Ο Μισέλ Φάις, έπειτα από πολυετή περιήγηση σε ζητήματα του εαυτού και της εσώτερης ατομικής ύπαρξης, επέστρεψε με ένα μυθιστόρημα που υπό τον τίτλο «Η ερευνήτρια» (εκδόσεις Πατάκη) αξιοποιεί τις πηγές για τον Κάφκα (κάτι ανάλογο έκανε παλαιότερα ο συγγραφέας με τον Βιζυηνό), δοκιμάζοντας κάτι μεταξύ βιογραφίας και μυθοπλασίας. Μεταξύ βιογραφίας και μυθοπλασίας θα κινηθεί και η Λένα Διβάνη με το βιβλίο της «Πικρό ποτήρι: ο Καποδίστριας, η Ρωξάνδρα και η Ελλάδα» (επίσης εκδόσεις Πατάκη), που καταπιάνεται με τον έρωτα του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας με τη Ρωξάνδρα Στούρτζα, κυρία επί των τιμών στην τσαρική αυλή. Για την εποχή μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια γράφει η Ισμήνη Καπάνταη στο καινούργιο ιστορικό της μυθιστόρημα «Το βρωμερό ύδωρ της λήθης» (Ίκαρος)
Ο Μιχάλης Μοδινός, που έχει συνδυάσει κατ’ επανάληψη στα βιβλία του το οικολογικό με το πολιτικό μυθιστόρημα, γραφεί στην «Παραγουάη» (εκδόσεις Καστανιώτη) για δύο διαφορετικές εποχές στον ίδιο τόπο, ο οποίος δεν είναι άλλος από την Παραγουάη. Η Μαρία Κουγιουμτζή, που έχει εντυπωσιάσει για τις σκληρές και βίες σχέσεις οι οποίες αποτυπώνονται στα έργα της, αναθέτει πρωταγωνιστικό ρόλο στο μυθιστόρημά της «Νύχτες πυρετού» (εκ νέου εκδόσεις Καστανιώτη) σε μια νέα γυναίκα ικανή να αναζητεί στους άλλους ανεκδήλωτες πτυχές της προσωπικότητάς τους.
Εκείνο που ανέδειξε συγγραφικά τον Σωτήρη Δημητρίου είναι η επιμονή στις αξίες του γενέθλιου τόπου και στη σημασία της ντοπιολαλιάς. Με τη νουβέλα του «Ουρανός απ’ άλλους τόπους» (εκδόσεις Πατάκη) ο ηπειρώτης πεζογράφος επανέρχεται στις μικρές, παραμερισμένες κοινωνίες και στην ικανότητά τους να διατηρούν την ταυτότητά τους. Από τη μεριά του, ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός επανέρχεται με τη δική νου νουβέλα «Τώρα θα μιλήσω εγώ» (επίσης εκδόσεις Πατάκη) στην αυτοβιογραφική και οικογενειακή βάση των πεζογραφικών του βιβλίων και ειδικότερα στη μνήμη της αδελφής του Μαρίνας.
Με τη συλλογή διηγημάτων του «Ανήσυχα άκρα» (Μεταίχμιο) ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ξεδιπλώνει ιστορίες για τις πολλαπλές εκφράσεις που μπορεί να αποκτήσει το ερωτικό πάθος ενώ ο Νίκος Δαββέτας μεταφέρεται με το έργο του «Άντρες χωρίς άντρες», ένα αφήγημα ανάμεσα σε μυθοπλασία και αυτοβιογραφία, στο Παρίσι της τρίτης μεταπολεμικής δεκαετίας με πρωταγωνιστές έναν πατέρα κι έναν γιο.
Η Μαρία Στασινοπούλου συνεχίζει με τις μικρές πλην άκρως πυκνές ιστορίες της στις «Ασκήσεις αντοχής» (Κίχλη) ενώ αδημοσίευτες εξιστορήσεις του Αργύρη Χιόνη θα διαβάσουμε στο μεταθανάτιο βιβλίο του «Ο λαβύρινθος και άλλες αθησαύριστες ιστορίες» (και πάλι Κίχλη).
Τέλος, από τους νεότερους βιβλία ετοιμάζουν η Βίκυ Τσελεπίδου με το μυθιστόρημά της «Ο μεγάλος σκύλος» (Νεφέλη), ένα βιβλίο που μιλάει για το άγχος, τη σύγχυση και τις στερήσεις του σύγχρονου ανθρώπου, και η Βάσια Τζανακάρη με το δικό της μυθιστόρημα «Αδελφικό» (Μεταίχμιο), όπου και η ιστορία της κατάπτωσης δύο γενεών. Αναμένεται επίσης η νουβέλα της Ούρσουλας Φωσκόλου «Η Παναγία των εντόμων» (Κίχλη) που έχει επαινεθεί για τις πρωτοπόρες αναζητήσεις της γραφής της.
ΑΠΕ
