Στις 12 Μαΐου 1849 ιδρύεται η Πυροσβεστική Υπηρεσία από την κυβέρνηση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Με αφορμή αυτή την ημέρα θα γυρίσουμε το χρόνο πίσω και θα κάνουμε μια ιστορική αναδρομή αφιερωμένη στο Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδος
Στις 19 Δεκεμβρίου 1849 καταστράφηκε από πυρκαγιά το αρχοντικό της Δούκισσας της Πλακεντίας. Μια πυρκαγιά που κατέδειξε την αδυναμία του υφιστάμενου συστήματος πυρόσβεσης και απασχόλησε για καιρό τους αριστοκρατικούς κύκλους της τότε Αθηναϊκής κοινωνίας, με αποτέλεσμα ο τότε Υπουργός Στρατιωτικών Δημήτριος Καλλέργης, να συγκροτήσει ειδικό Στρατιωτικό Τμήμα αποκλειστικής πυροσβεστικής αποστολής.
Στις 28 Οκτωβρίου 1854 ιδρύθηκε ο Λόχος Πυροσβεστών με δύναμη 92 ανδρών, με έδρα του το κτίριο, στον περίβολο της Παλιάς Βουλής, εκεί όπου σήμερα είναι το κτίριο του Ο.Τ.Ε. στην οδό Σταδίου.
Η δύναμη του Λόχου Πυροσβεστών για τις ανάγκες της τότε, μικρής Αθήνας ήταν αρκετή, πλην όμως διέθετε πρωτόγονα μέσα και δεν ήταν δυνατό να καλύψει μ΄ αυτά τις μεγάλες ανάγκες πυρόσβεσης.
Το 1861 καταργείται ο Λόχος και συγκροτείται ειδική Διλοχία Σκαπανέων και Πυροσβεστών, με προορισμό την εκτέλεση πυροσβεστικού έργου αλλά και διαφόρων έργων αρχιτεκτονικής και οδοποιίας. Στο Σώμα αυτό εναλλάσσονταν στα πυροσβεστικά καθήκοντα και αυτά των σκαπανέων, υπονομοποιών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει εξειδίκευση σε πυροσβεστικές επιχειρήσεις.
Με τη Διλοχία Σκαπανέων και Πυροσβεστών συνέπρατταν, σε περίπτωση πυρκαγιάς οι Διοικητικές Αρχές, το Φρουραρχείο και η Χωροφυλακή.
Η Διλοχία αντιμετώπισε με επιτυχία τις πυρκαγιές στην Αθήνα, μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων του 1909 όπου μια μεγάλη και ανεξέλεγκτη πυρκαγιά καταστρέφει τα Ανάκτορα φανερώνοντας την αδυναμία και την ανεπάρκεια των μέσων που διέθετε για να την αντιμετωπίσει.
Το 1910 καταργήθηκε ο Λόχος Πυροσβεστών της Διλοχίας Σκαπανέων και Πυροσβεστών και στη θέση του συστήθηκε η «Πυροσβεστική Μοίρα» από εθελοντές και κληρωτούς, τριετούς υποχρέωσης, αποτελώντας χωριστό στρατιωτικό τμήμα δύο λόχων με υπαγωγή απευθείας στις διαταγές του Υπουργείου των Στρατιωτικών.
Η Πυροσβεστική Μοίρα με αποκλειστικά πυροσβεστικά καθήκοντα, αντιμετώπισε με επιτυχία πολλές πυρκαγιές στην Αθήνα και τον Πειραιά, μέχρι τις 16 Αυγούστου, που κλήθηκε να επέμβει στη μεγάλη πυρκαγιά του Χημείου του Κράτους.
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών, η Πυρ/κή Μοίρα πλήρωσε την ανεπάρκεια των μέσων πυρόσβεσης που διέθετε, με τρεις νεκρούς και πολλούς τραυματίες πυροσβέστες.
Το 1914 μέσα στην πολεμική ατμόσφαιρα που βρισκόταν ο τόπος, εξαιτίας του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Πυροσβεστική Μοίρα μετονομάστηκε σε Λόχο Πυροσβεστών χωρίς ν΄ αλλάξει τίποτε από την οργάνωση και τον εξοπλισμό της.
