ΚαστοριάΝεστόριο

Συλληπητήρια Χρήστου Γκοσλιόπουλου για τον θάνατο του Δημήτρη Ράδου

Έφυγε σήμερα από τη ζωή ένας δικός μας άνθρωπος. Ένας γνήσιος πατριώτης του Νεστορίου, ένας άνθρωπος με ανησυχίες, με ενδιαφέρον για τον τόπο και την ιστορία του, ο Δημήτριος Ράδος.
Πήγε να συναντήσει στη γειτονιά των αγγέλων την αγαπημένη και αχώριστη σύντροφο της ζωής του Κασσιανή, που έχασε πριν από 40 μέρες.
Ο Δημήτρης Ράδος γεννήθηκε το 1932 στο Νεστόριο. Ήταν το 4ο από τα 5 παιδιά του Αριστείδη και της Αγγελικής Ράδου. Την περίοδο της κατοχής όλη η οικογένειά του συμμετείχε στην αντίσταση και στη συνέχεια, λόγω διώξεων, βρέθηκε στον εμφύλιο στην πλευρά του ΔΣΕ. Τα δυο του αδέρφια (Λεωνίδας και Χριστόφορος) σκοτώθηκαν στα βουνά. Ο ίδιος παρά το νεαρό της ηλικίας του, πήρε μέρος στον εμφύλιο, πολέμησε, συνελήφθη, φυλακίστηκε και εξορίστηκε για 4 μήνες στην Μακρόνησο.
Μετά την απόλυσή του φοίτησε στη σχολή ηλεκτρολόγων της Λέρου, επέστρεψε στο Νεστόριο και ξεκίνησε την ζωή του μόνος του, γιατί η υπόλοιπη οικογένεια βρέθηκε μετά την λήξη του εμφυλίου στις χώρες υποδοχής του Δημοκρατικού Στρατού.
Δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά στην Καστοριά και υπήρξε κατά γενική ομολογία, ένας πετυχημένος επαγγελματίας και καλός οικογενειάρχης.
Ο Δημήτρης Ράδος υπήρξε ένας αγνός πατριώτης και ιδεολόγος. Αγαπούσε το Νεστόριο και το αποδείκνυε καθημερινά με τις πράξεις του.
Η πολιτική του τοποθέτηση στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς δεν ήταν απλώς απόρροια της οικογενειακής ιστορίας, των προσωπικών του απόψεων και της φιλοσοφίας του, αλλά ήταν μια διαρκής στάση ζωής.
Σε προσωπικό επίπεδο διακρινόταν για την εργατικότητα, την επιμονή και την μεθοδικότητά του.
Προσωπικά του οφείλω πολλά. Στάθηκε δίπλα μου σε κρίσιμες για μένα επιλογές.
Χωρίς την δική του παρότρυνση, ηθική στήριξη και συστηματική δουλειά, χωρίς τις αμέτρητες ώρες συνεργασίας στο σπίτι του, δεν θα είχε ολοκληρωθεί ένα σύγγραμμα που αφορά την ιστορία του Νεστορίου την κρίσιμη δεκαετία του 40, και πρόκειται να εκδοθεί το επόμενο διάστημα.
Θα τον θυμάμαι στην υπόλοιπη ζωή μου και θα τον τιμώ με τις πράξεις και την συμπεριφορά μου.
Καλό ταξίδι Δημήτρη.

Χρήστος Γκοσλιόπουλος

Back to top button