Ένας από τους παράγοντες που βοήθησαν την πόλη μας ( Άργος Ορεστικό) να αφήσει θετικό στίγμα τις καλές εποχές και να σταθεί κάπως ικανοποιητικά την υπερδεκαετή περίοδο της κρίσης είναι οι υποδομές της και η δράση ορισμένων πολιτιστικών οργανισμών.
Η πόλη ευτύχησε, τουλάχιστον τις τελευταίες δεκαετίες, να έχει επικεφαλής ανθρώπους που ενδιαφέρθηκαν να την προικίσουν με έργα που ξέφευγαν από το όριο του αυτονόητου και του αναμενόμενου. Έργα που στερείται ακόμη κι η πρωτεύουσα του νομού.
Από το Θεραπευτήριο χρόνιων παθήσεων, το κλειστό γυμναστήριο και το γήπεδο μέχρι τη βιβλιοθήκη, το ωδείο, το πνευματικό κέντρο, το Μουσείο, την “Ορεστίδα”, τη φιλαρμονική,… τα σχολικά κτίρια, τα λουτρά κ.ά. μπόρεσε να αποκτήσει ένα πλέγμα υποδομών που έδιναν ανάσα και επιλογές στους δημότες και συχνά μας απεγκλώβιζαν από την αίσθηση της παρακμής που κατατρύχει την ελληνική επαρχία.
Τώρα το κολυμβητήριο!
Αυτό κι αν δεν είναι έργο αυτονόητο για την ελληνική περιφέρεια. Κι όταν σχεδιάζεται η φυγόκεντρη υλοποίησή του σε δήμο πέρα από την πρώτη πόλη του νομού μπορεί κανείς να αντιληφθεί τόσο τη σπουδαιότητά του για το δήμο μας όσο και τις προσπάθειες που απαιτήθηκαν για την έγκριση του.
Θα γίνει τελικά;
Θα μπορέσει να σταθεί καλύπτοντας το κόστος λειτουργίας του;
Οι επίσημες ανακοινώσεις των ιθυνόντων, στοιχειοθετημένα, απαντούν θετικά και δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητηθούν.
Άλλωστε ο ξεκάθαρος τρόπος με τον οποίο εξαγγέλθηκε το έργο υποδηλώνει την πρόθεση των εμπλεκόμενων να αναλάβουν το ρίσκο της ρητής διαβεβαίωσης πως θα υλοποιηθεί το δίχως άλλο.
Ας πούμε για την ώρα ένα μπράβο (!) κι ας επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να απολαύσουν αυτή τη γλυκιά κατάφαση της βάσιμης προσδοκίας…
1 λεπτό ανάγνωση