Το 1923 έγινε προμήθεια 20 βενζινοκίνητων πυροσβεστικών αυτοκινήτων και ο Λόχος Πυροσβεστών αντιμετώπισε με επιτυχία πολλές πυρκαγιές, χωρίς όμως και πάλι να καλύψει συνολικά τις μεγάλες ανάγκες πυροπροστασίας και πυρόσβεσης. Το Σώμα αυτό, κάλυπτε κατά υποτυπώδη τρόπο την πυρασφάλεια Αθηνών, Πειραιώς, Θεσσαλονίκης και Πατρών. Στις άλλες πόλεις οι Δήμοι υποχρεώθηκαν να χρησιμοποιήσουν δημοτικούς εργάτες και μέσα για την κατάσβεση των πυρκαγιών.
Στις 26 Απριλίου 1926 με Διάταγμα διαλύθηκε ο Λόχος Πυροσβεστών και σχηματίστηκε «Πυροσβεστικόν Σώμα», εντελώς ανεξάρτητο από το λοιπό Στράτευμα με ξεχωριστή Διοίκηση υπαγόμενο απευθείας στις διαταγές του Υπουργείου Στρατιωτικών. Ούτε όμως αυτός ο σχηματισμός απέδωσε, αφού οι μεγάλες πυρκαγιές που σημειώθηκαν τα επόμενα χρόνια ήταν τόσο καταστροφικές, ώστε ανησύχησαν σε μεγάλο βαθμό τις Ασφαλιστικές Εταιρείες, οι οποίες και έθεσαν αμέσως το θέμα αναδιοργάνωσης του Πυροσβεστικού Σώματος και υπαγωγής του σε άλλο Υπουργείο.
Στις 12 Μαΐου 1930 δημοσιεύτηκε ο Νόμος 4661 «περί διοργανώσεως Πυροσβεστικού Σώματος».
Σύμφωνα με αυτόν, ιδρύεται το Πυροσβεστικό Σώμα ανεξάρτητο με δικούς του νόμους, με πλήρη αυτοδιοίκηση σε μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου και υπαγωγή στο Υπουργείο των Εσωτερικών.
Για τη στελέχωσή του, τοποθετήθηκαν, μετατασσόμενοι από το Λόχο Πυροσβεστών, πενήντα έξι υπαξιωματικοί και πυροσβέστες, καθώς και έντεκα αξιωματικοί. Την ευθύνη της οργάνωσης του νέου Πυροσβεστικού Σώματος ανέλαβε, με απόφαση του ιδίου του Ελευθέριου Βενιζέλου και με τον τίτλο του Τεχνικού Επιθεωρητή, ο Αλκιβιάδης Κοκκινάκης, χημικός μηχανικός και πρώην Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Πετρούπολης.
Το 1931 κατασκευάστηκε στο προαύλιο της οδού Μουρούζη, ο πρώτος στην Ελλάδα, Πυροσβεστικός Πύργος Ασκήσεων, ειδικό πυροσβεστικό γυμναστήριο και δαιδαλώδης σήραγγα για την εκπαίδευση των επαγγελματιών πυροσβεστών, ενώ παράλληλα κυκλοφορεί το πρώτο πυροσβεστικό βιβλίο με τίτλο «Θεωρία Πυροσβεστικής Τέχνης», σχετικά με τις γενικές αρχές και μεθόδους κατάσβεσης.
Το 1932 ιδρύθηκαν Πυροσβεστικές Υπηρεσίες στους Δήμους Αθηναίων, Πειραιώς και Θεσσαλονικέων.
Το 1935 προβλέφθηκε θέση Αρχηγού στο Πυροσβεστικό Σώμα, την οποία καταλαμβάνει ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων Δημήτριος Τρύφωνας. Το 1936 ιδρύθηκε στην Αθήνα η Πυροσβεστική Σχολή για την εκπαίδευση των Δοκίμων Πυροσβεστών της 6ης Εκπαιδευτικής Σειράς, ενώ το επόμενο χρόνο ιδρύεται στον Πειραιά, ο πρώτος Λιμενικός Πυροσβεστικός Σταθμός, εξοπλισμένος με φορητές αντλίες και με πλωτά μέσα που διέθετε η λιμενική αρχή.
Μέχρι και το 1940 το Πυροσβεστικό Σώμα, έκανε σοβαρές προσπάθειες για την βελτίωση της οργάνωσής του, αύξησε το προσωπικό του, εξοπλίστηκε σε μέσα, ενώ ιδρύθηκαν Πυροσβεστικές Υπηρεσίες σε πολλές μεγάλες πόλεις.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, συμμετείχε ενεργά στην πολιτική άμυνα της χώρας, ειδικά σε επιχειρήσεις κατάσβεσης στους βομβαρδισμούς Αθηνών-Πειραιώς .
