Από όλες αυτές τις στιγμές της ποδοσφαιρικής μου καριέρας ξεχωρίζω την ύψιστη τιμή και ανατριχίλα που ένιωσα όταν άκουσα τον εθνικό μας ύμνο σαν παίκτης της Εθνικής Ενόπλων στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ενόπλων Δυνάμεων στην Αίγυπτο
Ο Κώστας Κορμαρής έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο σάιτ της ΑΕ Ευόσμου, μιλώντας για τη ποδοσφαιρική και προπονητική του καριέρα• τους στόχους και τις στιγμές του στην ΑΕ Ευόσμου.
Επίσης αναφέρθηκε στις δύσκολες στιγμές που διανύουμε και πως τις αντιμετωπίζει.
Ο Κώστας Κορμαρής υπήρξε ένας επιτυχημένος ποδοσφαιριστής, έχοντας περάσει από σημαντικές ομάδες. Αμέσως μετά ακολούθησε την προπονητική και συνεργάστηκε με αρκετές ομάδες (Α.Ε Αμπελοκήπων, Α.Ε Φαλήρου, Καστοριά, Οδυσσέας Κορδελιού, Δόξα Ελπίδος, Αγροτικός Αστέρας, ΑΟΚ Αγίου Αθανασίου). Ανέλαβε καθήκοντα στην ΑΕ Ευόσμου το 2019 και συνεχίζει μέχρι σήμερα με πολύ αγάπη και δουλειά για τη συνεχή πρόοδο και εξέλιξη της ομάδας του.
Υπήρξατε ένας επιτυχημένος ποδοσφαιριστής, τι σας έκανε να ακολουθήσετε την προπονητική;
Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρός, όταν παίζαμε στις αλάνες της γειτονιάς μου, είχα το μικρόβιο να χωρίζω ομάδες και να λέω στους φίλους μου πως θα παίξουμε. Έπειτα, τα επόμενα χρόνια όταν ήμουν εν ενεργεία ποδοσφαιριστής έπιανα πολύ συχνά τον εαυτό μου να ασχολείται με τακτικά και προπονητικά θέματα. Οπότε με το που σταμάτησα να είμαι ποδοσφαιριστής την επόμενη στιγμή ήξερα ότι θέλω να προσπαθήσω να γίνω προπονητής.
Η αγάπη μου για το γήπεδο, για το άθλημα αλλά και η ιδιοσυγκρασία μου με ώθησε στο να θέλω να προπονώ και να βελτιώνω ψυχολογικά και αγωνιστικά παίκτες, αλλά και να χτίζω ομάδες και γκρουπ προσπαθώντας, πάντα με αρχές και αξίες, να τους περνάω συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού, δυνατή ψυχολογία, σωστή νοοτροπία, πάθος και θέληση.
Αυτή τη στιγμή το πάθος μου, η αγάπη μου, η τρέλα μου και η αφοσίωση μου στο γήπεδο, δεν μου επιτρέπουν να σκεφτώ καν το ενδεχόμενο να μην είμαι προπονητής και να μην συνεργάζομαι με ποδοσφαιριστές, τους οποίους θεωρώ τους πρωταγωνιστές του αθλήματος. Με την επιλογή μου αυτή αλλά και την δουλειά μου νιώθω ότι τους βελτιώνω και τους βοηθάω στην ποδοσφαιρική τους καριέρα αλλά στην ζωή τους.
Ποια ήταν η καλύτερη σας εμπειρία από τη ποδοσφαιρική σας καριέρα;
Η ποδοσφαιρική μου καριέρα ήταν ένα μεγάλο ταξίδι. Ξεκίνησα σε ηλικία 15 χρονών στο τοπικό Καστοριάς και στην Καλλιθέα και σταμάτησα στα 37 μου.
