Εγώ θα εμβολιαστώ αμέσως μόλις με καλέσουν. Δεν πείστηκα τώρα. Αποφάσισα εδώ και καιρό να αποδεχθώ το σκεπτικό ότι τα υπέρ των εμβολίων είναι συντριπτικά περισσότερα από τα κατά.
Με έπεισαν εδώ και κάποια χρόνια όλοι εκείνοι οι ειδικοί του ιατρικού χώρου, οι οποίοι ουδέποτε αισθάνθηκαν υποχρεωμένοι να ακούσουν τις χιλιάδες φωνές ανησυχίας των γονέων ανά την υφήλιο, οι οποίοι ζητούσαν ασφαλέστερα εμβόλια, έχοντας σοβαρότατες ενδείξεις για συσχέτιση ορισμένων παρενεργειών με τον αυτισμό.
Αποφάσισα να χειριστώ το θέμα, εσωτερικά, μέσα μου. Είπα ότι ακόμη και αν ο γερουσιαστής Κένεντυ πρωτοστατεί στην καμπάνια για ασφλέστερα εμβόλια, ακόμη και αν ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο την χρηματοδοτεί, θορυβημένος από εκατοντάδες αναφορές γονέων, εγώ θα το ζυγίσω έτσι. Θα πω ότι οι κίνδυνοι που εξαλείφει το εμβόλιο είναι πολύ περισσότεροι από τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού. Θα το δω δηλαδή ποσοτικά, όχι ποιοτικά.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε κανείς να βάλει δύο γονείς, έναν χτυπημένο από σοβαρές επιπλοκές της ιλαράς και έναν που παλεύει με τον αυτισμό, να συγκρίνουν τους αγώνες τους; Αν ένα εμβόλιο σώζει χίλια παιδιά από ιλαρά για να θυσιάσει έστω και ένα με αυτισμό, αν υπάρχει όντως συσχέτιση, τότε ναι, έτσι πρέπει να γίνει. Αξίζει η θυσία. Απορώ όμως διάολε με αυτό το 80% των υγειονομικών που θα περιμένει λέει πρώτα εμένα να εμβολιαστώ, για να δει πώς θα πάω. Δεν το ρισκάρει λέει. Με την απορία θα μείνω.
Άλλωστε τι είμαι εγώ μπροστά τους; Έχω εγώ καμιά φαρμακοβιομηχανία πίσω μου; Είμαι εγώ λομπίστας; Έχω εγώ φερέφωνα στα ΜΜΕ και στα social; Όχι βέβαια. Εγώ έχω γαλουχηθεί να πιστεύω τους ειδικούς. Ακόμη και όσους φοβούνται για τον κώλο τους. Μπορεί και ειδικά αυτούς, ποιος ξέρει;
Από το Facebook του Γιώργου Πάνου
