19η Μαΐου – δεν ξεχνώ.
Μέρα μνήμης τής γενοκτονίας
τών Ελλήνων τού Πόντου.
Εύξεινος Πόντος
Φιλόξενη Θάλασσα
μαύρη σε βάφτισαν οι φουρτούνες.
Στην αγκαλιά σου η Αμισός.
Πορεύομαι εις Αμισόν, σ’ Αμσόν, Σαμψούντα.
Κι η Τραπεζούντα η Μεγίστη,
τών Κομνηνών λαμπρή καθέδρα,
ανάμεσα στα τόσα σου πετράδια.
Και ‘κεί σιμά τού Κωνσταντίνου η Πόλις,
τού Κάλλους η αναγέννηση,
φώς ιλαρόν ακοίμητης καντήλας.
Ρωμιοί ποιητές προσκυνητές στα κάστρα σου
παλεύουν να κρατήσουν άσβεστη τη φλόγα,
μέσα στις θύελλες τών καιρών,
με τις παλάμες τους πλεγμένες
σαν φαναράκια τής Λαμπρής.
Μάνα στεφάνι θέλω να σου πλέξω,
με κρίνα της Σινώπης,
χρυσά κοχύλια τής Οινόης,
θυμίαμα της Αγιασοφιάς,
και, στην κορφή,
τής Προσφυγιάς τον πόνο για κορώνα.
Μικρό απόσπασμα ομότιτλου ποιήματος υπό έκδοσιν
συλλογής τού Ν.Δόικου, από τις Εκδόσεις «Κοράλλι»,
Αθήνα, 2021.