Προκειμένου να ανταποκριθεί καλύτερα στις αυξημένες ανάγκες των πολεμικών επιχειρήσεων, ιδρύονται Πυροσβεστικές Υπηρεσίες στις πόλεις της Κέρκυρας, Ιωαννίνων, Αγρινίου, Φλώρινας, Πρέβεζας, Καλαμάτας και Μυτιλήνης.
Στις 17-12-1940 ιδρύεται στην απελευθερωμένη Κορυτσά, μετά την κατάληψη της από τον Ελληνικό Στρατό, Πυροσβεστικός Σταθμός Γ΄ Τάξεως, με Διοικητή το Σταθμάρχη Β΄ Σταθόπουλο Τρύφωνα.
Παράλληλα, την περίοδο της κατοχής, πολλοί ήταν οι υπάλληλοι του Σώματος που οργανώθηκαν και συμμετείχαν σε διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις.
Το 1943 ιδρύονται οι Διοικήσεις Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πόλεων, ενώ παράλληλα συστήνονται θέσεις ιατρών στην Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη και Πάτρα.
Κατά τη μεταπολεμική περίοδο το Πυροσβεστικό Σώμα αναδιοργανώνεται με την ίδρυση Υπηρεσιών σε όλη τη χώρα, την πρόσληψη προσωπικού και εξοπλίζεται με νέα οχήματα.
Το Σεπτέμβριο του 1945 το σύνολο της υπηρετούσας δύναμης είναι 1084, ενώ η προβλεπόμενη οργανική δύναμη ανέρχεται σε 1300 πυροσβέστες.
Το 1948 παραχωρούνται στο Πυροσβεστικό Σώμα, τα πρώτα πλωτά μέσα, τρία ρυμουλκά που διασκευάστηκαν σε πυροσβεστικά πλοία. Το Μάρτιο του ίδιου χρόνου κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος του πρώτου ελληνικού πυροσβεστικού περιοδικού με τίτλο «Πυροσβεστική Ηχώ». Το 1953 ιδρύεται το Επικουρικό Ταμείο Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΕΤΥΠΣ), με σκοπό να παρέχει «εφ άπαξ» χρηματικό βοήθημα στους πυροσβεστικούς υπαλλήλους όταν για οποιοδήποτε λόγο αποχωρούν από την Υπηρεσία. Το 1956 ψηφίζεται νομοθετική διάταξη, σύμφωνα με την οποία οι συντελεστές 9% και 11%, κατά τη μετάβαση ακινήτων αυξάνονται σε 11% και 13% αντίστοιχα, στις περιοχές των δήμων όπου υφίσταται ή ιδρύεται Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση εξασφαλίζει τα έξοδα λειτουργίας των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών και προωθεί την ίδρυση πολλών σε επαρχιακές πόλεις.
Το 1957 αρχίζει η παραλαβή πενήντα πυροσβεστικών οχημάτων τύπου MAGIRUS – DEUTZ με τα οποία βελτιώνεται η επιχειρησιακή δυνατότητα του Πυροσβεστικού Σώματος.
Το 1966 ιδρύεται, το Ταμείο Αρωγής Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος (ΤΑΥΠΣ) με σκοπό τη παροχή μερίσματος στους πυροσβεστικούς υπαλλήλους που αποχωρούν από την Υπηρεσία ή στα μέλη της οικογένειάς τους.
Το 1968 δημοσιεύεται ο Α.Ν. 360, σύμφωνα με τον οποίο το Π.Σ. ανήκει στα Σώματα Ασφαλείας. Ο ίδιος νόμος ιδρύει τη Πυροσβεστική Σχολή με τμήματα Δοκίμων Ανθυποπυραγών, Αρχιπυροσβεστών, Πυροσβεστών και Επιμόρφωσης και Μετεκπαίδευσης.
Το 1969 καθιερώνεται ο θεσμός των περιπολικών πυροσβεστικών οχημάτων προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος απόκρισης σε συμβάντα στις μεγάλες πόλεις, λόγω της αυξημένης κυκλοφοριακής κίνησης. Επίσης την ίδια χρονιά μετονομάζονται οι βαθμοί του προσωπικού του Π.Σ., ονομασίες που ισχύουν μέχρι και σήμερα. Το 1970 ανατίθενται στους βαθμοφόρους του Πυροσβεστικού Σώματος από το βαθμό του Αρχιπυροσβέστη παραγωγικής Σχολής και άνω, τα καθήκοντα ανακριτικού υπαλλήλου για την εξιχνίαση των εγκλημάτων εμπρησμού, καθώς και του Δημοσίου Κατηγόρου.
