρόνος δεν γιατρεύει. Ο πόνος δεν περιορίζεται σε καμία ερμηνεία και σε βυθίζει στην σιωπή…Φώναξε δυνατά.. Για την ψυχή σου». Μερόπη Σωτηροπούλου – Μάγγελ.
Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Καστοριά.
Η ίδια μας αφηγείται σε μια συνέντευξη που έδωσε το 2013 στον Βασίλη Κιοσσέ:
«Αγαπώ την Καστοριά, είναι η πόλη που μεγάλωσα. Αλλά πέρα από αυτό με συνδέει ένα νήμα με το παρελθόν. Ακουμπάω σε αυτό και το ξετυλίγω σιγά σιγά και έρχομαι και στο παρόν. Μοιάζει με ένα μυστηριώδες νήμα που κινείται και ενώνει το παρελθόν με το παρόν»
Τι σημαίνει τέχνη για την ίδια.
«Είναι μια σχέση εξάρτησης εξαιτίας αυτής της στενής σχέσης έφτασα στο σημείο να τη λατρεύω πια». «Συνειδητοποίησα πως δεν κυνηγώ μόνο εγώ την τέχνη, αλλά με κυνηγά και αυτή. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσει μέρα και να μην ασχοληθώ μαζί της».
«Η τέχνη εκτός από παιχνίδι είναι και προσευχή. Είναι κάτι που έρχεται και ξανάρχεται. Ούτως η άλλως η προσευχή για τον καθένα είναι πολύ προσωπική υπόθεση»
«Ζωγραφίζω σημαίνει ψάχνω, βρίσκω νέους τρόπους, ανακαλύπτω κομμάτια του εαυτού μου, προσπαθώ να βρω κι άλλα…» αναφέρει συμπληρώνοντας πως «είναι μια συνθήκη την οποία πρέπει να εμπιστευτείς. Αν δεν εμπιστευθείς την τέχνη δεν θα σε οδηγήσει πουθενά. Δεν πρέπει να τη φοβάσαι γιατί αυτή σε καθοδηγεί. Αν δεν την εμπιστευτείς χάνεις τη δύναμή σου».
.«Καλλιτέχνης είναι αυτός που λέει πολλά μέσα από κάποια υλικά. Δίνει την ευκαιρία στους θεατές βλέποντας ένα έργο να δημιουργήσουν τη δική τους ιστορία. Μου αρέσει να βλέπω τους θεατές να μεταβολίζουν τα έργα μου, και να μου επικοινωνούν αυτό που αισθάνονται. Αν θέλουν να τους εξηγήσω τι σημαίνει για μένα το έργο, μπορώ να το κάνω, αλλά προτιμώ να ακούω τη δική τους διάσταση»
«Ο θεατής καθρεπτίζεται στα έργα. Όταν φτάνεις στο σημείο να δημιουργείς τη δική σου ιστορία βλέποντας ένα έργο, τότε σημαίνει πως μπορείς να ενσωματωθείς σε αυτό»
Συλλογές
«Αναζητώντας τη χώρα του Ποτέ-Ποτέ» 2009
Η εξαίρετη και ταλαντούχα Καστοριανή μέσα από την καλλιτεχνική της ματιά, τα χρώματα και τα ετερόκλητα υλικά παρουσιάζει τις παιδικές της αναμνήσεις, τα συναισθήματα και τους οραματισμούς της.
Μια συλλογή γεμάτη χρώματα, γεμάτη φιγούρες και πολλαπλά μηνύματα, η οποία ξεκινά και καταλήγει στα βιώματα της παιδικής ηλικίας της κ. Σωτηροπούλου.
«Το πολύ χρώμα δεν κρύβει και απαραίτητα ευτυχία» αναφέρει η ίδια. «Πίσω από τα χρώματα κρύβεται πόνος. Αρκετά πολύχρωμα έργα είναι θλιβερά αντί να είναι χαρούμενα» σχολιάζει. Φουσκώνοντας τα πνευμόνια με θάρρος, βούτηξε στο βυθό της παιδικής της ηλικίας, αγγίζοντας πληγές καλά κρυμμένες. Ξεχειλίζοντας γενναιοδωρία, μοιράστηκε με τον κόσμο αυτή της την ενδοσκόπηση.
«Προσπάθησα να βρω τον εαυτό μου, μέσα από μια επώδυνη διαδικασία αυτογνωσίας. Μέσω της τέχνης προσπαθούσα να εκφράσω πράγματα τα οποία δεν μπορούσα να πω»
«Το καταλυτικό συμπέρασμα ήταν πως έκανα ένα βήμα πιο κοντά σε εμένα, πιο κοντά στον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν πρόκειται για ένα γεγονός πρόκειται για μια διαδικασία, ένα συνεχές. Είναι ένα παιχνίδι, το οποίο όμως πρέπει να παίξεις σοβαρά. Είναι παιχνίδι αυθεντικό»
“Μια αιωνιότητα και μια ημέρα” 2013
Η έκθεσή της με τίτλο «Μια αιωνιότητα και μια ημέρα» προέκυψε από μία τυχαία επίσκεψη στα Κορέστεια.
«Τα Κορέστεια μου έδωσαν το ερέθισμα το οποίο εγώ έπρεπε να διαπραγματευτώ. Δεν στάθηκα μόνο στον τόπο καθεαυτό, αλλά στην ευρύτερη απογύμνωση που αυτός ο τόπος αντικατοπτρίζει» αναφέρει η ίδια.
Μια γνήσια καλλιτέχνιδα, με τις ευαισθησίες, τη μεγαλοψυχία της, τη διάθεσή της για ενδοσκόπηση. Την ευρύτητα του χαρακτήρα της, την ικανότητά της να μην περιορίζεται ούτε στα υλικά, ούτε στο πλαίσιο των υλικών της, ούτε στο βλέμμα της που βλέπει πέρα από το ορατό.
Ταξιδεύεις κι εσύ μαζί της στη δική σου διάσταση.
Σε αυτή που κανείς δεν βρίσκεται να σε κρίνει, να σου πει πως το κάνεις λάθος, να σου θυμίσει πως δεν μπορείς.
Σε αυτή τη διάσταση που είσαι μόνος σου, να σταθείς συντροφευμένος στη μοναξιά σου, αφημένος στη λαγνεία του παντοτινού, γοητευμένος από τα πάθη σου, συμφιλιωμένος με τις πιο ενδόμυχες πλευρές σου.
Σε αυτή τη διάσταση που όλα επιτρέπονται.
-Βασίλης Κιοσσές Αποσπάσματα από συνέντευξη της (2013)