Σε όλα αυτά τα χρόνια ένιωσα έντονα συναισθήματα χαράς, λύπης, επιτυχίας, αποτυχίας, φιλίας, ανταγωνισμού, αδικίας, αποθέωσης, δικαίωσης, αναγνώρισης αποδοχής και όλα όσα έχω ζήσει μέσα σε αυτή την διαδρομή, η οποία είχε νίκες, ήττες, φίλους, τσακωμούς, εντάσεις, κλάματα, γέλια, ανόδους, πτώσεις, τραυματισμούς, με βοήθησαν στο να προσπαθώ να είμαι πάντα δίκαιος και τίμιος έναντι όλων.
Ανάμεσα σε όλες αυτές τις στιγμές ξεχωρίζω την ύψιστη τιμή και ανατριχίλα που ένιωσα όταν άκουσα τον εθνικό μας ύμνο σαν παίκτης της Εθνικής Ενόπλων στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ενόπλων Δυνάμεων στην Αίγυπτο εναντίον της διοργανώτριας ομάδας Αιγύπτου.
Αλλά και το γκολ που πέτυχα στις καθυστερήσεις του αγώνα μπαράζ ανόδου στην Ν. Φιλαδέλφεια με το Αιγάλεω με το οποίο η ομάδα μου, ο ΠΑΣ Γιάννινα στο 95ο λεπτό θα ανέβαινε στην Α’ Εθνική.
Ήταν ένα γκολ μεγάλης ιστορικής σημασίας γιατί μία ολόκληρη πόλη και οι απανταχού Ηπειρώτες περιμένανε την άνοδο της ομάδας στην Α’ κατηγορία πολλά χρόνια και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε μας γέμισε χαρά, συγκίνηση και μας κατέγραψε στο βιβλίο της ιστορίας της ομάδας.
Είστε στην ομάδα 2η χρονιά, ποια είναι η καλύτερη στιγμή που έχετε ζήσει;
Χωρίς αμφιβολία η πιο έντονη και συναισθηματική στιγμή μου στην ομάδα ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα, η σέντρα δηλαδή, στο πρώτο παιχνίδι της ομάδας στην Γ’ Εθνική.
Ένιωσα ρίγος, συγκίνηση, χαρά αλλά και μια δικαίωση για τους κόπους και τις θυσίες της διοίκησης, των συνεργατών μου αλλά πάνω από όλα για τα «λιοντάρια» μου, τους ποδοσφαιριστές μας που εκείνη την στιγμή ξεκινούσαν για πρώτη φορά το ιστορικό ταξίδι της Γ’ Εθνικής. Οπότε τα συγχαρητήρια αξίζουν σε αυτούς τους απόλυτους πρωταγωνιστές που μας προσέφεραν αυτά τα συναισθήματα.
Πως διαχειρίζεστε τη μετάβαση μέσα σε λίγο καιρό από την Α1 στη Γ’ Εθνική;
Γνωρίζαμε ότι η Γ’ Εθνική είναι μια κατηγορία με πολύ δυνατές ομάδες, οι οποίες απαρτίζονται από πολύ ικανούς ποδοσφαιριστές και πολύ καλούς και έμπειρους προπονητές. Ξέραμε ότι το πρωτάθλημα θα είναι ένας μαραθώνιος και ότι η ένταση, ο ρυθμός και η δύναμη των αγώνων θα είναι πολύ υψηλή, γεγονός που απαιτεί να είμαστε κάθε βδομάδα θα πρέπει να είμαστε ανταγωνιστικοί και έτοιμοι για αυτές τις προκλήσεις.
Εξάλλου μετά την άνοδο της ομάδας όλοι συμφωνήσαμε ότι δεν θα είμαστε περαστικοί, δεν θα μείνουμε στις χαρές της ανόδου, αλλά θα αφήσουμε το στίγμα μας στην κατηγορία και θα είμαστε άξιοι αγωνιστές της Γ Εθνικής. Οπότε σχεδιάσαμε μαζί με τους συνεργάτες μου ένα πλάνο ενεργειών, που έπρεπε να γίνουν, και το παραδώσαμε στην διοίκηση, η οποία έκανε τα αδύνατα δυνατά για να το πραγματοποιήσει και γι’ αυτό πρέπει όλοι μας να την ευχαριστήσουμε.