Επίσης μεταφέρεται από την πολεμική αεροπορία στο Πυροσβεστικό Σώμα, η ευθύνη της πυροπροστασίας των Πολεμικών Αεροδρομίων, ενώ παράλληλα ιδρύεται σε κάθε ένα από αυτά, Πυροσβεστικός Σταθμός. Τέλος εκδίδεται από το Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος το πρώτο μηνιαίο τεύχος του επίσημου περιοδικού του «ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΙΣ ΦΩΤΙΕΣ», το οποίο μετονομάζεται το 1973 σε «Πυροσβεστική Επιθεώρηση».
Το 1971 συστήνεται η Μουσική Μπάντα του Πυροσβεστικού Σώματος.
Το 1972 ιδρύεται το Κέντρο Ασύρματης Επικοινωνίας Πυροσβεστικού Σώματος (199 Κ.Α.Ε), το οποίο το 1992 μετονομάζεται σε Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο Υπηρεσιών του Πυροσβεστικού Σώματος (Σ.Ε.Κ.Υ.Π.Σ.).
Το 1975 για πρώτη φορά το Πυροσβεστικό Σώμα αποκτά Αρχηγό, προερχόμενο από τους αξιωματικούς του. Τη θέση καταλαμβάνει ο Κων/νος Γκίκας, μέχρι τότε Υπαρχηγός του Π.Σ.
Το 1977 εξουσιοδοτήθηκε, ο Αρχηγός Π.Σ. και οι Διοικητές Διοικήσεων των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Πόλεων να εκδίδουν Πυροσβεστικές Διατάξεις για την επιβολή μέτρων προληπτικής πυροπροστασίας.
Στις 20 Ιουνίου του 1978, σεισμός 6,5 Ρίχτερ πλήττει τη Θεσσαλονίκη. Πολλές καταρρεύσεις οικιών με σημαντικότερη αυτή, μιας 8όροφης πολυκατοικίας. Οι πυροσβέστες απεγκλωβίζουν δεκάδες επιζώντες από τα ερείπια και περί τους σαράντα νεκρούς.
Στο τέλος του ίδιου χρόνου εκδίδεται η 1η Πυροσβεστική Διάταξη «Περί λήψεων βασικών μέτρων πυροπροστασίας εις τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα και τους αποθηκευτικούς χώρους αυτών».
Το 1979 ολοκληρώθηκαν οι εργασίες ανεγέρσεως των κτιριακών εγκαταστάσεων της Πυροσβεστικής Σχολής στη θέση Καλυφτάκη της Κάτω Κηφισιάς και από το ακαδημαϊκό έτος 1979-1980 λειτούργησαν εκεί τα τμήματα Δοκίμων Ανθυποπυραγών, Αρχιπυροσβεστών, Πυροσβεστών και Επιμόρφωσης Αξιωματικών. Παράλληλα εκδίδεται η 2η Πυροσβεστική Διάταξη για την πυροπροστασία των ξενοδοχειακών καταλυμάτων.
Η ίδια χρονιά σημαδεύεται από δύο μεγάλα συμβάντα. Στις 1 του Οκτώβρη ισχυρή έκρηξη σημειώνεται στο φορτηγό πλοίο «Πανορμίτη» στο λιμάνι της Σούδας, με αποτέλεσμα ένα άτομο να χάσει τη ζωή του και πάνω από εκατό να τραυματιστούν. Οι πυροσβεστικές δυνάμεις επιχειρούν για την κατάσβεση της μεγάλης πυρκαγιάς που εξαπλώθηκε και στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού.
Στις 7 του ίδιου μήνα αεροσκάφος της SWISSAIR D.C. κατά την προσγείωση του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, αναφλέγεται. Η συντονισμένη πυροσβεστική επιχείρηση απομακρύνει τον κίνδυνο έκρηξης και απεγκλωβίζει 20 άτομα ζωντανά από το φλεγόμενο εσωτερικό του.
Το 1980 μια σειρά από εμπρησμούς που οφείλονταν σε τρομοκρατικές ενέργειες, πλήττουν τα πολυκαταστήματα ΜΙΝΙΟΝ – ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ – ΑΤΕΝΕ – ΔΡΑΓΩΝΑΣ και ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ. Οι υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών σώζουν από ολοσχερή καταστροφή το ιστορικό κέντρο της πρωτεύουσας. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου εκδίδεται η υπ. αριθ. 3 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα βασικά μέτρα πυροπροστασίας για τις αίθουσες συγκέντρωσης κοινού.
