Με την πολιτική των επιχορηγήσεων και των… μη επιστρεπτέων προκαταβολών(;) σε ολίγους, ορθώνει κοινωνικό τείχος, διαχωρίζοντας τους πολίτες της σε πατρικίους και πληβείους! Σε “αρίστους” και… δικαιούχους του κοινωνικού παντοπωλείου
Δεν είναι μόνο η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, που με το Πρόγραμμα της Απολιγνιτοποίησης χαράζει διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε Κοζάνη και Φλώρινα από την μια πλευρά του “τείχους” και Καστοριά και Γρεβενά από την άλλη. Είναι η ίδια η Καστοριά, που με την πολιτική των επιχορηγήσεων και των… μη επιστρεπτέων προκαταβολών(;) σε ολίγους, ορθώνει κοινωνικό τείχος, διαχωρίζοντας τους πολίτες της σε πατρικίους και πληβείους! Σε “αρίστους” και… δικαιούχους του κοινωνικού παντοπωλείου.
Μπορεί να μην το έχουμε αντιληφθεί εκ πρώτης όψεως, αλλά αν ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στους δρόμους της Καστοριάς τους τελευταίους μήνες, θα διαπιστώσουμε ότι ο στόλος των πολυτελών αυτοκινήτων έχει αυξηθεί κατακόρυφα! Όπως τον παλιό καλό καιρό που η Μερσεντές ήταν το σήμα κατατεθέν της οικονομικής ευμάρειας της πόλης.
Ενώ τώρα, μετά από μια δεκαετή οικονομική κρίση και δύο χρόνια πανδημίας, που οδήγησαν στην οικονομική κατάρρευση την περιοχή, πώς ξαφνικά εμφανίστηκε τόσος πλούτος – και μάλιστα εποχούμενος – στους δρόμους της Καστοριάς;
Εδώ δεν χρειάζεται να είναι κάποιος Άνταμ Σμιθ – ούτε καν…. Στάϊκούρας – για να δώσει απάντηση
σ΄ αυτό το… ανεξήγητο φαινόμενο.
Μιλάει από μόνο του… Ούτε βέβαια να εξηγήσει γιατί επί τόσα χρόνια οι αιρετοί άρχοντες του τόπου “υποδύονται” ρόλους από την κινηματογραφική επιτυχία “Η σιωπή των αμνών”!
Προφανώς η απάντηση βρίσκεται στην τελευταία ατάκα του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ΔΕΘ όταν είπε: “Καμιά γαλοπούλα δεν βιάζεται να έρθουν τα Χριστούγεννα”. Ή όπως θα έλεγε ο Μιγκουέλ
Θερβάντες στον Δον – Κιχώτη: “Για κάθε γουρούνι αντιστοιχεί και μια μέρα σφαγής”!
Το θέμα όμως είναι ότι μετά από μια εποχή επιλεκτικής παροχολογίας σε λίγους, ακολουθεί μια άλλη σκηρής λιτότητας για τους πολλούς! Προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού που δημιούργησε η πρώτη. Και σ΄ αυτό καλούνται να συνεισφέρουν κι αυτοί (ειδικά
αυτοί) που δεν πήραν ούτε σεντ από τον πακτωλό των επιχορηγούμενων προγραμμάτων.
Σαν ένα είδος… τιμωρίας, που δεν τόλμησαν να συμμετέχουν στο μεγάλο “φαγοπότι” με λογιστικές αλχημείες…
Αλλά έγιναν “συνένοχοι”, γιατί ψήφισαν αυτούς που ψήφισαν… Και θα τους υποστούν
Μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι αυτοί είναι η πρωτογενής δύναμη της δευτερογενούς ισχύος εκείνων…