Αυτό που έμενε ήταν να εκπονήσουμε ένα προπονητικό πρόγραμμα το οποίο μαζί με τις οργανωτικές ενέργειες, που πραγματοποιήσαμε, θα είχε άμεσο αντίκτυπο στους ποδοσφαιριστές μας• οι οποίοι προέρχονταν από πέντε μήνες αποχής και απραξίας και θα έπρεπε γρήγορα και μεθοδολογικά να τους καταστήσουμε ικανούς και άξιους παίκτες της Γ’ Εθνικής ανεβάζοντας και βελτιώνοντας το επίπεδο τους.
Τα «λιοντάρια» μας έκαναν μεγάλη, δύσκολη και επίπονη προσπάθεια. Θυσιάστηκαν και ξόδεψαν χρόνο και ενέργεια. Ήταν συνεπής, προπονήθηκαν πολύ σκληρά και κατάφεραν, παρά τα προβλήματά που τους παρουσιάστηκαν, να φέρουν τους εαυτούς τους αλλά και την ομάδα τους σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο.
Είχαμε γνώση, σχέδιο και πλάνο. Είχαμε μία διοίκηση ικανή και έτοιμη να πραγματοποιήσει όλα όσα ζητήσαμε. Είχαμε επίσης, παίκτες με κίνητρο, θέληση, ικανότητα, προσωπικότητα και πάνω απ’ όλα αγάπη για το ποδόσφαιρο και την ομάδα τους. Μέσα από άγχος, πόνους, τραυματισμούς, καταπονήσεις αλλά και πολύ προπόνηση καταφέραμε να φέρουμε την ομάδα σε ένα πολύ ικανοποιητικό επίπεδο στην έναρξη του πρωταθλήματος.
Τώρα βέβαια περιμένουμε όλοι με ανυπομονησία, προσμονή και θέληση την έναρξη των προπονήσεων και των αγώνων γιατί για εμάς το ποδόσφαιρο είναι στο DNA μας και ότι πράττουμε στην καθημερινότητά μας έχει άμεση σχέση με το αγαπημένο μας άθλημα.
Ποίοι είναι οι στόχοι της ομάδας αλλά και οι προσωπικοί σας;
Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβα την ομάδα θέσαμε κάποιους αδιαπραγμάτευτους στόχους αλλά και τους τρόπους με τους οποίους πιστεύαμε ότι θα πραγματοποιηθούν αυτοί οι στόχοι.
Θέλαμε μία ομάδα η οποία θα αποπνέει υγεία, δικαιοσύνη, οικογενειακό κλίμα, αγάπη, χωρίς έπαρση και αλαζονεία , με σεβασμό στο ποδόσφαιρο και στους φιλάθλους. Με θέληση, πάθος, κίνητρο, καθημερινή σκληρή προσπάθεια και προπόνηση σαν να είναι ιεροτελεστία Έτσι παλέψαμε να δώσουμε ένα συγκεκριμένο αγωνιστικό τρόπο παιχνιδιού, ο οποίος θα μας προσέφερε πρωτίστως ευχαρίστηση και έπειτα νίκες και βαθμούς
Μέσα από όλα αυτά, αφού τα διατηρήσουμε και τα εξελίξουμε, προσδοκούμε στην παραμονή της ομάδας στην Γ εθνική αλλά και στην συνεχόμενη και αδιάκοπη πρόοδο της σε όλα τα επίπεδα.
Λόγω των συνθηκών δεν υπάρχει αγωνιστική δράση αλλά ούτε οι παίκτες μπορούν να προπονηθούν κανονικά. Τους στέλνεται κάποιο ειδικό προπονητικό πρόγραμμα;
Οι παίκτες μας από 30/10 έχουν πάρει εβδομαδιαίο πρόγραμμα ατομικής προπόνησης για τέσσερις ή πέντε φορές την εβδομάδα. Είναι διαφορετικό πρόγραμμα κάθε βδομάδα και με μία εφαρμογή των συνεργατών μου μέσω της τεχνολογίας μπορούμε να ελέγχουμε τις επιδόσεις τους.