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1981, σεισμός 6,6 Ρίχτερ συγκλονίζει την Περαχώρα, το Βραχάτι, το Κιάτο, το Λουτράκι, την Κόρινθο, την Κινέττα, τα Μέγαρα και την Αθήνα. Οι πυροσβέστες απεγκλωβίζουν δεκάδες άτομα από τα ερείπια. Στις 6 Μαρτίου, ένας άλλος μεγάλος σεισμός πλήττει τη Βοιωτία. Οι πυροσβέστες επεμβαίνουν σε πάνω από 70 περιπτώσεις παροχών βοηθείας, ενώ παράλληλα συμμετέχουν στις προσπάθειες αποκατάστασης των περισσότερων πληγέντων περιοχών στα χωριά Καπαρέλι, Πλαταιές, Ερυθρές. Την ίδια χρονιά καθιερώνονται ως προστάτες Άγιοι του Πυροσβεστικού Σώματος οι Τρεις εν Καμίνω Άγιοι Παίδες. Το 1982 καθιερώνεται η πενθήμερη εργασία των πυροσβεστικών υπαλλήλων και η χορήγηση των ρεπό.
Στις 13 Σεπτεμβρίου 1986,σεισμός μεγέθους 6,2 της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την Καλαμάτα. Μεγάλη διασωστική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε σε γκρεμισμένη τετραώροφη πολυκατοικία, όπου ανασύρονται ζωντανοί μια τριμελής οικογένεια και ένα μόλις 10 ημερών βρέφος.
Το 1987 ιδρύονται οι Περιφερειακές Διοικήσεις Πυροσβεστικών Υπηρεσιών, των οποίων η έδρα και η εδαφική δικαιοδοσία συμπίπτει με τις αντίστοιχες Διοικητικές Περιφέρειες της Χώρας. Το Νοέμβριο εκδίδεται η υπ. αριθ. 4 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα μέτρα πρόληψης πυρκαγιών σε οικόπεδα και λοιπούς ακάλυπτους χώρους που βρίσκονται μέσα ή κοντά σε κατοικημένες περιοχές.
Το 1988 ιδρύεται η Πανελλήνια Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος {Π.Ε.Υ.Π.Σ}, ξεκινώντας επίσημα το συνδικαλισμό στο προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος.
Στις 22 Ιουνίου του 1990 γίνεται η επίσημη έναρξη της διαδικασίας συμμετοχής του Πυροσβεστικού Σώματος σε κοινοτικά προγράμματα.
Το 1991 καθιερώνεται ο θεσμός του Εθελοντή Πυροσβέστη και εκδίδεται η υπ. αριθ. 5 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζεται η διάρκεια ισχύος των βεβαιώσεων πυρασφαλείας.
Το 1993 μετονομάζεται η Πυροσβεστική Σχολή σε Πυροσβεστική Ακαδημία και το Τμήμα Ανθυποπυραγών γίνεται ισότιμο των ΑΕΙ.
Το 1994 το Πυροσβεστικό Σώμα διοργανώνει στην Αθήνα το Διεθνές Πυροσβεστικό Συνέδριο ATHENS FIRE.
Στις 15 Ιουνίου 1995 σεισμός 6,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ πλήττει την περιοχή του Αιγίου. Μεγάλες διασωστικές επιχειρήσεις του Π.Σ.
Κορυφαίες στιγμές ο απεγκλωβισμός του μικρού Ανδρέα Μπόγδανου από τα ερείπια πολυκατοικίας στο κέντρο του Αιγίου μετά από 21 ώρες και ο απεγκλωβισμός νεαρής Βελγίδας, μετά από πολλές ώρες από τα συντρίμμια του ξενοδοχείου Ελίκη, στη συνοικία «Βαλιμίτικα»
Στις 26 Ιουλίου, στις εγκαταστάσεις της Πυροσβεστικής Ακαδημίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος παρασημοφορεί τη Σημαία του Πυροσβεστικού Σώματος, με το Σταυρό του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής για την πολυσήμαντη προσφορά του Σώματος στο Έθνος.
