Ο Συνέκδημος του Ιεροκλέους είναι ένα γραπτό έργο της Πρωτοβυζαντινής Περιόδου, των πρώτων χρόνων της Αυτοκρατορίας του Ιουστινιανού (527-535 μ.Χ). Συντάχθηκε από τον γραμματικό (διδάσκαλο) Ιεροκλή, που έζησε κατά τον 6ο αι. μ.Χ και περιλάμβανε έναν κατάλογο με όλες τις περιοχές της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, όπου απαριθμούνται οι 6 Διοικήσεις, οι 64 Επαρχίες και οι 920 πόλεις της.
Στον Συνέκδημο γίνεται και η πρώτη μνεία στη Διοκλητιανούπολη, τη μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, κατά τους αιώνες πριν την ίδρυση της Καστοριάς.
Ο αρχαιολόγος Αθ. Παπαζώτος (1951-1996) ήταν αυτός που ταύτισε τη Διοκλητιανούπολη με την περιτειχισμένη πόλη λίγο βόρεια του σημερινού Άργους Ορεστικού, τα ερείπια της οποίας ήταν ανέκαθεν εμφανή. Η Διοκλητιανούπολη ήταν λοιπόν μια από τις 16 πόλεις της Επαρχίας Θεσσαλίας που είχε πρωτεύουσα τη Λάρισα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι δεν συγκαταλέγεται στις πόλεις της Μακεδονίας Α’ με έδρα τη Θεσσαλονίκη, αλλά στις θεσσαλικές πόλεις, μαζί με την Καισαρεία στα νότια της σημερινής Κοζάνης. Η Επαρχία Θεσσαλίας αποτελούσε μια από τις 13 Επαρχίες της Διοίκησης Ιλλυρικού, που κάλυπτε ολόκληρη τη δυτική Βαλκανική Χερσόνησο.
[Βιβλιογραφία: Δ. Δρακούλης, «Ο Συνέκδημος του Ιεροκλέους και η χαρτογραφική του αναπαράσταση: Το παράδειγμα της Επαρχίας Παλαιάς Ηπείρου», Πρακτικά 10ου Εθνικού Συνεδρίου Χαρτογραφίας, Χαρτογραφία της Ηπειρωτικής Περιφέρειας: Όρια – Φραγμοί – Άξονες – Πρότυπα – Ποιότητα, Ιωάννινα 12-14 Νοεμβρίου 2008, ΧΕΕΕ].