Ωστόσο είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν ποδοσφαιριστή να μην είναι στο γήπεδο, να μη χρησιμοποιεί την μπάλα, να μη προπονείται ομαδικά με μπάλα• οπότε προσπαθούμε να διατηρήσουμε και την ψυχολογία του σε υψηλά επίπεδα, να μην απογοητευτεί και να μην τα παρατήσει, κάτι το οποίο είναι εξίσου δύσκολο. Επίσης, έχουμε άγνοια της ημερομηνίας επανέναρξης των προπονήσεων και των αγώνων κάτι το οποίο δημιουργεί άγχος, ανασφάλεια και προβληματισμό στους παίκτες μας και σε όλο το φάσμα του ποδοσφαίρου.
Στις μεγαλύτερες κατηγορίες υπάρχει μέριμνα από το κράτος, ενώ στις ερασιτεχνικές όχι. Νιώθετε ότι είναι άδικο που διαχωρίζεται το ποδόσφαιρο ανάλογα με την κατηγορία;
Επειδή όλοι προερχόμαστε από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό και τις ερασιτεχνικές ομάδες εύχομαι, όλοι να ενεργούμε και να πράττουμε όσο μπορούμε με μοναδικό γνώμονα το καλό και την πρόοδο του ερασιτεχνικού αθλητισμού και των χαμηλότερων κατηγοριών.
Αυτό ακριβώς περιμένουμε, προσδοκούμε αλλά και απαιτούμε και από αυτούς που έχουν στα χέρια τους τις τύχες του αθλητισμού και είναι οι άμεσα υπεύθυνοι να παίρνουν τις αποφάσεις.
Πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτές τις «κατώτερες» κατηγορίες δεν είναι «κατώτεροι» άνθρωποι ούτε αξίζουν λιγότερο. Είναι, μάλιστα, έντιμοι, ηθικοί και ξοδεύουν χρόνο και στιγμές από τις οικογένειές τους γι’ αυτό που αγαπάνε, οπότε περιμένουν ανάλογη συμπεριφορά και αντιμετώπιση από αυτούς που κατέχουν θέσεις και καλούνται να παίρνουν αποφάσεις οι οποίες κρίνουν το μέλλον των ερασιτεχνικών ομάδων και πρωταθλημάτων.
Αγαπημένος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών και γιατί ;
Αγαπημένος ποδοσφαιριστής ήταν και θα παραμείνει ο Ρονάλντο, το φαινόμενο. Ένας παίκτης που όταν τον έβλεπα να παίζει, και λόγω θέσης, με καθήλωνε με τον τρόπο παιξίματος του και εξαιτίας της αγωνιστικής του συμπεριφοράς. Με τις τρίπλες του, τα σλάλομ του, τα πλασέ με εξαιρετική ακρίβεια που διέθετε, αλλά και το φονικό ένστικτο του σκόρερ που είχε.
Πολλές φορές ταυτίστηκα μαζί του και στους σοβαρούς τραυματισμούς που του έτυχαν και με τον τρόπο που τους αντιμετώπισε και τους ξεπέρασε.
Πως περνάτε την καραντίνα;
Πηγαίνοντας στην εργασία μου τα πρωινά, προσπαθώντας να πειθαρχήσω στα μέτρα που με έχουν επιβάλει οι ειδικοί και διατηρώντας όσο γίνεται καλή ψυχολογία, εύχομαι ο εφιάλτης για όλο τον πλανήτη να τελειώσει γρήγορα με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες συνανθρώπων μας.
Το μήνυμα σας στον κόσμο για τις δύσκολες στιγμές που διανύουμε:
Όλοι μας καλό είναι να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε και πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε για να υπάρξει κάποια στιγμή ένα τέλος και να επιστρέψουμε όλοι στην ζωή που θέλουμε. Σίγουρα ζητάμε και από τους υπεύθυνους να κάνουν κι αυτοί αυτό που πρέπει για εμάς.