Το 1996 ιδρύθηκε η Ένωση Αξιωματικών Πυροσβεστικού Σώματος (Ε.Α.Π.Σ) επαγγελματική και συνδικαλιστική έκφραση των Αξιωματικών του Πυροσβεστικού Σώματος. Δύο χρόνια αργότερα η ΕΑΠΣ γίνεται τακτικό μέλος της Ομοσπονδίας Ενώσεων Αξιωματικών Πυροσβεστικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (F.E.U)
Τον ίδιο χρόνο εκδίδονται η υπ. αριθ. 6 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα μέτρα πυροπροστασίας σε αποθήκες και η 7 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα μέτρα πυροπροστασίας που πρέπει να λαμβάνονται κατά την εκτέλεση θερμών εργασιών.
Το 1997 εκδίδεται η υπ. αριθ. 8 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα μέτρα πυροπροστασίας σε εμπορικά καταστήματα.
Το 1998 με το Ν. 2612, ανατίθεται στο Πυροσβεστικό Σώμα η αποκλειστική ευθύνη για τη δασοπυρόσβεση.
Στις 7 Σεπτεμβρίου του 1999 σεισμός μεγέθους 5,9 της κλίμακας Ρίχτερ με επίκεντρο την περιοχή της Πάρνηθας σπέρνει την καταστροφή στην Αττική. Πολλές καταρρεύσεις σε οικίες και εργοστάσια. Το Πυροσβεστικό Σώμα με μια γιγάντια διασωστική επιχείρηση και με τη συνδρομή ξένων διασωστικών ομάδων, ανασύρει 85 άτομα ζωντανά και 115 νεκρούς.
Στο τέλος της ίδιας χρονιάς η Ακαδημία Αθηνών απονέμει το Αργυρό Μετάλλιο στο Πυροσβεστικό Σώμα για την προσφορά του προς το κοινωνικό σύνολο.
Τον Ιούνιο του 2000 απονέμεται στο Πυροσβεστικό Σώμα το βραβείο Thalassa, για την ανθρωπιστική του προσφορά.
Τον επόμενο μήνα εκδίδεται η υπ. αριθ. 9 Πυροσβεστική Διάταξη, με την οποία καθορίζονται τα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης πυρκαγιών σε δασικές και αγροτικές εκτάσεις.
Το 2001 είναι η χρονιά των μεγάλων διοργανώσεων του Πυροσβεστικού Σώματος. Το Μάρτιο του 2001 διοργανώνει στην Αθήνα, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξης διεθνές συνέδριο με τίτλο, «Δασικές Πυρκαγιές 2001 – Επιχειρησιακοί Μηχανισμοί, Δασοπυροσβεστικά Μέσα και Νέες Τεχνολογίες, ενώ το Νοέμβριο διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη τους πρώτους Βαλκανικούς Αγώνες Εφαρμοσμένων Πυροσβεστικών Αθλημάτων.
Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς η ΕΑΠΣ διοργανώνει στην Αθήνα Πανευρωπαϊκό συνέδριο των Αξιωματικών της πυροσβεστικής για την καριέρα του εθελοντή και επαγγελματία πυροσβέστη.
Το 2002 υπογράφεται στην Αθήνα πρωτόκολλο αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ των Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Ελλάδας – Γαλλίας.
Τον Ιούλιο εγκαινιάζεται το νέο υπερσύγχρονο κτίριο της 1ης Ε.Μ.Α.Κ. στην Ελευσίνα, δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
Το Μάιο του 2003 διασωστική ομάδα της 1ης Ε.Μ.Α.Κ. μεταβαίνει στην Αλγερία για βοήθεια μετά το φονικό σεισμό των 6,7 Ρίχτερ που έπληξε τη χώρα. Παρόμοια ομάδα το Δεκέμβριο μεταβαίνει για βοήθεια στη πόλη Μπαμ του Ιραν, η οποία έχει πληγεί από ένα εξίσου καταστρεπτικό σεισμό εντάσεως 6,3 Ρίχτερ. Τον Ιούνιο του ίδιου χρόνου υπογράφεται στην Αθήνα, συμφωνία συνεργασίας μεταξύ των Πυροσβεστικών Σωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.
Ενδεικτικά εκτός από την μεγάλη αυτή ιστορία του Πυροσβεστικού Σώματος αναφέραμε και κάποιες “μάχες” που έδωσαν. Να πούμε για όλα ένα ευχαριστώ γιατί συμβάλλει ουσιαστικά στην εξασφάλιση της πολιτικής προστασίας και της πολιτικής άμυνας της χώρας.
Πηγη: fireservice.gr
Ελένη Κωστοπούλου
bordernews.gr
