Είχαμε μόλις χάσει μία σημαντική μάχη (στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων, λόγω λυσσαλέων πολιτικών πιέσεων).
Ο “πόλεμος” όμως τελικά κερδήθηκε (στο Συμβούλιο της Επικρατείας). Ο Στρατώνας σώθηκε, το Αστυνομικό μέγαρο κτίζεται ακριβώς δίπλα (όπως από την αρχή προτείναμε εμείς οι “γραφικοί” και μας έλεγαν ότι τάχα “δεν μπορεί να γίνει αυτό”).
Η πραγματική δικαίωση του αγώνα μας όμως θα έρθει, όταν επιτέλους ο Ιστορικός στρατώνας αναπαλαιωθεί και δοθεί για χρήση.
Η προηγούμενη δημοτική αρχή είχε την ευκαιρία αυτή και την έχασε (έτοιμη χρηματοδότηση, αλλά δεν κατατέθηκε από το Δήμο η απαιτούμενη μελέτη).
Η σημερινή δημοτική αρχή, μέχρι στιγμής σφυρίζει αδιάφορα…
Μάλλον έρχεται η ώρα για νέο αγώνα…
Γιατί “Πατρίδα” μας, είναι όλα αυτά που αφέθηκαν να καταρρέουν γύρω μας…
(Η αρχική ανάρτηση της φωτογραφίας πριν 8 χρόνια, ήταν στις 25 Μαρτίου 2013. Μαζευτήκαμε 4-5 από τους πρωταγωνιστές του αγώνα, αναρτήσαμε την Ελληνική σημαία και ψάλλαμε τον Εθνικό Ύμνο. Την ίδια ώρα που παραπέρα γινόταν η καθιερωμένη παρέλαση με τους “επισήμους” πολιτικούς. Το κάναμε ως αποχαιρετισμό στο ιστορικό κτήριο που τότε φαινόταν ότι θα καταδαφίζονταν. Τελικά το κτήριο το σώσαμε.
Δύο από εμάς όμως, έχουν πλέον “φύγει”. Η Ελένη (Νένη) Τσαδήλα και ο Θόδωρος Περτέκογλου. Θα συνεχίσουμε όμως οι υπόλοιποι, στη μνήμη και αυτών…)
