Κατά τη δεκαετία του 1960 χιλιάδες Έλληνες απ’ όλες τις γωνιές της πατρίδας μας μετανάστευαν στη δυτική Ευρώπη για δουλειά. Ποτέ όμως δεν ξέχναγαν την πατρίδα. Μάλιστα πολλοί από αυτούς ονειρεύονταν να μεταφέρουν στον τόπο τους κάποια από τα θετικά πράγματα που έβλεπαν στο εξωτερικό.
Ένας Καστοριανός, ο Βασίλης Δανδής, που τη δεκαετία του 60 δούλευε στο Μόναχο, εντυπωσιάστηκε με τους κύκνους στα πάρκα και τις λίμνες αλλά και το ενδιαφέρον που έδειχναν οι Γερμανοί γι αυτά τα πουλιά. Αποφάσισε λοιπόν να κάνει κάτι παρόμοιο στον τόπο του. Έτσι, αγόρασε από έναν ιδιωτικό ζωολογικό κήπο στο Ulm οκτώ ζευγάρια λευκούς κύκνους (Βουβόκυκνους) και δύο ζευγάρια μαύρους. Από εκεί τους μετέφερε στην Ελλάδα με το αυτοκίνητό του. Μετά από απίστευτες ταλαιπωρίες στους δρόμους και εμπόδια στα τελωνεία των χωρών που διέσχιζε κατάφερε τελικά και τους έφερε στην Καστοριά. Αυτοί ήταν οι πρώτοι κύκνοι στη λίμνη (δεν υπήρχαν πριν κύκνοι στη λίμνη). Ήταν Μάρτιος του 1967.
Οι πρώτοι Κύκνοι σε ειδικό χώρο
(φωτ.Β Δανδής)
Ο Δήμος Καστοριάς έφτιαξε ένα χώρο ειδικά γι αυτούς τους κύκνους στην άκρη της λίμνης, στο Ντολτσό. Σε αυτά τα πουλιά έγινε μια επέμβαση στο φτερό ώστε να μην μπορούν να πετάξουν. Λίγο αργότερα οι κύκνοι αφέθηκαν ελεύθεροι στη λίμνη. Οι λευκοί παρέμειναν αλλά οι μαύροι έφυγαν χωρίς ποτέ κανείς να τους ξαναδεί.
Η παρουσία των κύκνων στη λίμνη ήταν μια ευχάριστη νότα για τους Καστοριανούς που έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον γι αυτούς. Μάλιστα, την επόμενη χρονιά, αποφάσισαν να φέρουν κι άλλους κύκνους από τη Γερμανία. Έτσι, Καστοριανοί που ζούσαν στη Γερμανία μάζεψαν μέσα σε μια μέρα χρήματα και αγόρασαν άλλα δέκα ζευγάρια. Αξίζει να αναφερθεί ότι η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ανέλαβε να τους μεταφέρει δωρεάν στην Ελλάδα. Έτσι, με πτήση έφτασαν στη Θεσσαλονίκη και από εκεί οδικά στην Καστοριά. Κάποιοι από τους κύκνους τα επόμενα χρόνια έπεσαν θύματα κυνηγών και οι Καστοριανοί βλέποντας ότι τα πουλιά κινδυνεύουν ζήτησαν την απαγόρευση του κυνηγιού στη λίμνη πράγμα που έγινε αμέσως αποδεκτό.
Νοέμβρης του 1998 στη βόρεια παραλία (φωτ. Σ. Τόσκος)
Σταδιακά, οι κύκνοι γίνονται το έμβλημα της πόλης ενώ η κύρια οδός κατά μήκος της παραλίας όπου παρατηρούνται οι κύκνοι μετονομάζεται σε λεωφόρος των Κύκνων.
Κατά τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των κύκνων στη λίμνη άρχισε να αυξάνει τόσο από τους απογόνους των ζευγαριών που αγοράστηκαν από τη Γερμανία όσο και από τα άτομα που προέρχονταν από φυσικούς πληθυσμούς που έρχονταν για διαχείμαση στη λίμνη. Αν και δεν πραγματοποιούνταν συστηματικές μετρήσεις του αριθμού τους παλιοί Καστοριανοί θυμούνται ότι ο αριθμός τους είχε φτάσει μέχρι και 180, ίσως και παραπάνω.
