Αναζητώντας το μελανό φως … ηχούν σιωπηλά μέσα μου οι στίχοι τού Καρυωτάκη
“Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε
αποσταμένοι οι έρωτες κι οι γρίλιες των παράθυρων εστάξανε τον πόνο που κρατάνε “
Λίγο κάτω απ’ τα δύο χιλιάδες εκατό μέτρα, μακριά από κάθε φωτορύπανση.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος στην κορυφή του Βιτσίου
