Γεννήθηκε στην Καστοριά το 1824 και κατάγονταν από την Κορησό. Η οικογένειά του με το επώνυμο «Σιδέρης» ή «Σιούτας» είχε καταγωγή από τη Νικολίτσα (σήμερα στην Αλβανία). Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εξειδικεύτηκε στην ανατομία, στη Γερμανία και στη χειρουργική, στη Γαλλία.
Το 1858 αναγορεύτηκε Διδάκτορας Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη μελέτη του «Περί της αυτομάτου του ανθρωπίνου σώματος καύσεως». Το 1868 εκλέχτηκε έκτακτος καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών στη συνέχεια το 1877 διορίστηκε τακτικός καθηγητής και το 1883 του ανατέθηκε η Διεύθυνση του Νοσοκομείου Αφροδισίων Νοσημάτων. Διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών κατά το ακαδημαϊκό έτος 1891-1892 και δίδαξε ως το τέλος της ζωής του. Απεβίωσε μετά από μακρά νόσο στον Πειραιά, στις 5 Οκτωβρίου με το ιουλιανό ημερολόγιο ή 17 Οκτωβρίου γρηγοριανό του 1897.
Συγγράμματα:
Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο και δημοσίευσε πλήθος ιατρικών βιβλίων και μελετών. Ορισμένα από αυτά είναι:
- Εγχειρίδιο Συστηματικής Ανατομίας (1878 και 1884)
- Εγχειρίδιο Χειρουργικής (1884)
