Το “Μη με Λησμόνει” είναι η δεύτερη κυκλοφορία που μας προσφέρουν οι Κούπες από την Καστοριά και περιέχει μια συλλογή 12 τραγουδιών, εκ των οποίων τα 11 είναι συνθέσεις του συγκροτήματος και το υπολειπόμενο αποτελεί διασκευή ενός κλασσικού ηπειρώτικου τραγουδιού.
Συντάκτης: Ζήσης Πετκανάς
Σε δύο κομμάτια η εκτέλεση της γκάιντας είναι δουλειά του Σάββα Ιωάννου (Χάλκινα Ηχοχρώματα) ενώ αυτή του κλαρίνου οφείλεται στον Φίλιππο Φασούλα (Banda Entopica), με μόνη εξαίρεση το “Τραβάω Μπροστά” στο οποίο το κλαρίνο παίζεται από τον Αντώνη Πάφιο. Η ηχογράφηση του άλμπουμ έγινε στο Underground Studio στη Θεσσαλονίκη, με ηχολήπτη και συμπαραγωγό τον Σωτήρη Νούκα.
Οι Κούπες μπορούν να θεωρηθούν άξιοι συνεχιστές αυτού που τόλμησαν πρώτοι οι Villagers Of Ioannina City, αφού οι συνθέσεις τους δένουν με εξαιρετική ομαλότητα το κλαρίνο, τη γκάιντα και τις παραδοσιακές ηπειρώτικες μελωδίες τους με την ροκ μουσική και τα παρακλάδια της.
Ο τίτλος του άλμπουμ αναφέρεται σε έναν μύθο σχετικά με ένα ζευγάρι το οποίο βρίσκεται στις όχθες ενός ποταμού. Η κοπέλα ζητάει από το αγόρι της να της δώσει ένα λουλούδι και όταν σκύβει να το κόψει πέφτει μέσα στο ποτάμι και παρασύρεται από τα ορμητικά νερά φωνάζοντας “μη με λησμόνει”.
Πάμε να δούμε τα κομμάτια του “Μη Με Λησμόνει” ένα – ένα:
Ο δίσκος ξεκινάει με το εκπληκτικό από κάθε άποψη ομώνυμο κομμάτι. Ο Μπάμπης έγραψε ένα επικό τραγούδι. Το κομμάτι έρχεται να γίνει ακόμη καλύτερο με τα μαγευτικά φωνητικά της Αθηνάς, τα backing vocals του Μπάμπη που δένουν αρμονικά από πίσω και την εκπληκτική γκάιντα του Σάββα!
Ο “Καημός” που είναι και το επόμενο κομμάτι του δίσκου ξεκινά με δυνατό μπάσο και κλαρίνο. Αργόσυρτος rock ρυθμός που όλως παραδόξως σε προτρέπει να κουνήσεις το κεφάλι σου ρυθμικά. Εδώ συναντάς ακόμη και metal περάσματα. Νομίζω ότι οι Κούπες παντρεύουν stoner, rock, metal, παραδοσιακή μουσική αρμονικά. Ρόλο σε αυτό παίζει ότι τη μπάντα την απαρτίζουν μέλη με εμπειρία σε συγκροτήματα στα οποία έπαιζαν κάτι από τα προαναφερθέντα μουσικά είδη (Scars Of Tears, Μειδίαμα, Snow Crow κλπ.) Και αυτό φυσικά ισχύει και για τον δίσκο στην ολότητά του.
Το “Και Ζαλίζομαι” που ακολουθεί είναι ένα από τα κομμάτια που ακούσαμε και λάιβ το περασμένο Καλοκάιρι στο θέατρο βουνού σε ένα από τα ελάχιστα λάιβ του 2020. Είναι ένα από τα πιο εμπορικά κομμάτια του δίσκου. Η γκάιντα για άλλη μια φορά δίνει το παρών και δένει άψογα στο ρεφρέν. Η Αθηνά για ακόμη μια φορά δείχνει τις φωνητικές τις δυνατότητες, η οποία σε σημεία δείχνει επηρρεασμένη και από την μεγάλη (όχι σε ηλικία) Τζώρτζια Κεφαλά των Μπλε!
