Πρόπερσι αυτή η αμφίεση θα μπορούσε να ήταν αποκριάτικη. Εδώ και ένα χρόνο είναι η υπερπολύτιμη στολή εργασίας και προστασίας των υγειονομικών και “σύμβολο” μάχης ενάντια στην πανδημία.
Έχω ένα καλό νέο και ένα εξαιρετικά ανησυχητικό. Οι εμβολιασμοί προχωρούν και φαίνεται μέχρι στιγμής να αποδίδουν.
Αλλά, αλλά!! Τις τελευταίες μέρες στο μεγαλύτερο νοσοκομείο αναφοράς της Αττικής, στο Σωτηρία, οι 84 κλίνες ΜΕΘ είναι πλήρεις. Παρόμοια απελπιστική εικόνα παρουσιάζουν και οι ΜΕΘ των άλλων νοσοκομείων αναφοράς. Η Αττική είναι μια χύτρα έτοιμη να εκραγεί. Κατανοώ την κόπωση και το διάχυτο εκνευρισμό όλων από το λοκντάουν-ακορντεόν/ λοκντάουν-βιολί (τύποις μόνο λοκντάουν και εμείς το βιολάκι μας, μποτιλιαρίσματα και συνωστισμός παντού, χωρίς ελέγχους). Φανταστείτε την κόπωση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, που δεν έχει πάρει ανάσα εδώ κι έναν χρόνο και συνεχίζει να εξουθενώνεται αδιαμαρτύρητα.
Ο Μάρτιος θα είναι ένας πολύ δύσκολος μήνας για ΟΛΟΥΣ τους ασθενείς που θα χρειαστούν νοσηλεία για *οποιοδήποτε* λόγο, είτε για covid-λοίμωξη είτε για άλλα αίτια. Έχουμε φτάσει στο σημείο μηδέν και δεν πρέπει να το ξεπεράσουμε- αν δεν το ξεπεράσαμε ήδη. Κάθε επόμενη μέρα φοβαμαι ότι θα είναι ένα χαστούκι. Εύχομαι τον Απρίλιο να ξαναμετρηθούμε και να είμαστε όλοι παρόντες.
Καλό μήνα, καλή δύναμη στους συναδέλφους, λίγη ακόμη υπομονή σε όσους πρόσεχαν και συνεχίζουν να προσέχουν, και καλή φώτιση, ας πούμε, στους χαλαρούς/δύσπιστους/αρνητές
( Αρχείο D.Thiriou)
