“Έφτασαν και σε μας τα νέα της 6ης του Δεκέμβρη. Καθίσαμε με τον Πάνο εκείνη τη ίδια μέρα και συζητήσαμε ανάμεσα σε αμήχανες σιωπές για την αξία της ζωής, την ψευδαίσθηση της εξουσίας και το αδυσώπυτο άδειασμα των ψυχών που αφήνουν πίσω οι νεκροί. Με τα ποτήρια μας μισογεμάτα πάντα, θολά νερά για να ταιριάζουν με τα θολωμένα μυαλά μας. Αυτό το “15 χρονών” ακόμα μου γαμάει τις σκέψεις…
Η αντίδραση ήταν σχεδόν άμεση. Του πέταξα, μου πέταξε την ιδέα για ένα τραγούδι; Ούτε θυμάμαι. Όταν το ξεκίνησα, ενώ όλη την ώρα σκεφτόμουν τον Αλέξανδρο, στο κεφάλι μου καρφώθηκε ο δολοφόνος. Το “πως” και το “γιατί”. Προσπάθησα να καταλάβω… κάτι. Να πλάσω μια ιστορία, μια εικόνα. Το έκανα όπως ξέρω και όπως μου βγήκε γνωρίζοντας εξαρχής πως γνωρίζω μόνο το αποτέλεσμα. Είπα την ιστορία του μπάτσου που τον “προκάλεσε” ένα έφηβο αγόρι και η αντίδρασή του ήταν να τραβήξει πιστόλι. Και στο τέλος να του απαντήσουν οι τύψεις, οι εφιάλτες, οι δαίμονες και όλα όσα του αξίζουν.
Σε εκείνο το σπίτι, του Πάνου του Γουργιώτη, στη Νέα Σμύρνη γράφτηκε αυτό το κομμάτι. Μέσα στο δωμάτιο με τον ένα υπολογιστή και το ένα μικρόφωνο φωνάζαμε το τραγούδι μας. Έπρεπε.”
Κόμης Χ
Στίχοι : Κόμης Χ, Πάνος Γουργιώτης
Μουσική : Πάνος Γουργιώτης
Ερμηνεία : Κόμης Χ , Πάνος Γουργιώτης
Κόμης Χ
Στίχοι : Κόμης Χ, Πάνος Γουργιώτης
Μουσική : Πάνος Γουργιώτης
Ερμηνεία : Κόμης Χ , Πάνος Γουργιώτης
