Η ζωή είναι ένας μακρύς δρόμος, είναι αγώνας αντοχής
Συγχαρητήρια στα παιδιά που τα κατάφεραν. Συγχαρητήρια για τα παιδιά που αγωνίστηκαν, κόπιασαν, κουράστηκαν. Η αντικειμενικότητα των πανελληνίων είναι δεδομένη. Όπως είναι δεδομένη η επιτυχία των παιδιών που προετοιμάζονται διαρκώς από την πρώτη τάξη και δεν περιμένουν την τελευταία χρονιά να πάνε στο φροντιστήριο ή να πιάσουν τα θέματα ή να έχουν την επιφοίτηση … και να τα θυμηθούν όλα την ημέρα των εξετάσεων. Όμως αυτό που πρέπει να μάθουν με την τυχόν αποτυχία τους είναι το “γιατί”; Γιατί δεν έγραψαν καλά, τι λάθος έκαναν! Ποιες παραλήψεις στην προετοιμασία, τι δεν υπολόγιζαν! Να παραδεχθούν τα τυχόν λάθη τους και να βελτιωθούν. Να μάθουν να μαθαίνουν από τους καλύτερους. Από τους πετυχημένους. Να ρίξουν τον εγωισμό τους. Η ζωή είναι ένας μακρύς δρόμος, είναι αγώνας αντοχής. Τίποτα δεν σταματά σε μια επιτυχία ή σε μια αποτυχία. Υπάρχει χρόνος για όλους. Το μέλλον τους ανήκει. Αρκεί να μην περιμένουν ότι ο κόσμος θα είναι όπως τον φαντάζονται και όπως θα ήθελαν να είναι και να προσαρμόζονται στις καταστάσεις. Έχοντας σαν αρχή ότι κατά βάση: “Τα αγαθά κόποις κτώνται”. Οι εξαιρέσεις είναι σπάνιες και εφήμερες.
