Αν και μικρός είχα μεγαλώσει με το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία, εντούτοις το Δεκαπενταύγουστο δεν το συγκρίνω με καμία γιορτή. Είναι η γιορτή των γιορτών. Δεν υπάρχει νομός της Ελλάδας να μην έχει πανηγύρι αυτή την μέρα. Δεκάδες χωριά έχουν την τιμητική τους.
Είναι η κορυφαία των κορυφαίων γιορτών και όχι μόνο. Είναι η αποκορύφωση του καλοκαιριού, ο μήνα που ωριμάζουν πολλά φρούτα που πηγαίνει ο κόσμος διακοπές. Όλο και κάποιες αναμνήσεις λοιπόν θα έχει κάποιος από αυτήν την ημέρα. Μέχρι εδώ καλά.
Έχει και την άσχημη πλευρά. Τουλάχιστον για μένα. Νιώθεις όπως τον ορειβάτη ότι έφτασες στην κορυφή του καλοκαιριού και από εδώ και πέρα αρχίζει η κάθοδος.
Ομολογώ ότι η Σιάτιστα με τα άλογα και το ευχάριστα φορτισμένο εορταστικό κλίμα είναι για μένα το κάτι άλλο. Μέσα στο λιοπύρι να τρέχουν όλοι με τα άλογα χορεύοντας και πίνοντας τοπικό κρασί.
Όπως ιδιαίτερη θέση στην μνήμη μου, τα πανηγύρια του νομού μας με το πλήθος του κόσμου και την χορευτική δεινότητα του κόσμου από άκρου σε άκρο του νομού μας.Τα ψητά και τα γλέντια και η γενική κινητοποίηση όλων.