Ο Βασίλης Δανδής με τους πρώτους Κύκνους (φωτ.Β Δανδής)
Μια φοβερή παγωνιά στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κράτησε παγωμένη τη λίμνη για περισσότερο από 20 ημέρες. Αποτέλεσμα ήταν πολλοί κύκνοι να φύγουν. Λίγες ημέρες αργότερα δεκάδες κύκνοι πυροβολήθηκαν από λαθροκυνηγούς στη λίμνη Άγρα και πολλοί πιστεύουν ότι εκείνοι οι κύκνοι ήταν από την Καστοριά.
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 στη λίμνη φώλιασαν 57 ζευγάρια και αυτός ήταν μάλλον ο μεγαλύτερος αναπαραγόμενος αριθμός των κύκνων στη λίμνη. Το 2003 καταγράφηκαν 15-30 ζευγάρια. Από τότε ο αριθμός των κύκνων στη λίμνη μειώθηκε και σήμερα κυμαίνεται από 30 μέχρι 50 άτομα ενώ το 2009 φώλιασαν συνολικά επτά ζευγάρια. Οι περισσότεροι μένουν μόνιμα στη λίμνη αλλά αρκετοί είναι αυτοί που έρχονται για διαχείμαση και μένουν στη λίμνη ένα σύντομο χρονικό διάστημα.
Σήμερα, ο Δήμος Καστοριάς παρέχει καθημερινά τροφή στους κύκνους αλλά είναι πολλοί και οι Καστοριανοί που τους ταΐζουν συστηματικά. Επίσης, Σύλλογος Φίλων Περιβάλλοντος Καστοριάς μετά την ίδρυση του, το 1974, ανέλαβε ένα μεγάλο μέρος της φροντίδας τους. Επιπλέον, η Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος Καστοριάς παρακολουθεί συστηματικά τον αριθμό και τις μετακινήσεις των κύκνων στη λίμνη και συνεργάζεται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα παρακολούθησης των κύκνων στο πλαίσιο του οποίου τοποθετούνται πλαστικά, αριθμημένα περιλαίμια ώστε να διαπιστωθεί αν φεύγουν κύκνοι από τη λίμνη ή αν έρχονται άλλοι από αλλού
Τα πρώτα μικρά (φωτ. Β. Δανδής)
Η παρουσία κύκνων σε πάρκα και κήπους είναι πολύ διαδεδομένη σε πολλές πόλεις της δυτικής Ευρώπης. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις τα πουλιά παρακολουθούνται από υπηρεσίες του Δήμου και δακτυλιώνονται με μεταλλικό ή πλαστικό δακτυλίδι στο πόδι από τους αρμόδιους ερευνητικούς φορείς. Στην Ελλάδα εισαγωγή κύκνων εκτός από την Καστοριά πραγματοποιήθηκε και στη λίμνη Άγρα όπου εξακολουθούν να αναπαράγονται ένα ή δύο ζευγάρια. Επίσης, ο Δήμος Δράμας επιχείρησε να εισάγει κύκνους στις πηγές της Αγίας Βαρβάρας χωρίς όμως επιτυχία. Πρόσφατα, ο Δήμος Ιωαννίνων εισήγαγε μεταξύ των άλλων και λίγα ζευγάρια κύκνων και ίσως κάποια από αυτά φωλιάζουν σήμερα στη λίμνη. 
Η επιτυχία της εισαγωγής των κύκνων στην Καστοριά οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στην αποδοχή και το ενδιαφέρον που έδειξαν οι Καστοριανοί γι αυτά τα πουλιά. Η προσπάθεια του Βασίλη Δανδή είχε αποτέλεσμα για το οποίο όμως συνέβαλλαν όλοι οι Καστοριανοί. Η ποιότητα των νερών της λίμνης αλλά και των ενδιαιτημάτων περιφερειακά της λίμνης (δάσος, υγρά λιβάδια κ.ά.) είναι επίσης κρίσιμοι παράγοντες που επηρεάζουν τη ζωή των πουλιών στη λίμνη. Η προσπάθεια και ο αγώνας για τη διατήρηση και την προστασία τους είναι αγώνας για την προστασία όλων των πουλιών και της λίμνης γενικότερα αλλά και της ποιότητας ζωής των κατοίκων γύρω από αυτήν.
Χρήστος Τόσκος
Νίκος Παναγιωτόπουλος
Σάββας Καζαντζίδης
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οιωνός της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας
