Σύννεφα βαριά αποτινάζουν το περιττό τους βάρος και το διασπείρουν στης Καστοριάς τα όμορφα χωριά, που σαν λευκοντυμένες κόρες απλώνονται γύρω από ψηλά βουνά και πεδινές περιοχές, ολόγυρα της λίμνης Ορεστιάδας.
Βαρυχειμωνιά! λένε οι συγχωριανοί μου καθώς περπατούν στους δρόμους τουρτουρίζοντας. Εγώ τους βλέπω και δεν αντιλαμβάνομαι την αντίδραση τους τη φοβική στα καιρικά φαινόμενα. Είμαι αλλού! Φοράνε χοντρά ρούχα, παλτά ασήκωτα θαρρείς, φτιαγμένα για να απομακρύνουν του καιρού τις αλόγιστες βουλές αλλά και τους συνανθρώπους τους που χάνονται όλοι τους πίσω από ενδύματα απροσπέλαστα και αυτιά που δεν ακούνε, που τα εγκιβωτίζουν μέσα σε σκούφους και μεγάλες κουκούλες. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους για να τα θερμάνουν, η θερμοκρασία βλέπεις έχει πέσει κάτω από το μηδέν.
Στο χιονισμένο τοπίο της Μεσοποταμίας, καθώς μοναδικά έχει νυφοστολιστεί το όμορφο χωριό μας, εγώ περπατώ έχοντας στην αγκαλιά μου την Ελπίδα. Η παρέα της θερμοφόρα είναι στην καρδιά μου, κυριολεκτικά.
Φοράει ένα υπέροχο…
Συνέχεια maxmag.gr
