ένα δέντρο ένα λιθάρι /
αργοπετώ προς τον Βαρδάρη /
επτά μολόχες στο ένα χέρι /
γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει /
ο φύλακας στων ποταμών τη σμίξη /
τι θα ζητήσει για ν’ ανοίξει /
τη μοναδική τού κάστρου πύλη /
εκεί που ανάβουν το καντήλι /
όταν εξόριστος αιώνων επιστρέφει /
από πολύ μακριά και γνέφει /
«όλα καλά» στον έρωτα ‘πό πέρα /
που άσπρισε προσμένοντας τη μέρα /
να δει το δέντρο που το φύτεψε μικρός /
στην εύφορη αθωότητα ο πικρός /
να σμίξει με φανταστικήν αγαπημένη /
που αιώνες τώρα τάχα περιμένει /
και το λιθάρι απ’ όπου σαν σε βήμα /
κάποτε απήγγειλε το πρώτο ποίημα /
ένα δέντρο ένα λιθάρι πλάι στο ρέμα /
λάβρα τής νιότης που αποδήμησε σαν ψέμα /
αφήνοντας τρεις στάλες αίμα /
τρεις στάλες ταπεινό τοπίο /
κάτι δικό της για ενθύμηση στο κρύο /
Νίκος Δόικος, «Επιστροφή στον 21ο αιώνα»,
Εκδόσεις Κοράλλι, Αθήνα, 2019 – (βραβευμένη)