Πάμε για το επόμενο κομμάτι, όπου μιας και αναφέραμε την Τζώρτζια, η τραγουδίστρια του γνωστού συγκροτήματος των Μπλε συμμετέχει σε αυτό το κομμάτι το οποίο φέρει τον τίτλο “Τραβάω Μπροστά”. Εδώ θα συναντήσουμε το κλαρίνο του Αντώνη στο ξεκίνημα. Όπως είπε στο Rock Overdose η Τζώρτζια ενθουσιάστηκε όταν τα παιδιά της στείλανε το δείγμα του κομματιού και με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση δέχτηκε να συμμετάσχει. Το αποτέλεσμα είναι ένα κομμάτι που έχει ήδη γίνει χιτάκι. Τα δυναμικά φωνητικά της εμβληματικής τραγουδίστριας δένουν γάντι με το όλο σύνολο.
Η “Ζάντα” σκάει με κλαρίνο και… stoner! Το ρεφρέν είναι αρκετά πιασάρικο. Εδώ να δώσω και συγχαρητήρια τον καταξιωμένο ντράμερ Χρήστο Πολύζο. Η εμπειρία του είναι μεγάλη και δε χρειάζεται να δείξει το πόσο μεγάλος ντράμερ είναι. Πολλοί θα τους παρομοιάσουν σε αρκετά σημεία του τραγουδιού με τους VIC. Όμως θα πρέπει να τονίσω ότι οι Κούπες έχουν πρώτον γυναικεία φωνητικά και δεύτερον έχουν την δική τους ταυτότητα και αυτό είναι το σημαντικότερο. Η μπάντα να αποκτήσει τη δική της ταυτότητα. Είμαι σίγουρος πως είναι σε καλό δρόμο και πιστεύω ότι πλέον αποκτάνε σιγά σιγά τον δικό τους αναγνωρίσιμο ήχο.
Ο “Φόβος” που ακολουθεί είναι το πιο “σκληρό” κομμάτι του δίσκου. Δεν υπάρχει εδώ παραδοσιακό όργανο. Η εναλλαγή από γυναικεία σε ανδρικά φωνητικά είναι πολύ αρμονική και γιατί όχι και “πωρωτική”. Η μουσική σε κυρίως ορισμένα riffs θυμίζει Scars Of Tears την άλλη επιτυχημένη μπάντα που είχανε ο Μπάμπης με τον Χρήστο. Rock, gothic και οριακά metal αισθητική.
Το επόμενο κομμάτι με τίτλο “Ρημαδιό” το ειχαμε απολαύσει από τον Μάιο του 2020, όταν οι Κούπες μας το παρουσίασαν με ένα επίσημο βίντεο στο YouTube καθώς και στην μοναδική (αν δε κάνω λάθος) καλοκαιρινή λάιβ εμφάνισή τους στο Prague Summer Festival στο Θεάτρο Βουνού στη Καστοριά. Εδώ πάλι το κλαρίνο δίνει το παρών από τις πρώτες ως τις τελευταίες νότες του. “Ένα και άλλο ένα δυό…γίναν όλα ρημαδιό, πρόσεχε μη τρως τη φόλα…ρημαδιό τα κάναν όλα!” οι στίχοι στο ρεφραίν τα λένε όλα!
Το όγδοο κομμάτι του δίσκου είναι ίσως το πιο διαφορετικό. Ο λόγος για το “Στα Όνειρά Μου”. Ένα κομμάτι με pop – rock πινελιές, χωρίς πάλι παραδοσιακά όργανα, με την μελωδία να πρωταγωνιστεί.
Και πάμε στην διασκευή του “Μη Με Κοιτάς Στα Μάτια”, το οποίο η μπάντα φέρνει στα δικά της μέτρα. Όπως πρέπει δηλαδή να είναι οι διασκευές. Όχι απλά μια επανεκτέλεση του ορίτζιναλ τραγουδιού. Το παραδοσιακό “Μη Με Κοιτάς Στα Μάτια” στο ύφος της μπάντας. Μπράβο πραγματικά και για την επιλογή του κομματιού και κυρίως για αυτή την εκτέλεση!
Το “Χάλασε ο Κόσμος” που ακολουθεί, επίσης χωρίς την παρουσία παραδοσιακών οργάνων, είναι ένα κομμάτι στο κλασσικό ύφος, με το οποίο γνωρίσαμε τις Κούπες από τα πρώτα τους βήματα.
