Αφορμή για αυτό εδώ το κείμενο, αποτέλεσαν οι φωτογραφίες που δύο Συμπολίτισσές μου μου έστειλαν την Τετάρτη 7 του Απρίλη 2021.
Η αποκαρδιωτική εικόνα της Λίμνης (αλλά και ολόκληρης της περιοχής της Λαϊκής Αγοράς και όχι μόνον) δεν είναι, δυστυχώς, πρωτοφανής και πρωτόγνωρη. Δεν θα ισχυριστώ ότι μόνον στην δική μας Πόλη υπάρχει το φαινόμενο των πεταμένων σκουπιδιών παντού. Όμως, επειδή, μόνον για την Πόλη μας νοιάζομαι μέχρι θανάτου, γι’ αυτήν θα σας πω και γι’ αυτήν θα συνεχίσω να παλεύω. Το ότι, υπάρχουν πεταμένα σκουπίδια παντού όπου και να γυρίσεις, είτε μέσα στον αστικό ιστό, είτε στο κέντρο είτε στις γειτονιές είτε στις άκρες της Λίμνης είτε μέσα στην Λίμνη είτε στον Γύρο της Λίμνης είτε στο Βουνό είτε στον κεντρικό του δρόμο είτε στα μονοπάτια του (που, με την πανδημία, ανακάλυψαν οι πολλοί), είναι αδιάψευστο γεγονός.
Στο κείμενο αυτό, δεν θα προσάψω τις κατηγορίες στους ασυνείδητους συνδημότες μου που πετούν <κάτω> ό,τι δεν χρειάζονται πλέον, (από τη μάσκα που κατά λάθος τους έπεσε και σιχαίνονται να σκύψουν και να τη μαζέψουν για να την πετάξουν εκεί που πρέπει, έως το πλαστικό ποτήρι του καφέ ή το κουτάκι της μπύρας ή το αποτσίγαρο ή το χαρτί, ή την πλαστική σακούλα που απαγορεύεται να κυκλοφορεί αδαπάνως αλλά επιτρέπεται επί πληρωμή, ή τους επαγγελματίες των Λαϊκών αγορών που θεωρούν ότι το χρέος τους απέναντι στην Αγορά που τους φιλοξενεί επαγγελματικά, τελειώνει με την καταβολή του επιβαλλόμενου Τέλους το οποίο πληρώνει ή τους επαγγελματίες καταστηματάρχες που αφήνουν τις συσκευασίες που δεν χρειάζονται όπως και τις <νοικοκυρές> που αφήνουν τις σακούλες απορριμμάτων τους έξω από τους κάδους γιατί σιχαίνονται να ανοίξουν το καπάκι ή τους διαφημιζόμενους διά φυλλαδίων ή αφισών ή…. ή ….. ή…..).
Θα ρωτήσω, βέβαια, επιτέλους, εγώ, εσύ, σκοπεύουμε να γίνουμε άνθρωποι; Θα νοιαστούμε για κάποιον άλλον ; Θα συνειδητοποιήσουμε ότι, όσο δεν μπορούμε να σεβαστούμε τον άλλο, τόσο περισσότερο αποδεικνύουμε ότι δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας; Θα καταλάβουμε ότι, εγώ κι εσύ είμαστε το πρόβλημα και κανείς δεν μας φταίει αλλά και κανείς άλλος δεν μπορεί να μας βοηθήσει; Και, ότι, κανείς μας δεν έχει ούτε τόσα χρήματα ούτε κανένα δικαίωμα για να φέρεται στους άλλους ως ανώτερος; Γιατί, απλά, δεν είμαι -δεν είσαι ανώτερος.
Δεν θα προσάψω το κακό στις Υπηρεσίες Καθαριότητας του Δήμου, στις οποίες αναγνωρίζω, γενικά, την ευσυνείδητη και σωστή εκτέλεση του Λειτουργήματός τους. Τους βλέπουμε όλοι, στο Κέντρο –τουλάχιστον- της πόλης να παλεύουν καθημερινά.
Θα πάω κατευθείαν πιο βαθιά και θα ζητήσω, μαζί με όλους τους Συμπολίτες μου οι οποίοι με οποιονδήποτε τρόπο παλεύουν για να ξεβρωμίσει αυτός ο Τόπος, ο Ιερός για εμάς, να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν. Να επιβληθούν όλοι οι Νόμοι που προβλέπονται από την Πολιτεία. Η κάθε Υπηρεσία να αναλάβει τις ευθύνες της. Σε κάθε Υπηρεσία που δεν εκτελεί (άρα, παραβαίνει) τα καθήκοντά της να της επιβληθούν οι κυρώσεις που, επίσης, προβλέπει η Πολιτεία. Να ξεκινήσει από την Κεφαλή η επιβολή των Νόμων. Και να φτάσει ως τον τελευταίο φταίχτη. Γιατί, ξέρετε, όταν κάποιος κατηγορεί την Πόλη ως βρώμικη, δεν έχει στο νου του κανέναν συγκεκριμένο βρώμικο δημότη. Ξέρει πολύ καλά ότι, το ψάρι βρωμάει, όχι από την ουρά, αλλά, από το κεφάλι. Και με απλά λόγια, ας ξεκινήσει ο Εισαγγελέας να ψάχνει ποιοι είναι αυτοί που υπονομεύουν, με αυτόν τον τρόπο, τον Τόπο που παραλάβαμε Αρχοντικό και θα τον παραδώσουμε, στις επερχόμενες γενιές, ξεπεσμένο. Γιατί, πιο πολύ απ’ τη βρωμιά που μας πονάει, είναι το παράδειγμα που δίνουμε στα παιδιά μας, τους διαχειριστές του Μέλλοντος. Γιατί, δεν θέλουμε να συμπεριληφθούμε σ’ αυτούς που, από αυτομίσος, εκπέσανε και <γκρέμισαν> την Καστοριά. Και, είμαστε πολλοί, που δεν θέλουμε να συμμετέχουμε σ’ αυτό.
Το ζήτημα έχει φτάσει πλέον στο μη παρέκει.Φτάνει κυνηγάτε τα σκουπίδια. Κυνηγήστε τους ανθρώπους που ρυπαίνουν. Και, ας πληρώσουν.
Βιβή Φαρσαλιώτου + Ιατρού