Και πάμε στην έτερη guest συμμετοχή στο δίσκο. Ο τεράστιος Νίκος Πορτοκάλογλου σε ένα ονειρικό ντουέτο με την Αθηνά. Το κομμάτι “Αύρα”, είναι μια πανέμορφη μπαλάντα, από αυτές που σπάνια ακούμε! Για μένα προσωπικά, αν και οπαδός του σκληρού ήχου, είναι ήδη το αγαπημένο μου από αυτό τον δίσκο. Ένα κομμάτι που δε βαριέμαι να το ακούω ξανά και ξανά!
Και για το φινάλε έχουμε το…“Φινάλε”. Gothic rock με metal στοιχεία. “Και αν εσύ πιστεύεις στην αρχή σημασία έχει το φινάλε…”
Πραγματικά οι Κούπες δεν μένουν κολλημένοι σε ένα μουσικό είδος. Τους αρέσει ο πειραματισμός. Αυτό οφείλεται στο ανήσυχο πνεύμα του Μπάμπη Στεφανίδη. Όσοι παρακολουθούν τα μουσικά του βήματα από το ξεκίνημα το ξέρουν αυτό. Ο Μπάμπης είχε τους Μειδίαμα (Ελληνόφωνο rock), έκανε τους Scars Of Tears (Female fronted gothic rock/metal), μετά ήρθαν οι Snow Crow (Stoner), η προσωπική καριέρα (Εναλλακτικό rock/pop) και τώρα οι Κούπες που, όπως είπα και πιο πάνω, τα συνδυάζουν όλα προσθέτοντας και τα παραδοσιακά όργανα.
Το “Μη με Λησμόνει” διατηρεί ένα σκοτεινό κλίμα και απασχολείται από τα καθημερινά προβλήματα αγάπης και κοινωνικούς προβληματισμούς Ως ευχάριστη έκπληξη χαρακτηρίζω το ότι το άλμπουμ κατάφερε να ταιριάξει τον «δύσκολο» ελληνόφωνο στίχο με τη rock μουσική, κάτι στο οποίο παρατηρώ ότι δουλεύουν όλο και περισσότερα ελληνικά συγκροτήματα. Θα έλεγα πως ο ήχος του συγκροτήματος είναι ένα κράμα από Μπλε και Villagers Of Ioannina City αλλά με δική τους πινελιά.
Η παραγωγή του δίσκου είναι λίγο «μπουκωμένη», θα την ήθελα λίγο καθαρότερη διότι πιστεύω ότι ο ήχος ακούγεται λίγο πνιγμένος και ιδιαίτερα οι κιθάρες.
Το εξώφυλλο του Μιχάλη Σαββανή είναι απλό και λιτό. Αν και φοβερή φωτογράφιση προσωπικά θα προτιμούσα κάτι πιο εντυπωσιακό. Όμως εδώ μιλάνε τα τραγούδια!
Το “Μη με Λησμόνει” είναι ένας δίσκος μοναδικός. Αφήνει το δικό του στίγμα στην ελληνική μουσική. Τα παιδιά αν και ζουν στην επαρχία καταφέρνουν σιγά σιγά να κερδίσουν το σεβασμό από μουσικούς του χώρου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι δυο καταξιωμένοι μουσικοί όπως η Τζώρτζια Κεφαλά και ο Νίκος Πορτοκάλογλου δέχτηκαν με πολύ μεγάλη χαρά να συμμετάσχουν σε αυτό τον δίσκο. Όπως προανέφερα έχουν όλες τις προοπτικές να αποκτήσουν μια δική τους ταυτότητα, κάτι που επιζητά κάθε συγκρότημα που θέλει πραγματικά να πετύχει.
Κάντε την χάρη στον ευαυτό σας και ακούστε τον δίσκο. Και θα αποζημιωθείτε! Οι Κούπες παντρεύοντας πλέον την ροκ με την παράδοση και συνεχίζοντας τους πειραματισμούς δείχνουν ότι ήρθαν για να μείνουν. Και αν επιμείνουν και συνεχίσουν με το ίδιο πάθος και την ίδια δυνατή θέληση, πραγματικά δε ξέρω τι θα ακούσουμε στις μελλοντικές τους δουλειές!
Το “Μη με Λησμόνει” είναι ένα διαμαντάκι στη σύγχρονη ελληνική δισκογραφία. Ο βαθμός που θα δείτε παρακάτω είναι ενδεικτικός και είναι λίγο κάτω από το τέλειο, γιατί είμαι σίγουρος και πεπεισμένος πως αυτό θα το πετύχουν με την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά!
Μπορείτε να παραγγείλετε το άλμπουμ από ΕΔΩ
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Ζήσης Πετκανάς
